שנייַדן צו די קאָפּ
אירע גרויםע אויגן פון פײערדיקע װיק
בולט פון וואָקזאַל עראָוז
זי האָט געפֿאַרט דאָס לעבן
אין די כיילאַנדז וואָס דער ווינט שאַפּעס
פו ן זײנ ע װאלנע ר מיטען.
506
קאַטעגאָריע אַרטשיוועס: יאָר 2019
געקרעמלט פּאַפּיר מוזיק
געקרעמלט פּאַפּיר מוזיק
אויף די ריפּאַלד סטאַוו
צווישן דעם אַרטשאַנגעל און די מוראקס
פּורפּורינע סטראַנגולאַטיאָן
זונטיק בעלז
אָן ווארענונג
דאָס זעקל איז פֿול מיט דאַנדעליעס
געגאנגען קעגן דעם ברעג
זי האט גערױלט איר שטײן.
א פויגל איז דורכגעגאנגען
סמיילינג מיט אַ שמייכל
די ברעם פון די וואלקנס.
507
au bistrot de brion
Au bistrot de Brion
il n'y a plus de mégots
juste des bouquins
et des mets aux herbes du Cézallier.
La pièce est sombre
l'agencement de bric et de broc
laisse entrer la lumière
par les fenêtres basses.
Dehors
entre l'ortie et la berce
la table à pédale
reçoit la liqueur.
508
די רויז פון מייַ
זי האט זיך אויסגעגליטשט
פון ליכט אַרומגערינגלט
צווישן שטיין און מעטאַל
פֿון דעם גראָבן פֿענצטער.
היים פּלאַצן
זיך איינגעשריבן געדאַנק
די רויז האָט אַ תּענית
בינע אַרויסגאַנג.
זי איז ארײן
פון די אַלוועלט
אין די אַפּפּענדיקס
מיט אַ ווייך פאַרבינדן.
זי איז אַ טרייט פון אָטעם
וויידאַנינג
טרערלאַס
אויף די ווייַבלעך פון די פלאַם.
דורכזיכטיג
סליפּינג טו
זי לוקט זיך
זי דיספּאָוזיז.
505
סליפּינג מעסאַלינאַ
סליפּינג מעסאַלינאַ
אין די סימפאָניעס
די פּליושש מוזע באַצירט מיט מאַכן-אַרויף
ענוקלירט דאָס גרויע פּנים פון באָרדאַם.
צו די געזונט פון סימבאַלס און אָליאַנץ
דער ריטער פון טרענקאַוועל
ליכט זיך מיט אַ פייערדיק שווערד
דאָס פעקל װאָס פֿאַרצערט אים.
דאָ קיין לאַנטערן
פונט פון קאַראַביסטויללעס
לויט לייַדנשאַפט
נאָר עטלעכע ינאָגיעראַל אָראַקלע.
בלייב דער קליינער מענטש
צו קאַללונעס ונטערטעניק
ליב געהאט דורך די געטער
מיט גוואַלדיק צערטלעכקייַט
באַשערט צו נעמען פלי.
קליין מענטש
קליין פרוי
דריי די זייגער
דאַנגגינג זייער טרוטס
סאציאל און פּלאַנאַטערי
אין שאָטן פון אַ לעבן פון גלות.
אין דעם ינעקסטריקאַבאַל וועב
ברוזאַז קומען צו טערמין
גארנישט צו זאגן
אויסער דער שטילקייט.
( סעראַמיקס דורך Martine Cuenat )
504
ביים ראנד פון וואלד
ביים ראנד פון וואלד
לעבן
דאָס העלפּינג לעבן
לעבן ווי אַ קרבן
לעבן פול פון פרענדשיפּס
דאָס לעבן וואָס ווייבט זײַן וועג און אַז גאָרנישט שטעלט זיך אָפּ
א קוואַדראַט פון גרינערי
וואו צו טרעטן
אַזאַ אַ שוואַך ינדענטיישאַן
ווי דער קוק זיך
ציען די קורוועס פון דער צוקונפֿט
אַ קאַלוזשע וואַסער
צו האָבן געגאנגען
פאָרויס
צו דער נאַכט
מעלדונג האָפענונג
פון זיין באַקוועם
עס בלײַבט אַ פֿעל פֿון ליכט
ווו אַ ריס
כאָר
אָן באַקטראַקינג
אן ביין פון מחלוקת
אַ האָרן פֿון צערטלעכקײט אין האַרצן.
503
(סקולפּטור פון Martine Cuenat)
Larmes de pluie en godille
דער הונט איז געלאפן sur le chemin des bergères entre les fougères accoutumées. Navré de devoir frapper אזא שיינער מענטש בייַ די קאַראָטיד. מאָם אין פראָנט האט זיך אריבערגעצויגן en simulation d'être pressée de rentrer. דער רעגן האט געשטאכן אוּן הָאט גִיוֶוען דֶעם פָּנִים une brume nous recouvrait. די יאַמ - פלייץ איז געווען העכערונג מיר האבן געקענט הערן די ינדנברעך frapper les dalles de granite. דער דאָק איז געווען וויסט אַ מאַטראָס אין זיין קליין שיפל געשטאַלט פעסט איר וועט זען אַ אָפּצאָל ancré entre les jetées du port. ( געמעל דורך GJCG ) 502
אין דער פאַרלענגערונג פון דעם טאָג
Au prolongement du jour
quand la nuit se fait profonde
où le navigateur tremble
devant les dangers qui l'assaillent
il y a cette lumière
cet oiseau qui annonce la terre
et le soleil
quand la connaissance est naissance
que le jour est amour
se gonflent les montgolfières
en ascension gracieuse
chalumeaux bruyants
faisant fuir les oiseaux
comme manne au désert
quand la faim nous tenaille.
Mesure-t-on les pas à faire
affaire de temps
affaire de regard
portés en juste place
jusqu'au soir ?
501
(peinture de Manon Vichy)
Écluses ouvertes
Vivre la toile recouverte de couleurs dans les deux dimensions de l'une à l'autre les brosses brassent l'air coulures aux lanières gouleyantes les signes éclosent sitôt remis en leur origine. Écluses ouvertes la montée des émotions fait vague unique quand l'étrave saccage l'eau et la berge entre les rangées de platanes au vent sifflant sur les bourgeons à venir. 500
Le détachement du poète
Le poète ne se relit pas Il écrit Il ne revient jamais sur ses pas Il s'éprend de l'agitation des foules. Il a compris à la fois tout et rien. Le grand détachement. L'expression poétique est peu réfléchie Mais elle réfléchit le monde. L'extérieur est un puits de mots De maux m - א - u - x À la source des mots. Le poète ne sauve pas l'humanité Il essaye de se sauver Lui En ses contorsions existentielles Qui le font s'ouvrir. Le poète est un gyrobroyeur Il est le metteur en mots Des existences autres Présentes ou passées. Il est le vers et le fruit Et le bruit Et le verre et l'eau. 499