در موانع ذهن پرنده شیرین وجود دارد در حضور او راه برو و نفس بکش. زنجیر خشن است مثل تورم زمین se soulevant de l'océan. بدون اضطراب ouvert sur l'infini فراتر از دیوارهای انکار. ظرافت چمنزارها est lustrée de fleurs jaunes رنگدانه های دوست داشتنی. و وقتی دور می زنیم sur soi et que l'on touche پرنده شیرین, هنوز. روزهایی اینچنین à la volée عمیق در داستان های ما. 612
صبر زیباست عصر مثل سه تیغ علف کنار جاده. صبر جایی ندارد در جیب او پناه می برد بدون گریه sous le sourcil d'un sourire. او سوار است از این همه سال او از منابع عبور می کند informe en bout de nuit نور بین زمین و آسمان به سکوت les mouvements de l'être. با نفسی لطیف نسیم ملایم او روح و بدن است شسته و خالص شده آماده برای سوزاندن بدون مصرف sur terre et dans le multivers در دروازه عشق. 611
دست دراز کرد
به نور
التماس کردن
با خراش های روح
دهان باز
هاله در جای خود.
گوسفندها را گله کن
چوپانان
دیر
قبل از آمدن گرگ ها
نفخ ها مخلوط می شوند
زنگ ها و مهر.
برو جلوتر
به تپه ها
کجا ملاقات کنیم
دربعدازظهر
سرگردانان علت
سخنرانی را مطرح کرد.
610
از سفید تا سیاه در کافه محلی نقطه ماتریکاریا نقطه مخمر سنت جان روی زمین یک زن افتاده روی صورتش در برابر پیشخوان صندلی های روی هم نور کم رنگ ما اشتباه می کنیم دلقک های شب های ما در برابر آب و هوای بد زیر پتوی خاکستری عشق رد و بدل شد یواشکی تسمه هایی که بدن را می بندند روی گاری پر دست انداز غرایز ابعادی. از سیاه به سفید روی پا موهای ژولیده نوازش شانه برهنه ابرهای به آرامی در حال توسعه در کنار رودخانه قدم می زنیم قزل آلای بی حرکت در قلک لارک کلید خیمه شب بازی مه آلود در برابر بلوط آوازخوان باد دیدار ما در شکوفه شکننده آرشه و ویولن راهپیمایی اجباری به آگاهی ما در توانبخشی اجدادمان شفا بیدار چراغ های اجاق پذیرایی به عنوان یک برگردان از کودکی ابدی ما. 609
به صدای پنجه موش ها جمع می شوند کنار دریا در امتداد صخره های ناهموار کفن برای اوج گرفتن حمل و نقل جامعه. متاسفم که اهل توده هستم مقداری سیاه و سفید بلند کوچک خروج تنبیهی را ترک کرد برای در جاده به مراتع کوهستانی به کلارین های دوران کودکی بپیوندید. انگشتانشان را بفشارند سازمان دهندگان سفر بدون اینکه ما اطاعت کنیم ما بی مهره قلب های عشق. در فلیبریج صدای وعده ها در آینده آهنگ شکایت در راهپیمایی عروسی بمان به سوی فتوحات بیشتر آسانسور زیبا سلف های سنت جان. 608
یک کروم پخته شده دینگوهای سیاره همدیگر را از هم جدا می کنند در این راهپیمایی به سوی نابودی موزیکال au Solstice به امتیاز بچه ها عاشقانه بخوان در این طبیعت پرورش دهنده ما را پر از شادی می کند به زندگی، به مرگ زمین می لرزد و ویولن دیدین ما را به داخل می چرخاند. کیک را به اشتراک بگذارید ریزه کاری ها در جستجوی معنا بین مالکیت و هرج و مرج وارد دوران عجیبی می شویم وایورن می تواند در حوضچه خود بچرخد بمب ها میراث را نابود می کنند کودکانی که زیر آوار بازی می کنند چهره ها خود را به خورشید نهایی عرضه می کنند پیامبران بر منبر می روند نظم از تظاهر خسته خواهد شد. 607
آنها فرار کردند بین بلوک های دیگ بخار بردن آن به آنجا ارواح که آرام آرام سعی کرد جمع شود رایحه های شهر در هوای باد جمع شده اند در کناره های کانال. هیچ نگاهی وجود ندارد به سمت پنجره حمل شد از جنبه های تاریک از نقش های منجمد ما. از تسلط مختصر گذشته است مردم مشغول لذت در مسیر حرکت کردند برای از پل گذشت شجاعت طوفان تبانی ها به سرعت بسته شد بدون پیوست های زیر آن شورشیان سایه کمتر تمایل به شکل دادن به زمین دارد فقط برای بالا بردن سوگند صلح. 606
پرواز فولیکول ها در کنسرت موج های مبهوت دستاورد را امضا کنید از یک پیشنهاد روی نیمکت حاشیه های صبح. 605
به توری های آسمان زیبایی چشمان خود را آشکار کند فرزند من حضور من انگشتان آتش. 604
فاخته soliloque با فواصل هواپیمای Latécoère عبور می کند سپس سکوت راش ها با تنه های خالدار نوازش برگ ها یک مگس در محفظه مسافر در حال پیچ خوردن است و روی دستم فرود می آید باد ملایمی بلند می شود نور و سایه در زیر شاخ و برگ مسیر کج سمت چپ جلو مسیر و پشته چمن آن در وسط. آگاهی از آنچه زندگی می کند نفس کشیدن وزن پاها ساعدها از سر تا گردن از صندلی من این بزاق در دهان. یک پروانه از پرتوی نور عبور می کند خورشید برمی گردد لهجهمورچه تضادهای زیر درختان. ذهن را آرام کنید چشم ها را ببند روی تنفس تمرکز کنید. بعد از چند لحظه سکوت آماده بودن برای دریافت آنچه می آید که هست باد خنک روی پوست برهنه نوازش فرشتگان آنچه در اطراف من است خارج از اشکال اشیاء این بارداری خالی و پر از آنچه مرا می گیرد از چیزی که مرا به هم نزدیک می کند. وجود خودم را حس می کنم و دیدم من درک می کنم et baigne dans ce qui coule در آنچه عناصر بیولوژیکی من را پیوند می دهد با اشیاء ذکر شده در حافظه ثبت شده است و تمام میدان را اشغال می کند در حالی که بین این اشیاء شما هستید من دارم دنبالش می گردم بسیار مرموز. بدن من باتری باز است او مناسب است برای دیدن بو شنیدن طعم آنچه قبلاً شنیده ام حس کرده و چشیده ام مورد تایید است و اون هم منم من آزاد هر که می بیند بو و مزه می شنود چه چیزی من نیستم. Ma main touche l'inconnu او فقط برای من نیست مغز من او را هدایت می کند و اتوماتیسم آن خاطره است از آنچه در گذشته تجربه کرده ام و که از از ورای گذشته من و که از پایین اعصار می آیند. یک شب در حالی که روز است باران خفیف شاخ و برگ را نوک می زند و بدتر می شود من در کنسرت پیکوتی پیکوتا شرکت می کنم به دنبال آن قطرات بزرگ sur le toit du vito یک تراکتور می گذرد il soulève la poussière بوی خاک خیس برمی خیزد زمانی بدون زمان برقرار می شود هیجان مداوم راش ها پرتاب بزرگ قطره به تنهایی در یک گروه کر با گلوی باز یک قطره روی یک برگ به آرامی می چرخد سپس به سرعت به لرزش زنده خود باز می گردد به رقص او در باد. یک شاخه و برگ هایش با من صحبت می کنند در درگاه همه چیز حرکت می کند خیلی خوب همه چیز زندگی می کند قطرات به سقف برخورد می کنند کره هایی از آب، هوا و نور هستند که به من غذا می دهد گوش و مغز در همدردی رگه هایی از آب روی شیشه جلو ایجاد می شود. من همانی هستم که می شنوم در حال شتاب گرفتن است پرندگان هنوز آواز می خوانند در پس زمینه ارکستر من خودم مصرف میکنم فاخته فاخته خود را از سر می گیرد من تعلیق شده ام من دیگر زمین را لمس نمی کنم کند می شود احساس طراوت خفیفی مرا فرا می گیرد. آیا همه ما احساسات مشابهی خواهیم داشت؟ من روی صدای هواپیمای لاتکوئر خیال می کنم هزاران انگشتی که بر ورق فلز می کوبند به من نفوذ کن je suis la pluie le bruit de ce que j'écris. قطره ها از هم فاصله دارند راش های حاضر پشت دیوار سنگی برگهای خشک تکان نخورد در سکونشان فر. فاخته دور آواز پرندگان قطرات آب را در اختیار بگیر سکوت برمی گردد نفس آنجاست. یک سمفونی من یک سمفونی زندگی می کنم من سمفونی هستم خاموش کردن صداها. یه مگس داره خراب میشه. 603