گلدسته مهمانان
و زنده باد غذا و شراب خوب.        
 
 من-من    
"من دوست دارم" "من دوست ندارم".         
 
با گلوهای مستقر
درباره غذا و شراب خوب بود.        
 
ماکارونی تازه و بورگینیون
و ژیگوندا برای اشتیاق.        
 
شکم دلایل خودش را دارد
آن فکر نمی تواند تصور کند.        
 
این فکر را دزدید
در چوب لباسی ببندید تا هدر نرود.        
 
دین را از معنویت جدا کنیم
برای رسیدن به غذای بعدی جسارت زیادی لازم بود.        
 
قاب داشت می لرزید
زیر صداهای سرزنده.        
 
گرگ بزرگ باید به زودی
برای فوت شمع ها اشتراک گذاری .        
 
Et quand les rois mages    
Apportèrent le plateau des fromages    
Il y eut jubilation     
A faire gonfler les chevilles    
Et rougir les pommettes    
Pour tant et tant de bonnes choses    
Vive la bouffe et le bon vin.        

 
964

ساعت زایمان     
با گذشت زمان    
پرندگان ساکت هستند.        
 
زیبایی و دانش    
موجودات و موجودی    
آخرین امیدهای ما.        
 
از خواسته های ما می آید و می رود   
صلح آمیز برای پیوستن به یکدیگر    
در منبعی که همه چیز خراب می شود.        
 
زندگی چطوره ?    
با روایت از طریق منو    
زنده زیستن.        
 
پرونده، رژه    
دیده ها و دیدنی ها    
از لحظه زندگی شده.        
 
تصور کنید    
ضربه مهلکی بزن    
به یقین بی رحمانه.        
 
لرد گرگ    
بعد از غذا     
از زیر هولی رد شوید.        
 
دندان های کوچک    
و مشتاق لیس    
دام روح هستند.        
 
قادر به انجام آن نیست اما    
آنها شجاعت زیادی داشتند    
برای اینکه در حاشیه بمانیم.        
 
به انتهای زمین برسید    
فال احترام کامل    
از آزادی او.        
 
 
963

نمیتوانم صحبت کنم
و خفه شو
چطور انجام دادن ?        
 
نوشته شده است
و نوشته نشده است
چطور انجام دادن ?        
 
من شما را می شناسم
و شما را نمی شناسم
چطور انجام دادن ?        
 
ملاقات    
و همدیگر را نبینیم
چطور انجام دادن ?      

من در مور راه می روم
در اطراف من طوفان می وزد
ماه با روح اجداد همراه است.        
  
تمام راه را دراز کنید
روی زمین
و به آسمان نگاه کن.         
 
روز و شب    
بدون سپیده دم
بدون بازیگری شبانه.        
 
زن و مرد
من نمیتونم باشم
زن و مرد خوب شاید.        
 
واقعی همان طور که هست
دیدن بدون چشم است
بدون ذهن درک کنید.
 
فراتر از طراحی
یک تجربه وارد کنید
از تواضع و عظمت.        
 
نفس بیدار
حضوری فراتر از حقیقت
شأن ما بودن.        
 
شاهد سایه سایه
سپس رشد کنند
با سکوت بزرگ.        
 
Transmettre la Lumière    
Qui n'est la propriété de personne    
Et bien autre chose encore.      
 
از حقیقتی که داریم بگذر
به حقیقتی که هستیم
داره از بی حالی بیرون میاد.        
 
هوشیاری جرات دانستن دارد
خوشبختی می داند    
بین طنز و روشن بینی.        
 
دسترسی به امور معنوی
از طریق آشتی با زنانه
توجه بدون توقع.        
 
آگاهی از نقاط ضعف خود
توسط پدر عطا شده است
نقطه اتصال صورت و بدن.        

از آنجایی که بدون دیدن من می گذری
عشق پسر چه می تواند بکند
یک پدر لیاقت خیلی چیزها را دارد.        
 
دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم
جایی برای رقصیدن است
ته درام او حقیقت دارد.

Glyphe dans le ciel     
Ne prend sens    
که اگر کمان به آن برسد.        
 
 
962

فرزندان عشق
زینت دادن خود به اشاره و تذکر
اشاره کردن
برای شناخت بهتر.        
 
از ریشه های فروتن
خود را به حمام نجابت انداخته بودند
مثل بقیه بودن
ترسوهای خواستگاری.        
 
و حالا دیگر غرغر نیست
آهنگ ها در va-com-I push you
و شتر می رقصد
شامان می رقصد.        
 
در باران در هوای رنگ پریده
در آفتاب از مشتاقان مصرف می شود
فقط سرگرم کننده است
برای چه کسی سرخس را به هم می زند.        
 
و برگرد
حتی اگر قدم سنگین
وظایف دیگر آنها را به هم گره می زند
غول پر از کلمات روزمره.        
 
از تمام انتها هم بزنید
پاها شما را دنبال خواهند کرد
کمر منعطف لیانا
و دست برای دور.         
 
فراهم كردن
در مسیرهای توری
از طریق دهانه های بال ضعیف
ممکن است تخم از تخم خارج شود.        
 
Et là pas de concessions    
Rien que du gloubi-boulga    
Au fouet des chevelures    
Le son des flûtes d'autrefois.        
 
زیبا ببینیم
به مسیرهایی که گل بهاری بزرگ کرده است
بیداری حواس
در طوفان فصول نورد.        
 
زیبا ببینیم
زیر آسمان رنگین کمان
خدای پان در تاب هایش
دنبال Bacchante ابدی.        
 
 
961

من برای شما صبر کردم
در کنار جاده
آسمان کم بود
باد می آمد.        
 
دیدمت
تو را دیده بودم
آمدی
تو رفته ای.       
 
در تاریکی
شعله می کشد
بوی ترقه
سکوت چه مزه ای دارد.        
 
لبخند محکم
لب های باز
صدای خشن
زیر جنگل در آتش.        
 
صفحه نمایش روح
کرپ پاره شده است
زیر درختی در دوردست
ستاره ای چشمک می زند.        
 
Pile face aux arbres    
Un serment en pleurs   
Pour tes yeux qui se ferment    
Nos mains qui se joignent.        
 
خون از زمین بلند می شود
فاصله کمی از اینجا
انرژی از بالا
صعود را ادامه دهید.        
 
در جاذبه یک آسمان پنهان
در باران خوب خود را تمیز کنید
و به خودش بگوید که او می ماند
برای دریافت اندک.        
 
شب را سپری کرد
چهار سن رد شد
ما به شاخ ها صعود خواهیم کرد
به دنبال صداهای کوچک باشید.        
 
همه آماده
به جریان گوش کن
پایین دره
جایی که آهوها می نوشند.        
 
Et si descente s'en suit    
Forces neuves déployées    
Soyons Présences invisibles    
Veillant sur le cheminement.        
 
 
960

Se piquer aux épines du sacré   
Et découvrir à nouveau toujours et toujours    
De quoi nous sommes fait.        
 
J'entrerai à l'arrière-plan    
Blason des cinq doigts de la mémoire    
Prêt à quérir le jour qui m'a vu naître.           
 
Il y a le Merci    
D'avoir été sur le pavois de mes ancêtres    
Le continuateur du chemin.         
 
Il y a le Regard     
Porté aux choses de la vie    
Pour que décoction faite le Beau fleurisse.        
 
Il y a le Mouvement    
Et ses perpétuelles incartades    
Qui m'ont conduit vers la contrée des amours.        
 
Il y a le Silence    
De l'écoute du tout ce qui arrive    
De nuit comme de jour par la fenêtre ouverte.        
 
Il y a la Machine   
Pour plonger dans ses origines    
A coups de trique sur le râble de l'orgueil.   
 
Bien m'en pris
De compiler les us et coutumes 
A l'aube de notre rencontre.
 
چه زمانی, hurlante météorite
Elle apparut déterminée et sauvage         
Dans l'ample mandorle de lumière vêtue.                
 
Dès la première phrase qu'elle émis
Je fus irradié par sa perspicacité
" اینا چیکار میکنن ? "
 
S'en suivi le passage de la ligne de démarcation
L'appel aux forces vives de la nation
Pour effectuer le Grand Retournement.
 
...............................................................
 
Passer la main 
Sans pression sur la flamme de la bougie
Permet de sceller le coffre des missions.   
 
Les chardons ronds de l'hiver    
Griffent mon cœur offert    
Aux assauts du soleil.        
 
 
959

Langoureuse et heureuse    
Elle regardait de la passerelle  
Les boutres sortir du port.                                                  
 
Reliée à ce qu'avait été sa journée    
Cette grande voile blanche    
Reflétait ce qu'elle croyait être.   
 
Soleil et le soir moins de soleil    
Puis plus de soleil du tout    
Pour un rien elle n'aurait manqué ça.        
 
Son esprit se tendait    
Elle captait les flashs lumineux    
Mais pour les enregistrer c'était autre chose.        
 
Tout ce qui a existé existe    
Les actes les paroles    
S'inscrivent dans la mémoire cosmique.        
 
Celui qui voit    
Ne se retourne pas    
Corps et âme se confondent.        
 
Langoureuse et heureuse    
A deux têtes l'une visible l'autre pas    
Elle évitait de choisir.        
 
La voile comme la mer est part de soi    
Du concret à l'abstrait    
L'homogénéité se fera.        
 
Lève les yeux    
Par le ciel vient la parole    
Prête à agrafer des pans d'antan de soi.        
 
A même la plage aux galets sonores  
Le silence est rare pour qui sur l'onde    
Voit les astres.        
 
L'eau est claire    
L'esprit tendu comme l'arc    
Reçoit la lumière.        
 
Rester calme et laisser les pensées    
Au fond des placards et des malles    
Être grande douceur afin qu'il vienne.        
 
 
958

این بچه زیبا    
Déjà inscrit au registre des entrées    
Quand neige et froid imposent mitaines    
Scellait sa destinée    
Dans l'étable des origines.        
 
Il y eut des saisons    
De céleste attitude    
Où se penchaient sur le berceau    
Mines réjouies et mains papillonnantes    
Les santons de la crèche.        
 
Il y eut la joie    
D'accueillir au matin    
Les paquets emballés de papier    
Qui sitôt déchirés    
Laissaient d'autres boîtes à ouvrir.        
 
Puis vint le jour     
Où clamer cet avènement     
De rires et d'éclats de voix paré    
Sous le sapin érigé    
Clignant de ses guirlandes.        
 
Devant la vie    
Il y a la vie avec ses grands yeux ouverts    
A se cogner la tête sur ce qui sera    
Alors que ce qui est    
Subvient au temps passé.        
 
 
957