Puisommière    
was zijn naam    
stenen hakselen    
van zijn hamer    
voor het leggen    
op het horizontale bed    
van de muur naar de creusoise    
laat het weer warm zijn    
wind of regen    
zijn vingers verhardden    
door de geleden pijn    
ver van jezelf zijn.        
 
Met aderen van graniet    
fysieke pijn overwinnen    
haar ogen waren gesluierd    
stof en tranen    
jij de spoorwegman    
wie van site naar site?    
sleepte zijn ellende    
een fles rood in de rugzak    
de muts stolde van het zweet    
de toch al witte baard    
in het licht van een avond    
lachen voor het vuur    
die de jongeren hadden voorbereid.        
 
 
620