ඔයේ ඉඳන් කුරුළු ගී දක්වා
කඳු දෝංකාර දෙනවා
ඉතා මෘදු ඉතා බිඳෙන සුළුය
මෙම නැඟීම තමා දෙසට
විදුලි පහන් දූවිලි වල
විවෘත මුඛය
අපි යන්නෙමු
උදෑසන සුදු ආලෝකය
එඬේරාට මඟ පෙන්වීම
විවෘත අත
කාගෙන්ද ගන්නේ
අපේ ළමා කාලය
ගල් අතර
වෘක්ෂලතාදියක ඝනකමේ
අශ්වයෙකුගේ ඇම්බලයට වඩා
ආරම්භ කරනු ඇත
අවසාන පොරොන්දුවේ දූතයා
පූජා කාලයකට අනුව
අවංක වචන වලින්
මනසේ දොරකඩ
මගේ කුඩා තණකොළ දිව
වනාන්තරයේ මගේ ආදරණීය මිතුරා
මගේ හේතුව ඉරිදා හොඳම
බොහෝ වාරයක් තුරුල් කර ඇත
අං කඩන්නේ නැතිව
සහ ඉහළ යන දේ
යාච්ඤාවේ නිශ්ශබ්දතාවය.
544
La présence à ce qui s'advient
