Vinci's Laatste Avondmaal

Er was eens een adempauze
Voor appels rollen op de grond.      
 
Zit daar bijbels
Martha en Maria oog in oog.      
 
De vis en de vogel
We volgden het verloop van hun ontmoeting.      
 
Geluid en water van hun toespraak
Bespat de fontein met een heimelijke schaduw.         
 
Om geen haan meer te houden
In de pot, zeiden ze tegen elkaar.      
 
De Entente Cordiale Submariners
Geloofde in hen als zachte vlooien in de dagen.      
 
Om te zeggen om te zeggen om te vloeken
De woorden smeulen.      
 
Zodat de hand van het lichaam valt
Maak een hart van hun slanke vingers.      
 
Schuim in de hoeken van de lippen
We moesten ons terugtrekken.      
 
Notre Sœur était là   
Et pûmes lui glisser par l'opercule   
Les papiers de la recommandation   
Que nous avions préparé    
Pour le mur des lamentations   
Mais que la grève des aiguilleurs   
Nous réorienta   
Vers cette tonnelle  
Où claquer des dents   
Est moindre mal   
Quand dans la saulaie   
Couinent les corbeaux   
Préparant une nuit de silence   
Ridulée par un vent frais   
Appelé par ici   
Le Briennon des enfants   
Façon d'accueillir le souvenir   
Des garçons et des filles   
Se retrouvant au lavoir   
En tête à tête avec les étoiles   
Cheminant en Galaxie   
Affectueusement   
Sans formalité   
Comme voyageurs de la Joie   
Hun manden uitvouwen
Rammelend van de schok van bestek
Voor het Laatste Avondmaal in Vinci.      

( werk van Frederique Lemarchand )
 
1025

Laat een antwoord achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.