En bout du chemin    
Le passage des hongres    
A serti les barbelés de crins fins.        
 
Point de repère    
Juste l'odeur de suint    
Imagerie obsidionale des oppositions.        
 
Naguère la roche métamorphique    
De creux et bosses compressée    
Fut soleil retourné.        
 
Navré de n'offrir que des mots    
Nous eûmes la délicatesse de monter à bord    
Par temps de mauvaise mer.        
 
Quand soudain    
Ombre furtive au ras des eaux hurlantes    
L'Homme apparut dans le fractal des origines.        
 
حرکات متوالی
سرگیجه ما را امر می کند
برای ملاقات با پدر.        
 
امشب
او آنجا خواهد بود
نمی دانست کجا باید برود.        
 
و من آن را در آغوش خواهم گرفت
در گرانش شدید
بین جهان های ابدی.        
 
یک باران خوب
زبانش را خواهد پوشاند.        
 
گذشته در دستان شماست
رنگ های خود را مستقر خواهد کرد.        
 
آبی آسمان
ابرها را خواهد خورد.        
 
من مرغ سیاه را خواهم دید
پشت باغ.        
 
Il épellera mon prénom    
Jusqu'à ce que le nom vienne.        
 
خنده کمانه خواهد کرد
روی کریستال لب.         
 
بین نی ها
زنبور برگ های خشک را می لرزاند.        
 
ما از لانه بیرون می رویم
در انتظار تترالوژی طلوع.        
 
Rigoureuse    
Faisant ciller les yeux    
Elle pénétrera le saint des saints    
En grand apparat.        
 
Moi l'enfant de mai issu d'une plaie    
Je retournerai la peau    
Pour inscrire quelques mots de Rimbaud    
 Sur le dos de la cuiller.      
 
1001