Een twee drie braam wil je het? ? een twee drie wol van de schapen wil je dat? ? een twee drie bij het driehoekige circus valt uiteen onze kleine poppen een cirkel maken gewoon om toe te geven het ding zei het ding geschreven al verstrooid onder de klauwpoot van een vergadering griffioenwaar de paddenstoelen groeien. Een twee drie het is niet te vroeg een twee drie schapen de wol klampt zich vast een twee drie laten we de boei gooien boeman en we winnen de weddenschap in het kielzog van stilte Venushaar voor de elite vliegenpoep voor de armen dat zwelt en zich uitbreidt de continue stroom van een muziek zonder dat het instrument verschijnt. Een twee drie met vrije hand een twee drie voor deze toegang tot de hermitage een twee drie zonder heerschappij zonder rebellie zonder zeuren zonder berouw één tot drie tot vreugde schoonheid vinden in het achterland waar het allemaal gebeurt bewustzijn in extase creatief werk voor mensen om te leven. 771
Alles wat er gebeurt is bekend het is over de hele wereld bekend en dan in de kosmos uit de Hoorn van Afrika naar Guatemala met veel nieuwe insecten sur les larges feuilles de la forêt primaire.
Het duurde een beetje dat de poema de panda ving en zou uit balans zijn geweest ondeugden en deugden geheel aan hun taak van proliferatie zonder het kind van de sloppenwijken les pieds dans l'eau sale ne lève le nez.
Gezouten in alle seizoenen binnen het bereik van beurzen de rijpe en de minder rijpe de burlesken en de lestes pour que le diable perde corne in de brute aanklacht dat hij op een aprilavond moest opereren.
Roetachtige rook op die barbecue-avonden in beugellift tussen deze manden waar de lichteffecten werden verdeeld over tint en dia last-minute migranten.
Het gebeurt et il en fût de peu dan het gezouten vlees? in rook opgaan.
de muscaris wie lacht om zijn graan in fallische clusters hand bruidegom. De anjer van de dichter van opa met zure tanden in ware stilte met ingebedde steel. de klokjesbloem leunend naar de grond legendarische klokkentoren met houten lamellen. het madeliefje slank en druk schreeuw de zon in het korte gras. de schurftige hoge schacht met klein dons klaar om te oriënteren waar het licht werkt. Knoopkruid tot in de perfectie gebeiteld de lucht roeren voor toekomstig meel rijpen op een zomeravond. ............................................................................................ Hij sloot zijn ogen nadat je ze hebt geopend een paar jaar eerder. Voor haar blauwe vingers omsluit de kostbare steen van achter het huis. De geest van La Mareuille zweeft in de tuin met een zachte aanwezigheid. Riquette keek me aan zijn hoofd kantelen klaar om te gehoorzamen. Diepe stemmen stegen op uit de hei een fijne regen maakte de biezen buigen. Naar de oude essen zeg een paar woorden verankerd als ze waren in de stenen van de dijk. De herdenkingsmedailles van Verdun onder het portret met de trotse snor Jean Baptiste Victor. ...................................................................................... Om het woordenboek te lezen Alles in een de pagina's verschroeid door de zon. Alleen zingen onder het schip van de kerk door het spel van de echo wees vurig gebed. vrome figuur in zijn glazen frame opgerold door de zwaartekracht. De dikke hand gehard door werk op de boerderij pijnloos de brandnetels eruit gehaald. Op een dag ochtend huilen met de fazant op het hek verdorde hoofd rustend op de enkele steen zittend. Bij het laatste grafschrift maak een rondje van de woorden dat de wandelaar aan de andere kant zal lezen. Dagboek geïllustreerd met kindertekeningen een eiland van bescherming met alles wat je nodig hebt om te overleven. Avant "er was" "ik was" en dan daarna "er zal zijn". Voetstappen op grind crack schoenen met crêpe-zolen door stoffige wegen. Van generatie tot generatie de trompetten hernoemen en klinken zodat de mensen van deze aarde elkaar volgen.
..........................................................................................................
De bakstenen muren met onsamenhangend gips kijk naar het verstrijken van de tijd. In het bos ver weg man en vrouw graven een gat met een brandende schop. Doe er munten in in een zakdoek om met aarde te bedekken maak een kruisteken. Ga op de rieten stoel zitten aan het einde van de oprit bungelende benen. In de bossen langs het pad ga helemaal. Naar het licht op de open plek vlam waarachter de voorouders dans de bourrée. Terug gaan jij het kind van tien jaar? naar de immense vlakte. Parade door de bomen met de kat nog in je armen hoofd, bungelende benen en staart. De man is klaar met het afdichten van het raam canvasborden genageld met kracht. Liggen op de kale aarde door het duister dat is gekomen leven om te sterven. 769
Benader de boomluister ernaar puis le servir. Uit struiken en struiken een doorbraak van licht prelude op de bijeenkomst geweldig rustig. Hij vraagt nergens om dat de bij al voorziet maar het pompt hemel en aarde. vraag hem niets ga gewoon tegen zijn stam staan tegen het leven. Het prikt en het knelt wanneer de kou het kreupelhout aantast en de orgie van ijs prikkelt de zintuigen. Een minerale korst hecht zich aan de takken om met een droog geluid het oplichten van de kleuren te doorbreken zonder het wilde zwijn op jacht springen. Ze hebben de omgeving van Le Fabuleux . aangelegd voor een kilometer rond de panelen zijn op hun plaats om de handen ineen te slaan rond de fragiele reus. Soms is de maan aan de telefoon en jongleert flamboyant van de ene tak naar de andere in een levendige en zwermende lucht. Ik plantte mijn statief en wachtte dat ze voor de lens passeert slechts een fractie van een seconde. Met haar gerimpelde dijen ze zal reageren op mijn vingerdrummen om me een gerimpelde glimlach te sturen. Zijn, een opening aan de rechterkant iriserende mijn herinneringen in een dringende behoefte om te gaan kijken. Rechts, het roofdier was daar en zeggen dat ik het niet van plan was misschien een beetje pretentieus. Ik schreeuwde naar de top van mijn longen en mijn tanden spuugden schil uit restjes vlees van de laatste hap. Alles is kapot een concert van steelpannen bevordert schoonheid naar de eggen van het verleden. Stel je voor dat we nog wat vooroordelen hebben want de waarschuwingssignalen leiden ons naar de hel wij bestellen flexoren. ik medeplichtige ? Nooit j'ai juste fracassé les tibias de mes voisinsom ze uit de vermoeidheid te krijgen. Furiously vermeld in de gele pagina's we hebben het antwoordapparaat losgekoppeld om met onze ogen de ode van het vergeten bos te zingen. De lijst is langer geworden vreemde namen druipen uit de alinea's een opzettelijke waanzin werd een lege substantie. Een vlucht mussen ontspringt uit wie weet waar verpletterend met zijn tjilpen de zwangere schaduw door het leggen van een overvloed aan ophangpunten. Mediteren was niet heilzaam de engelen vluchtten naar de bergen voor een groot symposium. Knipperen van het ooglid vormde een bassin om te huilen in staat om de glimlach van verbazing te voeden. De processie is vertrokken in een gammele carioca naar de escapades erkend en bewonderd. Het lijkt erop dat het jaar met zijn tong klikt als de zomertijd dondert en dat bij verminderde snelheid de veer omhoog komt. Ga met je vinger over je blote huid graaf mijn buik met een eentonige bleekheid ~ hoe vreemd om lief te hebben. Het grafschrift echode naar de Olympische ringen 's nachts absorbeerde de snede de duisternis van het onderwerp een nieuw gezicht raakte mijn gezicht. armen omhoog we werden gered van onze rubberen laarzen wij boetelingen van omzwervingen. A garder le flot des cendresonder de voetzolen amène les mots à deviser. Maar de dood moet worden bewezen de lucht om te spioneren en het stemmetje om naar te luisteren. 768
auto koplampen een aanhoudende mist gespoten zonder een wimper te slaan en P'tit Louis bleef jazzen. Te veel praten slecht omarmd wat werd gedacht was gedaan en P'tit Louis was geland bij de ingang van de haven. Te hard rijden ons stel hield vol sous les rafales des incitations à changer de bord. We hadden het ze moeten vertellen dat wat ze meemaakten ongepast was Letterlijk en figuurlijk. En dat om teveel op de erelijst te staan kiezers zouden zich uiteindelijk vervelen en ga verder met andere perspectieven. Dat P'tit Louis niet zou stoppen met lasteren het kon ze niet schelen maar als het te veel is, is het te veel. al vijf uur en zonder de mogelijkheid om terug te keren omdat de weg moet zijn afgesneden. Ze hadden sneller moeten gaan maar vermoeidheid zorgde ervoor dat ze om de beurt waren steeds langzamer. Toen verscheen de witte vorm met bloedrood haar en zijn aardse gezicht. De auto crashte hun hoofden werden naar voren gegooid in de barstende voorruit. De stilte strekte zijn lange vingers van fijne parels op levenloze lichamen van Pierre en Adèle de liefhebbers van de wereldboom. Deze bomen aan de andere kant van het decor om de lucht en de aarde vorm te geven om ons dingen te laten zien. Zo breiden de dagen zich uit en dat gezond blijven in trance is een streling van de ziel in de duizeling van woorden. Wanneer naar de aarde?we zouden het als een enkel organisme kunnen beschouwen waarvan onze kleine verhalen de ware geest zouden zijn.Met meerdere vermeldingen de personages doen wat ze willen in volledige expressie van zichzelf in een nieuw licht.En als het bloed in onze oren kloptzelfs in het geluid van een onophoudelijke regenverwacht het schreeuwende bewijs.Dat een andere manier mogelijk iswanneer het pantser splijtet que le jour hache la vision des allumettes enflammées.767
's Nachts terwijl we schrijven de maan droogt onze tranen en het stof van de dag trekt langzaam weg. Er waren late wangedrochten op dit land gereisd door onophoudelijke stuiptrekkingen. Toen maakte de stilte plaats voor vergetelheid zoals met de tijd wordt het geheugen gewist naar de zee der zeeën, de oeroceaan. Laten we niet te snel adopteren wat op ons lijkt en ons samenbrengt in het tourniquet van de vernieuwing. Van geboorte tot dood van bubbel naar kennisbubbel Het is een must, het gebrek aan. Op de Jungle Creeper Bridge de rust van het einde van het werk suggereert de angst voor mogelijke bloedbaden. Van drift tot delirium laten we sterk blijven de tijden van vrede zijn voorbij nu is het oorlog. Met maskers en vaccins we wassen onze handen na de deur schreeuwen : " De volgende " willekeurig. Ze waren met duizenden en honderden om te keren terwijl in de verte het baken flikkerde van " niet gezien, niet bezet ". Schrijlings op de trapleuning hij glipte naar de entresol naar de dozen en tassen van de exodus. Vergeet niet de puzzelstukjes in elkaar te leggen en vul de wormgaten met je verlangens met de rattenstaart van de timmerman. Zout bedekte het land en het zwart van lijken op de smetteloze grond vormden de molshopen van ons toekomstige leven. nemen, aanpassen, hou van elkaaronredelijk, overvloedig, zonder verdenkingwas de juiste replica van het gesmolten conflict.Te veel doen bevordert verwarring van onze instincten gewijd aan de roedel wolven traversant furtivement notre lucidité. 766
Zolang ze beeft er zullen mysterieuze woorden zijn zonder dat mensen weglopen parnassus ganzen in overgave van passies. Aan de andere oeverzou de karamelromantiek doen rijzen van de zomer getroffen vanaf de tijd van sterke strelingen aan het toegewijde geloof. Gezamenlijke Mars van Meester en Slaven in uitdrukkingen en betasten voor aanpassing aan het splithalster Hoofdsteden van het Hooggerechtshof met gecontroleerd vermogen. Het bericht fluisterde in je oor voor de duidelijkheid zal beloften en overwegingen herstellen op het kruispunt wachtend op het kind van het licht. 765
Gestopt langs de weg door de zwaarte van de gedeponeerde zak Ik maakte een gat in de buik en het zand spoot eruit vol gewonde klinkers en medeklinkers. Als de minerale effusie van de trechter van plaatsen naar de kromming van de ziel de woorden plakten aan het haar van het gewonde dier dat mij is toevertrouwd. The Silence riep de vlucht van de geest en de open hand bood de fade lijnen en ronding een tot twee het kleine meisje veranderde in springen. Niets aan het einde de kanten blik achter de wimpers regisseerde de verloren wandelaar naar de Compostela van zijn omzwervingen enige banket van de dag. Punt van d'algarade de rustende paarden klopten aan hun schoenen onder de gereguleerde tand van de populieren van de haag geschud met kracht knettert door de verificateurs van absoluut. 764
mollige kameel bij de hand onder een hemel van brons Ik hield je voor stenen kant je was zo hiëratisch bij de ingang van de doorgang geassembleerd zoals we waren voor dit verfijningswerk opmaat naar de beklimming van de grote duin. Kameel mijn mooie mollig zoals je wilt de muisgrijze lucht plaagde ons naar de landen hierboven waar hoppen als jonge vogels naar orgastische vloeibaarheid de simoun moest ons vloeibaar maken en geef het begin aan de verkenning van de meanders van onze ondergrondse labyrinten. Laten we durven, de kus achter het oor mooie kameel met borstbekendheid zodat in processie open de ramen van een krachtige toekomst aan de zijlijn van domme toespraken en betaal ons toegangsbewijs uitgezogen en toch levend voor de ultieme test van toegang tot eendracht. Zet het doel in het hart van de boom ons in verlegenheid gebracht mooie kameel en ik net op tijd om van de meester te horen enkele woorden van wijsheid : " waag het niet om op mij te richten omdat de schors van mijn ziel kunt u chatten zoveel als je wilt ." Gefluister en adem ingehouden we hebben een kwart genomen mooie kameel en ik aan de rand van hoogtevrees uit de kofferbak van de nacht halen wasdagenen steek de vlam aan met grote armen maretak in de ketel gegooid scheuren in onze zekerheden. Laten we durven , laten we durven uit de osiery pak de wandelstok en zweep tot verontwaardiging de twee delen van onszelf man vrouw schaduw en licht bewust en onbewust om ze onder te dompelen in wederzijdse contemplatie van haar mooie kameel en ik eindelijk herenigd.764
In haar grijze fifties blouse met krijtstrepen en rode knopen ze was de heuvel aan het beklimmen reliant les hameaux du Bas et du Haut .
La vie était belle telle un grain de chapeletvieilli bij de passage van de elektrische transformator het ene geluk vroeg om het andere.
We maakten de reis met de kudde la panière de linge humide dans la brouette par la sente caillouteuse.
niks is veranderd heb de eer zoals de goedbedoelende mensen altijd zeiden wiens schoenen het stof leken te vermijden.
Elle s'appelait Jeanne je l'appelais maman et ses yeux noirs coressaient mon front telles les ailes d'une hirondelle.
Par le chemin de Lacombe daar was de wereld met de distelkop versLaroussière hout où le vent soufflait frais.
Ik droomde dat het dorp wegvloog over de glooiende velden vers un ciel aux célestes demeures sans qu'une pierre nous fasse trébucher.
Hier waren de voorouders op hun zondagse best om hun snor glad te strijken en stof de onderkant van hun jurken af.
honden in de verte kruisten hun geluidssignaturen en de echo verwarde alles avec l'aigu des oiseaux de la haie.
Ik spreid mijn vingers voor mijn ogen pour percevoir seux qui nous veulent du bien aux fins d'un étreinte chaleureuse.
L'on donnait peu, we hebben niets ontvangen alles was aanwezig met het vermogen om zichzelf te verwekken et de renaître entre nous.
De fontein vullen met water de bomen die de naderende storm porren mechanica zonder katrol of riemdu charoi tout était disposé à te dire "Ik houd van je".
