Categorie Archieven: Februari 2014

À trois renversé

 A trois,  renversé
 assez seul pour ne l'être jamais
 cette avancée de couleurs à contre courant de l'énergie muette .

 Le vrai guérisseur ne s'embarrasse jamais des sources de son don
 il est, il le sera
 il est de tout âge
 veilleur de l'autre 
adepte de la différence
 passeur de la clôture
 sa main magnétique se pose sur le cœur de celui qui demande
 et tout irradie
 de par la flèche si légère dans cette mainferme
 il est le calligraphe de la foi .

 Ici,
 j'acquiers, je deviens
 et à s'y prendre je me méprends
 pour être infiniment seul
 à se souvenir des origines trinitaires
 à détecter les nappes d'eaux vives
 à écrire l'inentamé sur les yeux clos de l'aimé
 au vent divin il demeure .

 Ici, personne n'est en haleine d'être
 rien que de la grenaille au fond du puits
 juste permettre hors apparence
 au souffle de devenir trace,
 trace vivante des ombres et des lumières
 pour qu'à l'aube
 lever le voile de l'épousée
 passer les portes de l'oubli
 et neige éclose l'espace de nos nuits
 oser le pas de trois
 un libre court
un commencement.
 
  (peinture d'Elianthe Dautais) 

 192 

Écrire comme si on disparaissait

 Écrire comme si on disparaissait
 in deze kleding
 steen op steen
 où construire l'impact de la brûlure
 kijken naar dode woorden .

 Accumulatie van woorden
 zonder de onvoorziene omstandigheden te schokken .

 Naadloze, kreukvrije onverschilligheid
 overstromend met licht
 wat de ander biedt ,
 wat is onze vleeshuid
 geeft voedsel aan onze donkere huid .

 Bedreiging ,
 vonken tussen modder en dronkenschap ;
 beven
 in totale trouw aan vriendschap,
 zonder overvloed of vergeetachtigheid ,
 de andere kant bereiken
 vreugde en verdriet gemengd
 op het obsidiaangewricht
 van wat overblijft ,
 op weg naar het kostbare resultaat
 waar ijdelheden uitgesloten
 smash op het lichaam van het schrijven .


 189 

raadsel van de grote stilte

 Énigme du Grand Silence
en posture aléatoire quantique
résolument notre ,
en cette possibilité de convoquer
l'infiniment actuel ,
l'infiniment partout ,
l'infiniment non existant ,
en soutien du respect dû à cette Nature
si libre ,
si fragile ,
si monstrueusement violée ,
par l'oeuvre du serpent biblique
apte en son rôle malin
de faire éclater les asymétries
à des fins de destruction .

Il est des nuits
où se parant des flammèches d'un arbre de rencontre
pourfendre les nuages de l'incohérence
avec l'épée de la parfaite compréhension
et effectuer
aux confins de l'intelligence universelle
les amples moissons de l'émerveillement .


188

Eén letter slechts één letter

      Een brief, een kruis op een witte plaat ;
wij staan ​​ook voor niets op.

De bibliotheek, de zon achter de rozenbottel ;
we gaan voorgoed op reis.

de wervel, de mond en dan de wieg ;
we zijn op deze aarde, veel lager dan de grond.

De regen, het kind tegen de muur ;
we zweren dat we niet gepakt worden.

Jouw huid, jouw geur, de rust van je glimlach ;
het is alsof je aan de rand van een vijver staat onder de tamariskbomen.

een missaal, een bal in een schaal ;
we zijn veel meer dan wat we leven noemen.

Een gordijn, een eik voor vrolijkheid ;
we houden de herinnering aan een "ik weet niet wat".

De blanco pagina, de roos en de dood ;
zovelen van ons raken erin verstrikt.

Madeliefje, groen gras voor deze merel ;
we hebben zulke momenten nodig om ons leven samen te vatten.

Slaapkamer, tranen op sneeuw achtergrond ;
We vertellen elkaar alles, absoluut alles, elk aan één kant van het glas.

Een teken in de sintels, een vrouw ;
We worden stilzwijgend teruggebracht tot het essentiële.

Chips in een zakdoek, een man ;
We verzamelen wat laat opduikt.

door de wolken, het uiterlijk van een kind ;
We zijn alles en dan niet veel voor elk ding.


187

de bal van dromen

        bal van dromen
mysterie culten
schitteren
geamputeerd
ronddraaien .

De slinger van Foucault
op de hoofden van de gelovigen
gekroond met laurier
en het dragen van de cistus.

Orage ikebana
lichten aan het einde van smeedijzeren staven
rammelen van de vergadering
kristallijne liederen
oceaan ontmoetingen
de stroom van de golven stoot het stof af
zichzelf gunnen
nog een laatste weging
graf zielen
onder de vastgezette fotorails
in deze tijden van romantiek
met ontelbare insecten
ontstaan ​​uit de kisten van vergetelheid
op de Young Body Olympics
weten hoe ze hun flexibiliteit kunnen maken
voor zoekers naar geheimen .

mijn eeuwige ziel
dus al klaar
van de bron van oorsprong .


185

met kleine vleugelslag

 A petits coups d'ailes   
parfois se reposant sur une queue fourchue
les mufles s'accordaient.

Campés sur leurs sabots
le corps lourd
ils bombaient le torse.

Salis par les mucus échangés
leurs gueules nourrissaient
de profonds rictus.

Les ailes brassaient la lumière
pour quelques confusions passagères
faisant s'envoler la poussière des anges.

La larve et le taurillon
faisaient foi de vie
leur suint ostensiblement odorant.

Les yeux injectés de sang
ricanaient d'avidité
pattes et sabots cliquetant une bourrée.

" Viens l'animal
et me dit à l'oreille
que le temps est venu.

Qu'étendre ces conflits
au monde des entrants
permettrait de signer l'absence d'origines.

Que d'un saut de puce à un autre saut de puce
la montée en puissance de la connaissance
ferait tâche de sang sur la patène. "

N'était cette danse à la vie à la mort
serions en élévation
wij
les étoiles de la mélodie à venir.


184

luister luister naar elkaar

      Van elkaar
luisteren luisteren
echo oor .

Tussen de convolutie en de ontsnapping
het diepe geluid van Scandinavische trompetten
hef de mist op .

Werken ,
geometrische lichten
streel de nerf van het canvas .

De zandige luiken
aan de waterkant
laat de schipbreukelingen passeren .

Bij het raam
een scherpe zon
kondig de dag aan ;
Gratis bergen bedekt met sneeuw
handen reiken ;
kleine vlam op de bodem van harten .

Ga onder de fresco's van het schip door
naar het heilige der heiligen ;
de klokken luiden tijdens de vlucht .


183
(Schilderij van Elianthe Dautais)