Di dirêjkirina rojê de   
 gava şev kûr e   
 ku navîgator dilerize   
 li hemberî xeteriyên ku wî dikişînin   
 ev ronahî heye   
 ev çûka ku mizgîniya erdê dide   
 û roj    
 dema zanîn zayîn e   
 ku roj evînê ye   
 balon difûrin   
 di hilkişîna xweş de   
 meşaleyên bi deng   
 çivîkan ditirsînin   
 wek manna li çolê   
 dema birçîbûn me girtiye.      
 Ma em gavên ku bavêjin bipîvin   
 meseleya demê   
 mêze bike   
 di cih de li xwe kirin   
 heta şev ?  
    

  501
   (tabloya Manon Vichy)