Er was eens een adempauze
Voor appels rollen op de grond.      
 
Zit daar bijbels
Martha en Maria oog in oog.      
 
De vis en de vogel
We volgden het verloop van hun ontmoeting.      
 
Geluid en water van hun toespraak
Bespat de fontein met een heimelijke schaduw.         
 
Om geen haan meer te houden
In de pot, zeiden ze tegen elkaar.      
 
De Entente Cordiale Submariners
Geloofde in hen als zachte vlooien in de dagen.      
 
Om te zeggen om te zeggen om te vloeken
De woorden smeulen.      
 
Zodat de hand van het lichaam valt
Maak een hart van hun slanke vingers.      
 
Schuim in de hoeken van de lippen
We moesten ons terugtrekken.      
 
Notre Sœur était là   
Et pûmes lui glisser par l'opercule   
Les papiers de la recommandation   
Que nous avions préparé    
Pour le mur des lamentations   
Mais que la grève des aiguilleurs   
Nous réorienta   
Vers cette tonnelle  
Où claquer des dents   
Est moindre mal   
Quand dans la saulaie   
Couinent les corbeaux   
Préparant une nuit de silence   
Ridulée par un vent frais   
Appelé par ici   
Le Briennon des enfants   
Façon d'accueillir le souvenir   
Des garçons et des filles   
Se retrouvant au lavoir   
En tête à tête avec les étoiles   
Cheminant en Galaxie   
Affectueusement   
Sans formalité   
Comme voyageurs de la Joie   
Hun manden uitvouwen
Rammelend van de schok van bestek
Voor het Laatste Avondmaal in Vinci.      

( werk van Frederique Lemarchand )
 
1025

A ne pas cesser d'encenser   
Ces fleurs de printemps   
Blanches épures de la soudaineté   
Vites courbées et flétries   
Par la pluie fine d'avril.      
 
Ze veroorzaken deze bloemen
En blij met het menu
De hoogte van de dag
Geslaagd onder de trechter van de nacht
Deze baby klaar voor het huwelijk.      
 
Ze vertelden me de korrigans
Dat de zwaartekracht krachtig is
Wanneer de ochtend een groot lawaai maakt
En kippen kakelen
In dit jaar van de gekroonde ziel.          
 
Laten we mooie woorden spreken
De geuren en geluiden van de dageraad
In de war
Om het natte gras weg te borstelen
Naar de fontein van de geest.      
 
Kleine muis huilt
Onder het hok
Breng grote grizzly mee
De snuit passeren
Tussen de planken van de kraal.      
 
Geen paniek
Laten we de waakzame man zijn
Deze gevallen god die zich de hemel herinnert
Touw gespannen over de afgrond
Om de zaak te pakken te krijgen.      
 
En als er dan geen haast is
Borstel met whitewash
appelbomen in de boomgaard
Garantie van permanente verblinding
Wanneer zal de aanbidding van wonden ophouden?.      
 
Een teken een genade
Het is tijd om op te staan
Om de innerlijke mens op te bouwen
Voor veranderende omgeving
Zet gedachte in knoppen.      
 
 
1024

In de nauwe stilte
Er is reizen
Deze kunst van het lijden in het heden
Met een intern en jeugdig enthousiasme
het passerende cohort.      
 
En dan komt het spel   
Celui du regard oblique   
Frémissant d'horreur   
Devant la haine   
Ne parvenant pas à dompter l'événementiel.      
 
Dus het kind knielt
Het mooie kind van het licht
Voor het stenen korstmos
Om zwaard en katapult te smeken
Brinquebalantes aan de zijkanten van het wagentje.      
 
alles is een
wij zijn de menigte
En de spleet kan niet anders dan
Om in zijn alkoof te bewaren
De dans van de naakte lichamen.      
 
 
1023 

kwadraat van azen
van wat waren?
Bij de Bergères
Tante Marie en oom Jean
Huurders van liefde
Deze minzame vrouw
Deze man met een Slavisch accent
Bij de verticale receptie
Zodra de tijd van de seringen aanbrak
er was een feest
Klaverfeestje
Festival voor paardenweddenschappen
Feest van een vette maaltijd
Met grote aardbeiensalade
En uitbarstingen van stem.      
 
De hond Black orkestreerde het allemaal
En de kersenboom bewaarde de verrassing
Van de blonde en vlezige Maagd van de buitenwijken
Wie in een zonnestraal
Op haar tong klikken
Geconfronteerd met de verleiding van vers fruit.      
 
Op de roep van deze manier
De Buffoon kon niet ver gaan
Hij draaide zich om
en de voortgang ervan
Was dat van de eeuwige ziel?
Op het spoor van licht
Plot in extreme aantrekkingskracht
Op weg naar betrokkenheid
serieus zijn
In het aangezicht van onderwerping aan de arbeidskrachten.      
 
Le corps et l'âme se rejoignaient   
Engageaient la bagarre en perdition   
Assouvissant leurs envies matérielles   
Si lestes   
Et s'enfonçant plus avant   
Avec le train fantôme  
De la fête à Neuneu 
Dans le tunnel aux squelettes
Répondre à l'appel du Très Haut   
Répondre avec détachement   
En suivant à la lettre
Le programme des festivités   
Repas gras   
Et fraises au dessert.      
 
 
1022

Van binnen naar buiten
Metgezellen en metgezellen trouwen met elkaar
De roos voorbereiden
In de duizeligheid van zijn beklimming.      
 
kleine wetenschap
Paden kruisen
Hij is veel beproevingen
Convergerend naar de huid tuniek.      
 
De doorgang belemmeren
van stationaire elementen
Ze veranderden de aarde in water
En vuur in de lucht.      
 
Licht en transparant roze
Naar de diepe opgravingen
Je bedekte de strop van fatsoen
Van een lied van wedergeboorte.      
 
En surface   
Figure de soie   
En agilité feinte par ton lent dépliement     
Tu es vraie et la vraie vie recommence.      
 
Wij zijn de tuinmannen van de roos
Van een luidruchtige en rusteloze fantoomgroep
Bubbels en aangrenzende bellen
Om de scrofles van het gezicht te barsten.      
 
De bloemblaadjes vallen op
Bij geprogrammeerde verminking
Voor een prachtige marionet van het schoolfestival
Doet zijn eerste pogingen op het podium en in harten.      
 
Geen verlamming meer
Pieken en kloven die verlangen omlijsten
Zullen ogen van amber zijn
Open voor licht.      
 
Span je boog
Opgewonden door spierspanning
Omdraaien   
kleine kerkuil
Om na te denken over de nederlaag van de avond
In terminal vastleggen
ontspannen gewrichten
Voor herwonnen bewegingsvrijheid
Om de inaugurele reflectie te zijn
Authentiek koppel
Op weg naar zijn bruiloft
Naar de grillige luchten
Uit de cirkel van liefdes.      
 
1021

Tu écris droit   
Avant que le penché vienne   
Te faire nique   
Alors que tu piges vite   
À te remettre à l'endroit   
Avec derrière toi   
Le souvenir du pas tout à fait   
Laissant aux nymphes boréales   
Le "pas neuf pas pris" des nuits d'insomnie.      
 
Zo grijs als zorgeloos
Op de rand van vertrek
Je bent vertrokken uit de overweldigende verschijning
van schenen, dijbenen en schedels
Vasthouden aan de tand des tijds
uit medelijden
zwervers van de dageraad
Neiging om de thuisbasis te verlaten
Voeten en vuisten gebonden door de Regeling.      
 
Je schrijft echt recht
En het laat zien
Tussen water en zand
De geroyeerde van de oorzaak
Halve woorden spreken
Van elders en vandaag
wanneer passeren
Het stof van de zomer doen opwaaien
De klaver en de sainfoin van een schuur om te vullen.      
 
1020

Femme d'un cran dessus   
La riposte fût au carénage   
Le jeté du manteau   
Qu'affligea l'instinct   
A cru à dia   
A croire chimères tombées en acrotères   
Plus belles que gargouilles en mystère   
Gouleyant d'algues humides   
A la portée d'oiseaux de mer  
Exposant au risque du temps   
Brumes et korrigans   
Dansant soucis et passions   
Sous le voile d'une aile   
De peur et de mort   
Altérée    
De sanglante manière   
Cette mise    
A l'horizontale   
Du soir venu   
Goutte de sang déposée comme bijou doux   
Sur la joue   
De cette femme   
Couleur amère   
Cette femme d'un cran dessus   
Le père disparu   
Aux écluses du ciel.      
 
1019

Ik heb het verleden gevist
Onder de kerstboom
In het moeras van gewonde kinderen.      
 
Einde klap
Op volgorde van verlangen
Geluk komt op de afgesproken tijd.      
 
Ik praat en handel op mijn tenen
Zo'n roze flamingo in afwachting van incarnatie
In de textuur van een zomeravond.      
 
Hoeveel kost het
Om jezelf uit te rusten met warme laarzen
Om te trouwen met de kou en de vochtige.      
 
Loodlijn
Gevallen van leven
Er is geen winnaar dan degene die vlucht.      
 
tenslotte na niets
De bloedvlek op je kraagje
Zal de zorgen op het platteland uitwissen.      
 
S'échappent   
Au goutte à goutte d'une perfusion   
L'écrit et le parlé.      
 
En clamant la Liberté   
Les amants de Saint Jean   
Ont consumé toute réalité.      
 
Er is geen ventilatie
dat de vriendelijkheid
In de vroege storm.      
 
En zolang de zee zich terugtrekt
De glanzende schelp
Spel de tranen van schaduw.      
 
 
1018

Ecrire pour ne rien comprendre   
Vivre pour prendre   
Et s'entendre rire   
Jusque dans la fleur d'amandier.      
 
L'existe-sens est à rebours de nos actions   
Nous les perclus de l'amour doux   
Les enchanteurs du fond des cavernes   
A hurler avec les loups.       
 
Respirer est mieux que de rester sans rien faire   
Bras ballants   
A recevoir une balle en plein front   
En sortant de la cave.      
 
Joindre les deux bouts   
Sans enfumer son propos   
Réserve sur le tard   
Parole d’évangile à peu de frais.      
 
Passer par la fenêtre   
Langage et vermifuge   
Occasionne au passage   
Charivaris et calembours.      
 
Se caller dans le fauteuil des ancêtres   
Déclamer les mots de la nuit   
Paraître vieux sans être jeune   
Mérite poubelle jetée au visage.      
 
A sauter sur les ressorts du canapé   
Le plafond se rapproche   
Sans pudeur et sans masque   
Par temps de pandémie.      
 
J'ai jeté en pâture ce qui se fait de mieux   
M'en suis fait une amie   
Frisottis et tutti quanti   
Une arme à la main.      
 
Ce n'est qu'à la fin de la récréation   
Que la création passe le gué de la tradition   
En émotion de la possible nécessité   
D'avoir été soupape rituelle.      
 
En als ik mijn hart open
Het is reden geleid
Om het kind van het moment te zijn
In de moed van een compromis.     
 
 
1017

De parade kwam de heuvel af
Fife aan de leiding
Dan drums en trompetten
Om te eindigen met de bugels en de helicon.      
 
De zwarte wind van de winter
Blies enkel-twist
Op de kluiten gras   
Daar al eeuwen gearrangeerd.      
 
Au loin le canon incessant   
Faisait vibrer les frênes   
Caquetant de leurs branches    
Telles baguettes devant le bol de riz.      
 
Vormen op een rij
Aan de voet van de gebouwen
In verpakkingen van vijf
de pits op maat gemaakt.      
 
Point d'objets inutiles   
Sur la plage   
Rien que le corps émasculé   
Du vibrionnant poète.      
 
Je n'avais pu lui dire que je l'aimais   
La femme des quais de Seine   
Main dans la main jusqu'aux Tournelles   
Près de la cage des suppliciés.      
 
Le siècle avait deux ans   
Soixante deux exactement   
Et l'on dansait au Slow Club   
Tard dans la nuit.      
 
Les missiles sifflaient au sortir des caves   
Et la brassée de feu mordait le ciel   
D'une boursouflure rouge et jaune   
Sans que le bleu de l'âme paraisse.      
 
Ce soir je caresserai Grand Chat   
Jusqu'à l'épuisement   
A même le sable noir de la plage   
Griffée par les vaguelettes de la mer.      
 
Tout est rassemblé   
Pour ceux qui subissent l'outrage   
De demeurer le visage impavide    
A la lueur des torches de Carnaval.      
 
J'avais cru que la liberté   
Émargerait à l'entrée du théâtre   
Et bien m'en a pris de prendre mon envol   
Vers la pleine lune du cycle des contemplations.   
 
Churent meurtrières les poussières de la fragmentation   
En crevant le tympan des grand-mères   
Pendant que les enfants cherchaient protection   
Entre les jambes des femmes.      
 
Ne plus penser que la terre est ronde   
Ni que le soleil reviendra   
Dans les ruines fumantes   
Juste le passage des chiens errants.      
 
Il suffirait d'une pression de l'index   
Pour que la tête éclate   
Contre le mur de briques   
Du monastère honni.     
 
Les illusions se chamailleraient   
La Vérité serait saisie par l'horreur   
Il y aurait du sang sur les marches   
En descendant vers le Potemkine.      
 
Et puis rien   
Si ! Un peu de lumière entre les doigts   
D'une main augure de l'embrasement   
D'un rêve pour les lendemains qui chantent.      
 
Le ciel souriait   
Édenté, et je me suis enfui   
Sans famille   
En toute tristesse, de l'école de la rue Rouelle.      
 
Il y avait Pierre, Nad   
Et puis Hug et Julie   
Et j'ai pris mon chapeau   
Pour me carapater dès l'aube.      
 
L'un pousserait le sujet vers le monde intérieur   
Introversion   
L'autre vers le monde extérieur   
Extraversion.      
 
Et ce serait bien comme ça.       
 
 
1016