Kategoryargyf: Jier 2021

Conversation du bout du monde

 

 Conversation du bout du monde    
 à la plume d'oie    
 deux femmes évoquent    
 le plaisir d'écrire par monts et par vaux.        
  
     - Ne diriez-vous pas ma chère    
 qu'enfants élevés à plus d'un titre    
 vers le levant de l'esprit  
 est histoire trop aride.        
  
      - Je la laisse l'éponge de l'espoir    
 à vaquer dans un bain de vagues    
 à rire des hommes-prêtres    
 en expédiant le repas du soir.        
  
       - Savez-vous que notre amie Prune
 Prune aux larges seins maternels
 s'est exilée par manque d'expression
 quand la nausée navra le dégel.

       - Nous étions les muses de demain
 arrachées de notre terre d'origine
 et que pour dégrafer la joie
 un essaim d'étincelles décima le crépuscule.

       - Aujourd'hui nous sommes
 les mystificatrices en agonie
 d'orgiaques poupées de son
 que le temps attend dans sa tendresse souillée.

       - Pour que demain   
 à pleines mains sur les joues des bambins   
 être les larmes qui ne renoncent jamais   
 devant la forme étoilée du poème.   

       - Et qu'éclairent drus
  à la proue de l'ouvrage   
  les éléments disséminés de l'astre endormi
  sur l'autel des divagations.

       - Ô mères enjôleuses
  des glaciers se fracassant dans la vallée
  posez sans méprise
  votre cou contre la caresse de l'écir.

       - Retenez la voix des campagnes
  dans le vestige des bergeries
  à portée des sonnailles de fiertés
  en marche vers la Rencontre.

721 

Entre cul et chemise

 
 
 Entre cul et chemise    
 percevoir le percer et le voir    
 d'une dague plantée    
 dans les reins de la souvenance.        
  
 Ô mes romances    
 du jour où nous prîmes    
 chemin de traverse    
 vers les Hautes Terres    
 et que le glabre visage du chevalier Sans-Nom
 se dessina sur la paroi    
 là fût l'ouverture    
 vers le mieux-être des Écrins.        
  
 Ô père des arrimages    
 aux berges coutumières    
 vous me fûtes l'accoutumé accroc    
 de mes manques aux nuées de bronze    
 pour signifier l'à-plat des dires poétiques    
 et sa clique de mécréants    
 d'ordre et de néant affublés    
 en fertile journée.        
  
 Ô marraine    
 à la quête botanique aiguë    
 je ressasse le bien que tu me fis    
 en embarquant l'amour    
 de part et d'autre du silence des fleurs    
 sur la barque vespérale    
 de pince-mi et pince-moi    
 ambiguïté et merveille de l'éveil.        
  
  
 719 

It praten fan maitiid

 

Au Borinage
y'a les bavardages du printemps
quand les bourgeons poussent du coude
la grisaille de l'horizon.

Remonter la boîte aux anguilles
de l'eau noire
émulsionne la berge
de traits de lumière.

Fidèle au sang de mes parents
je cherche damoiselle
pour faire l'âge venant
honneur en parentèle.

Il est des fumerolles sur le ruisseau
auxquelles confier
les yeux mi-clos
l'ombre au bal des démons.

Et si se glacent
dans les chantiers éphémères
quelque travail à perpétuité
appelons le génie de la lampe.

je me révolte parfois
et ce qui précède
est le fruit immortel
de ce qui sera en pure perte.

Aussi en passant le bras par l'écoutille
j'entends la pluie qui frisotte
avec la perle de tes yeux
mon échappée des cendres froides.

Le temps file
de tendre neige au souffle des portes
pour que mémoire s'enfle
sans coup férir à en mourir.

Que le monde soit brûlant
et les façades décrépies
n'empêche pas le chantre héréditaire
d'entourer de vaillance les sanglots.

À ne plus tirer sur la corde des saisons
mes sœurs de déraison
entrouvrent l'entrée du labyrinthe
vers le cœur des miroirs amers.

Se repais d'alliances fondatrices
le ciel aux nuages rapides
de Trancavel et ses chevaliers
au baptistère des recommandations.



718

Dentures en jeuk

 
 Dizze rimpels fan wat wy witte    
 liede ús mear as reden    
 dy botoxed rimpels    
 doch net goed    
 as net transformaasje    
 safolle twifel is der    
 útlis ôf te jaan    
 fan hân ta hân    
 foar de nedige stap foarút    
 nei in wrâld dy't noch net bestiet    
 wy oanbidders fan dingen konkludearre    
 mei in protte privileezjes yn 'e bûsen    
 om ferrassing te foarkommen.        
  
 Ik beken dat ik der wis fan haw    
 sadat my neat ûnnofliks oerkomme kin.        
 Ik beken dat ik lyts libbe ha    
 as leafhawwer fan it lytse neat.        
  
 Ik beken dat ik mei it ferrin fan de tiid spile ha    
 om it langer te hâlden    
 sûnder te witten wat te dwaan.        
  
 Ik beken dat ik boppe de grûn libbe ha    
 sûnder soargen oer de ierde    
 ôfsjoen fan bylden fan Épinal    
 mei meardere yngongen    
 op syk nei de wolf fan de fabel 
 dy't geiten yt     
 en tinkt dat er frijer is as de hûn.        
  
 Ik beken dat ik de doaze fan it tinkbyldige iepene ha 
 fan safolle sammele stof    
 nommen foar it briedgebiet    
 mei in sljochtsinnige gleon    
 om tank te sizzen foar de twirl fan ynstinkten.        
  
 Ik beken dat ik de wrâld opnij útfûn ha    
 gewoan troch jo fyzje te feroarjen    
 op it plak sûnder wat te bewegen.        
  
 Ik beken dat ik de krityske sône rûn    
 inveterate lof    
 om my hol te foljen    
 op it driuwsân fan ûnwissichheid    
 sûnder it hert fan ferneatiging te sjen.        
  
 De wyn krûpt it strân    
 en sielen trilje.               
  
 Containment wrinkles it plagiaat fan ús gewoanten.       
  
 De echte ierde wrinkelt de lytse ierde    
 wêr't ik tink dat ik wenje.        
  
 De dakbalken kreake    
 de syklopen falt yn sliep    
 de sliepmûs knabbelt in oarlochspriis    
 yn lêste bedoeling    
 stilte falt.        
  
 Wat moatte wy fan dizze opskuor hâlde ?        
  
 Moatte mutearje    
 en lit nei de nettels fan it ferjit    
 dentures en jeuk.        
  
  
 717
   

De paden fan it keninkryk

 
 
 Tûzen stimmen fersprate ús tinzen oan 'e hoarizon    
 oergean fan libben nei dea      
 wy begroeven ússels ûnder de grûn    
 om út 'e tsjustere galeryen op te gean    
 de grize stof fan ús haat.        
  
 Laitsje op 'e foarkant    
 dêr't stien ierde moetet    
 de salamander dwaande om syn gat te perfeksjonearjen    
 by de vair fan karbonkels    
 fan jo ferline as keninginne.        
  
 Wear punt    
 mei it each op de situaasje    
 salang't ús eagen gearkomme    
 ancrage fertikale    
 op it horizontaal fan ús taken.        
  
 Bliuw net mear ticht by dy    
 unescorted glimket    
 fan dizze foarbygeane soldaten    
 yn ûntfangst hâlde    
 ús hillige momentum.        
  
 It is earste hân    
 dat wy frijmeitsje    
 dizze strjitte hoeke lústerje    
 sadat de frjemde frjemdling    
 grypt ús mei ferlies en crash.        
  
 der wie magy    
 yn ruil foar dizze eskapade    
 dêr't de hak yn 'e roosters fong    
 wiske de helper skaad    
 fan ús geheime ûnderwerpen.        
  
 Stel jo foar dat se it fol hawwe    
 dizze sinktank by de yngong fan de greide    
 en dat de specht mei de hammer    
 botste mei ús jûn hope   
 wat sille minsken sizze myn leave.        
  
 En dan inoar alles te fertellen    
 tusken de kroanen en earmbannen fan de kommunikanten    
 der waard ruile fan trouringen    
 dit trochjaan fan de hymne    
 sjoch út nei tegearre te wêzen.        
  
 Kom yn 'e karavan    
 ûnder it harnas fan de smidmasters    
 twingt de oermacht    
 jinsels te bewûnderjen yn it wetter fan it berik    
 oant it stiel ferhurdet.        
  
 It kombinearjen fan de kust en de rivier    
 mei grutte earmfol blommen    
 de earme lytse jonge    
 yn syn sneinsjas    
 stie stil tsjin de peal hout.        
  
 De puzelstikken byinoar sette    
 meitsje de rûnten fan ús stêden    
 izer en oalje te wêzen    
 fan dizze kardinale swalkjen    
 op 'e paden fan it Keninkryk.        
  
  
 716 

Dit wurk yn fragminten

 
 
 Dit wurk yn fragminten    
 troch it sliepende finster    
 yn 'e glâns fan in felle sinne    
 Ik rûn troch de binnenpleatsen    
 lytse ôfleverings fan myn libben    
 slokjes huning    
 fan har seekonken útsletten    
 dêr wie der    
 it nôt en it kaf    
 yn feintesoartheid    
 garbage samler    
 mei it segel fan 'e beweging útroege    
 skynbere kûle foar it ritme fan 'e tij    
 dat de blik yn syn skom befriest.        
  
  
 713
   

Roses of Hope

 
 
 Folgje inoar tergend    
 de mounted roazen fan hope    
 op it puntsje fan 'e wiisfinger    
 dêr't winsk wetjouwing.        
  
 Der is gjin romantyk    
 as de stadige stream fan lava    
 lâns de bougainvillea's fan 'e geast    
 oh pochade fan bernetiid !        
  
 Soothed yn kontakt mei de wûne    
 it twongen houlik    
 wie klage oer it moast wêze    
 doe't er al west hie.        
  
 Wiere eed fan 'e nacht    
 yn syn opkommende moanne    
 swalkjen noeget eangst út    
 sûnder kâns interfering.        
  
 By it afkooksel fan dreamen    
 nei de decameron fan krommes    
 boppe op 'e sylboat    
 de vermiljoen ferlingt syn drippen fan bloed.        
  
 Oanfallen om de rivaal te wêzen    
 mei dappere moed    
 de taak fan imprecations    
 wie om it ûnfoltôge te freegjen.        
  
 Stap út dyn siel    
 de trochgong fan guozzen    
 foarteken fan de wurge blik    
 fan de opkomst yn 'e skaren yn 'e maitiid.        
  
 Fersin josels net    
 der sil in protte oaten wêze    
 sadat de rêdende ploege fan 'e pylgers    
 lient him ta ûnheil.        
  
 flean op    
 mar begryp my net ferkeard    
 yn it moaie hout fan de mirlitons    
 it lichem yn in swym.        
  
 De haruspices wijd oan de provider    
 raasden de Lucaniërs    
 mei in drokte    
 ferspraat walnoot skulpen.        
  
 Nuvere foarbygonger    
 neffens de maitiid drinken    
 wy koene it kamp berikke    
 serieus beynfloede troch de rebuff.        
  
 Se smakke nei wylde ierdbeien    
 de roazetún fan myn leafsten    
 en de wyn dy't har flechten tilde    
 liet de welle fan syn spegel troch filterje.        
  
  
 712