De zwervers van de ontologische oorzaak passeren
 langs het langhuis met witte stenen
 hou op , groet elkaar , dan deel
 sommigen dragen rugzakken
 anderen slepen roulette
 au soleil point de plantes aux feuilles ternies .

 Hij gaat niet voorbij
 dan het tussen de bloemen van de velden
 en trilogie
 madeliefjes , klaprozen en bosbessen
 bij de sloot waar dode witte kip
 in overgebleven water
 wacht op de tand van de vos .

 blauw is de lucht
 met tulpen van bloed
 een vrouw drinkt haar thee 
 in kleine slokjes
 zonder te schijnen
 onder het maanlicht 
 Viviane's vingers .

 Graaf de dwaling
 witte plastic stoelen 
 willekeurig uit een gevraagd interview
 sur la pelouse douce 
 piquetée du roussi des feuilles mortes.

 Daar moet hij me aan herinneren
 eer bewijzen
 aan wat ons is gegeven
 mijn ziel
 mijn andere leven
 ma romantiek .


 254