Het regent voorgoed   
 un rideau dru fait danser les feuilles du cerisier   
 et l'herbe je l'entends causer si parfaite et si jeune   
 voor het applaus van het huis met oude tegels.      
  
 Elkaar negeren maakt een grote plons   
 wanneer de dichter zijn lied aanpast   
 wordt een pizzaverkoper   
 eten terwijl het nog warm is.      
  
 En als de ander betekent dat je een beetje aandacht hebt   
 stolt niet zoals gelatine   
 waar individualiteit vervaagt en persoonlijkheid vertrapt.      
  
 Laten we een echte bron van liefde zijn   
 in eenheid met vrouwen en mannen met een goed karakter   
 laten we in eenzaamheid een volbracht geweten zijn.      
  
  
 785  
 
  
 

Het paard met bogen   
onder de Garenne seringen   
vervolgde zijn weg   
druppel voor druppel uit een opkomend geheugen   
zonder de wind   
met het sterbericht   
waar alles zal verdwijnen   
zonder de wind   
de streling en het machinegeweer   
het samenstellen van de genealogie   
op de grond van sterrenstelsels.      
 
De capriolen zullen verdwijnen    
en zelfs de teksten   
zullen herfstwijnstokken zijn   
oversteken van het Bois de Vincennes   
naar de metro zonder dat de wind waait   
bij opkomend tij   
bemost met een lichtgevend schuim   
stof dat de ouden zaaien   
voor de staldeur   
binnen bereik van kinderen   
die de draaimolen mickey laat springen van vreugde.      
 
 
784

 
 
 Laten we een beetje scheel kijken   
 op het graafschap van onze liefdes   
 volledig in dienst   
 dat de zon opkomt in de energie van de blik.      
  
 Laten we de boodschappers van de goden zijn   
 wij de sprites van de trance   
 de toorndragers van onze tijd   
 zintuigen ontwaakt verondersteld.      
  
 Laten we lopen op de brandende sintels van onvolledigheid   
 wij mannen en vrouwen met zware lasten   
 dat zelfs het onverwachte stimuleert 
 wanneer komen de onevenwichtigheden in te halen?.      
  
 In de ingewanden van de schaduwrijke aarde   
 waar het grote vuur van instincten   
 enkele gewetensbarstjes tegenkomen   
 doof de haard van loze beloften.      
  
 Het verkeersgebied verlaten   
 de dichter getekend door de woede van de beproevingen die hij heeft doorstaan   
 transformeert op magische wijze rommel   
 zorgen voor het collectieve welzijn.      
  
 Bespot de waarden niet   
 en de herinneringen aan de wereld ervoor.      
  
 Veracht het werk van kleine handen niet   
 werken in de smeltkroes van educatieve uitzendingen.      
  
 Laten we de wevers van de dag zijn    
 wanneer de eerste wind de tarwe vers streelt.      
  
 Laten we de fabrikanten en de pipers vermijden   
 lege buiken naar ellende en verdrinking slepen.     
  
 Laten we aan de rand van de gemeenschap blijven   
 de houders van de fakkel van waakzaamheid.      
  
 Laten we nederig en aanwezig zijn   
 de dienaren van het groeien van het zijn.      
  
  
 783
   

 
 
 De zwaaiende handen   
 op de rondingen van de slaap   
 leeg de vijver van zijn kleivissen.      
  
 Drie kleine bochten en dan weg   
 het leven van onze broeders   
 overgeleverd aan een vasculaire scheur.      
  
 De goede deal kan niet worden geruild   
 zij is daar   
 op de top van jezelf.      
  
 Gras, kruiden, plant   
 bij zijn deur buk je gewoon  
 zodat de eolyre rinkelt.      
  
 Op de bevroren vijver vordert het kind   
 voorzichtig de vloeistof in hard    
 duurt maar een moment.      
  
 klop klop klop ik ben het   
 Ik hou zoveel van je   
 dat ik je vergat te vertellen.      
  
 Het moment komt   
 waar de huid rimpels   
 tandeloze kaak aan de voorkant.      
  
 Filer bon trein   
 zittend op de springstoel   
 groen en onrijp.      
  
 De delen van jezelf die je niet kent   
 en wie heeft je pijn gedaan?   
 als de wind waait.   
  
 Zet ze in capilotade   
 aan de pinnen gehangen   
 de morgen die zingen.      
  
 Geen vader meer, geen moeder meer   
 niets dan het lawaai aarde   
 wanneer de ooievaars passeren.      
  
 opstaan ​​terugkeer komen   
 een nest onder het dak   
 een zwaluw tussen jou en mij.      
  
 Slepen en zwavel   
 we staken de lont aan   
 om de pagina om te slaan.      
  
 Vliegen in de wind van beeltenissen   
 wat is er eleganter   
 dan de glimlach na de liefde.      
  
 Doe mee en volg het voorbeeld   
 op het jaagpad   
 op elke leeftijd overal.      
  
 Die stenen daar   
 deze woorden zijn beelden   
 om het huis te vinden.      
  
 De klok tikt zijn seconden   
 in de stilte van de nacht   
 dat de verliefde dichter beschrijft.       
  
 Scheuren in de muren   
 waar de hagedissen gaan   
 verfijnt zijn perceptie van kunst.      
  
 Mopperen is niet gemakkelijk   
 het duurt de niaque   
 met schoppen naar de hemel.      
  
 Haast je naar huis   
 Mama zal er zijn bij het houtvuur   
 om zijn verbena-thee te drinken verplicht.      
  
 Sporen van de woorden in de verse sneeuw   
 licht het baken van parels bevatte   
 in de hoed van de plunderaar.      
  
 Deuk de pagina   
 laat afspelen hervatten   
 als de wolf er is.      
  
 volg elkaar gelijk monteren   
 vreugde en verdriet   
 in ontzag capaciteit.      
  
  
 782
   

 

 Als je nest in Wonder   
 leun op het raam.      
  
 Als je gaat in Claudicante Gedachte?   
 passeert ta main
 op een schuimkussen 
 en kom naar mij   
 daling in de curve van de vergetelheid   
 het kruis en de bloemen van je onheuglijke rouw   
 laatste kans om bij de essentie te blijven   
 de aanmatiging van zijn geweest   
 en de resonantie van de klanken van de drum.      
  
 Kom uit je diepe kuilen   
 Spreid je gevoelloze vingers   
 Oog van de woestenij   
 op de obligatietafel geplaatst   
 het starende oog van meerdere afwijkingen   
 worstelen in deze beklimming van de mijn   
 en als 
 onderweg 
 jij ziet mij   
 vertel me mijn naam   
 dat ik me herinner.      
  
  
 781
    
 
 
   

 
 
 La pluie gifle les vitres   
 d'un ciel bleu gris    
 par dessus dessous les lueurs du soir.

 Naar de precieze fenestrator   
 er is zalf    
 in de plooien leggen.      
  
 Raadselachtige wenkbrauwen   
 klik clac toon   
 van een jas die zo zwaar is om te dragen.      
  
 Loodlijn   
 van een scheutje koffie tegen de muur   
 la coulure défenestre le blanc céramique.      
  
 Épreuve douloureuse   
 laten we je bedanken   
 en geen verkooppraatje.      
  
 Het zou hebben geduurd   
 dat de moeder en haar kuikens sterven   
 pour que la terre soit considérée.      
  
 Armen omhoog   
 ga lentewolken   
 une pincée d'hirondelle à l'avenant.      
  
 kalende schilder   
 Marc van Calvados    
 de botten rammelen ik blijf.      
  
 Zoet en volhardend   
 la mémoire qui nous habite nous rend heureux    
 wij mannen van vergeving.      
  
 Laat maar zitten   
 ze dachten aan de onderkant   
 de haken en ogen van gisteren.      
  
 Enorm en vast aan het plafond   
 de kever vertegenwoordigde de avondster   
 voor de schaal van alles.      
  
 Bij de keel gegrepen   
 Dame Jeanne klimt uit de grot   
 om het bloed te laten spuiten.      
  
 vermoeide stomp   
 zonder dat de bloem verschijnt   
 Ik likte de kattenmelk op.      
  
 Worst en salami   
 meisjes- en jongenssets   
 beet in hun tepels.      
  
 Spaar onze tradities   
 en geef bijl   
 contre le bel été.    
  
 Om niet langer het geluid van de seizoenen te horen   
 ils fuirent le monde visible   
 wijzend naar de toekomst.      
  
 Les griffures devinrent stigmates   
 que la chaleur apprivoisait   
 zonder de wrijving.      
  
 Évoquons sans trop scripturer   
 ganzenveer krans   
 met een gouden traan.      
  
Sans se fier à la solitude    
ervaring kan niet worden gedeeld
que par temps de merde.
     
 Eruit !   
 Ga verder ! verdrijven !   
 Reden verzamelen maakt de wijn zoet.      
  
 Nemen ! Live !   
 van Louveciennes tot het Ile de Ré   
 gewoon de brug van de geest.      
  
 Ontneem de snuit van rammen zout  
 breng blaten   
 's avonds laat op de wake.      
  
  
 780
   

 
 
 De kleine handjes van de nacht   
 zag de geesten   
 gewikkeld rond de genezende staf   
 in de patio van de mediteerders.      
  
 De tuinmannen met het maangezicht   
 hebben het zand van de moerassen geharkt   
 verspreid goudpoeder   
 onder de bomen van stilte.      
  
 In de ommuring    
 door de openheid van communicatoren   
 steeg het parfum van vrouwen    
 verzameld aan de deur van de bruidegom.      
  
 Haloed door een vloed van licht   
 het gitzwarte haar afgeleverd aan de zeewinden   
 zich vermengen met de liedjes van de koraalvissers   
 Ze ontspringt uit de lagune.      
  
 Het kruis van de doden gepasseerd   
 aan zeedieren gewijd   
 de roep van de schelpen   
 bewoog de schaduw van de vos.      
  
 Het verhogen van de omwikkelde lijn van dromen   
 rond de blik   
 we waren in die tijden van genade   
 witte kalender begint.      
  
 Tedere intoxicatie als die van de ochtend   
 om de sleutel tot lichtheid vast te houden   
 waar alleen ons wezen recht op heeft   
 de posséder le lien.      
  
 Wolven die ijverig met hun tong klikken   
 begonnen met het heffen van de doedelzak   
 lichte klachten van vertrekkende waas   
 naar de trillingen van een ultieme energie.      
  
 Terwijl de drums resoneren   
 la Femme d'Esprit recousit nos jambes à la terre   
 geschenk van een uil die lang poseert   
 sur la clide du jardin.      
  
  
 779
    
 

    

   

 
 
 Fijne andersheid en fris gezicht  
 in de holte van de Baskische golven   
 hij hief slurpen honing op naar de hemel   
 op het breukvlak van de limbische boom   
 van een gedachte gedeeld met een heidense blik   
 zulke gouden appels gevallen in de winter  
 onder het bladerdak van medeplichtigen.   
 in genade van de woorden van perfectie.      
  
 Hij herinnerde   
 naakt en smakelijk ritueel   
 het verbazingwekkende karakter met de knoestige planken     
 na het beklimmen van de pas   
 tussen de tranen van een hoog grasveld   
 terwijl klokken onze zusters   
 speelde de koebel   
 door mistige valleien   
 van een liefdesdrank vilt.      
  
 stoffig tijdperk   
 ijzer en been gemengd   
 naar de onophoudelijke vlucht onder de tektonische schaduw   
 geplette vruchten van de zwarte berg   
 van een antropoceen met de woorden van gueuloir   
 dan de klootzakken bij de regalade   
 opgesteld tegen de federale muur   
 toen de vorst aan het breken was   
 nectar van kennis.      
  
  
 778
    

    

  
 

 
 
 Ci lage mieren
 op de heuvel
 half uit het water.
  
 Laat de wind komen
 in zijn zeer zoetheid
 in de gang wordt het rustigernt
 de liedjes van Maldoror.
  
 lente firmament
 riet van de tijd 
 fumarolen stromen
 naar het huidige moment.
  
 Haak in de veter
 vanuit Simorgh vertrekkend
 zwelt de buik van de seizoenen op.
  
 Door een ontsnapping van schaduw en licht
 in gloeiende maan
 de aarde verliet haar kwintessens
 van goud en zachte gordijnen.
  
 vreemde bacchanalia
 dat deze schelp
 drijvend met een regen van rozen.
  
 jeugdige glimlach
 van het gedane aanbod
 we moesten gaan
 Tournemire-weide 
 voor heilige dansen zonder briesje
 breng de bron naar buiten
 bedekt met geurige munt.
  
 derde koorts
 van een hik tijdens een vergadering
 uitstrijkje wangen
 van een water van de jeugd
 met kruiden fraîche.
  
  
 777  
 
 
  
 
  
  

 
 
 Je bent mooi 
 onder de koningin blauweregen   
 d'un printemps   
 met fijngesponnen bloemen   
 het moment van een beloofde gelei.      
  
  
  
  
 776