پشتیبان به دیوار    
در بن بست خیابان Gignoux    
سنگ را خراشید    
de ses ongles en sang.               
 
او افتاد    
قبل از اینکه لارک تریل خود را تمام کند    
با ساقه های بلند گندم دوروم گذشته    
ساقه های کوتاه به دنبال گوش های سنگین.        
 
میخک بین دندان    
او فقط یک لحظه به یاد آورد    
یک دسته زغال اخته از Nogent   
caressé  par la houle .      
 
افکار سوزان کلاهش را حلقه کرده بود    
و چشمانش سفید شد     
به همه ارائه شده است    
برق یک لبخند معصوم.        
 
در کوچه گینوکس بن بست    
زانو زدن مقابل دیوار فدراسیون    
سنگ را با انگشتان خرد شده اش می خاراند    
سیل تاریکی بود که نور از آن برخاست.        
 
 
646