Le silence intérieur, c’est le
renoncement à soi-même. C’est vivre dépourvu d’ego.
Le silence est la meilleure et la plus puissante des initiations. Les
initiations par contact, regard, etc. sont d’une nature inférieure.
L’initiation silencieuse accomplit un changement dans le coeur.
Le silence parle sans arrêt. C’est un courant continuel qui n’est
interrompu que par la parole. Les mots prononcés font obstacle au langage muet
qui s’interrompt lorsqu’on se met à parler. Le silence est une perpétuelle
éloquence tandis que les mots sont des résistances.
On peut écouter des discours sur la vérité et repartir sans avoir rien
retenu tandis que le contact avecun “être de silence”, même s’il ne prononce pas une
seule parole, amènera une plus grande compréhension du sujet. Il est
préférable, au niveau des résultats à atteindre, de s’asseoir silencieusement
répandant un calme et une force intérieure que de prêcher bruyamment.
Ce que l’on est capable de connaître, même après des années de
conversation, peut être appréhendé instantanément dans le silence, ou en face
du silence.
Le silence est un véritable enseignement qui ne convient qu’aux
chercheurs avancés. Les chercheurs moins avancés ont besoin de mots pour
expliquerla vérité, ce qui peut néanmoins les encourager à poursuivre sur la voie du
silence. Sachons toutefois que la vérité est bien au-delà des mots et ne donne
prise à aucune explication.
Le silence est un discours sans fin. Le discours vocal gêne le discours
silencieux. Dans le silence il y a contact intime avec l’environnement.
J'accoquine le jeu de quine sans quiproquo avec néanmoins pas mal de graisse d'agneau .
Je requinque de prime abord la vaisselle familiale avec pas mal de mal car j'ai bien mal au cœur .
Pour me souvenir que le dimanche la sortie familiale nous conduisait au bois de Boulogne pour y cueillir sous la feuille sèche la fleur du printemps du temps où j'étais enfant et que je tenais la main de Lucette .
Il fallait passer le pont Mirabeau sous lequel coulait déjà la Seine faut-il qu'il m'en souvienne c'était bien rigolo de faire des ronds dans l'eau .
Au jardin des Bergères y'avait du lilas chez tante Marie et oncle Jean on s'asseyait sous la tonnelle les parents belotaient de vive voix il faisait bon y'avait Kabou le fils de la famille et son accent de Kabylie y'avait ce chien noir qui s'appelait Black boule de poils à la truffe sombre pleine d'un suin odorant y'avait un saladier rempli de fraises à la crème à quatre heures que c'était bon quand la radio donnait le résultat des courses préliminaires au cri de guerre " Merde ! J'en ai deux mais pas trois . "
De la poésie physique celle qui craque les articulations et noue le ventre celle qui bégaie dès le coup de balai passé De la poésie fraîche sur le devant de la fenêtre à la retombée des géraniums accablés par la gelée printanière Assassinat lent de la poésie replète celle des oxymorons des passages suspects en la beauté surfaite des bulles de plaisir dites et redites à merci Accablement de cette vie à nulle autre pareille hors le souvenir de mes amis partis en la froidure de la Terre promise Il est des fenêtres ouvertes en catimini pour laisser siffler la buée pressurée de la cocotte minute des convenances Fermons la et vivons cachés mon cachou d'amour.
Vous n’avez pas à
gagner ou à perdre. Vous avez humblement à être immuable et éternel .
Si de bonnes
ou de mauvaises pensées vous assaillent et que par activisme de la vie,
vous tentez d’accumuler plus de bonnes pensées que de mauvaises pensées, afin
que la lumière puisse vaincre les forces du mal ; nul doute que votre expérience
de la vie s’en trouvera accrue. Mais de ce combat, vous ne recueillerez que des
cimetières, avec plein de bonnes et mauvaises personnes ensevelies qui ne
feront qu’enrichir votre histoire de l’humanité. On vous rendra les honneurs
car vous aurez, par devoir de mémoire, assumé la continuité du passé .
Mais vous, où
serez-vous lorsque le vent de l’Histoire aura effacé votre Être ?
Vous avez à dire : “stop”à ce qui se déroule à
votre insu, à l’emballement instinctuel de votre mental, à cette propension que
vous avez d’obstruer les canaux d’énergie de votre vitalité profonde .
Alors vous
découvrirez le doux relâchement du silence entre les pensées, car il y a une
présence entre les pensées, et cette présence nous pouvons la reconnaître car
elle est qui nous sommes .
On nous a appris à
croire “je pense donc je suis” alors que la vérité est“je suis et, vum
konsequent, je pense”. On nous a appris à suivre la transe des pensées
conditionnées fondées sur un passé chargé d’envies et d’aversion .
Peut-on penser la
présence ?
Non !
Et cette réponse
provoque un relâchement, un soulagement, une libération hors du monde
envahissant et illusoire de la pensée .
Plongés que nous
sommes dans le bain existentiel de la vie quotidienne subie, cette quête
apparemment insatiable à réinventer continuellemnt le “moi” n’est
qu’une pensée à laquelle nous réajoutons une autre pensée reformulée, et puis
encore une autre, et ainsi de suite. Jusqu’à ce qu’un “stop” fasse
s’écrouler le château de cartes des automatismes régurgiteurs de données
autoréfléchies instillées par notre pensée mémoire-perroquet plus apte à
enfouir sa tête dans le connu qu’à nous faire contacter ce qui ne peut être
pensé, au tout autre, et pourtant si proche de nous, à notre mental confronté
au silence .
Ne faîtes rien,
accueillez simplement la pensée ou l’émotion qui surgit. Permettez à la détente
naturelle, à la vérité naturelle de celui ou celle que vous êtes, de prendre le
pas sur la pensée .
Peu importe qui
vous vous imaginez être, la vérité de celui ou celle que vous êtes est plus
profonde que le rôle que socialement vous assumez .
Devenez
l’existence elle-même, devenez cette conscience, cette scène sur laquelle les
acteurs agissent, cet écran sur lequel le film de votre vie est projeté,
devenez cette force qui vous anime bien au-delà des rôles que vous endosser .
Ici, il ne s’agit
pas de ce que vous pourrez devenir un jour mais juste maintenant de ce que vous
êtes et avez toujours été. Et ceci passe par la soumission du mental au silence .
Soyez vous-même le
véritable enseignant vivant en chacun de vous, et qui se révèle dans chaque
chose entreprise, que celle-ci soit aussi bien à l’extérieur de vous, immergé
que vous êtes dans le bain social qu’à l’intérieur de vous par cette faculté
que vous avez de pouvoir dire “stop” à votre mental galopant .
den
real u sech ass onerreechbar vum Wëssenschaftler. Fir Bernard d'Espagnat hien
ass tatsächlech “segelen”.
D'Zil vun der
klassesch Physik ass de Schleier vun Erscheinungen opzehiewen fir z'entdecken an
beschreiwen wat ënnert dësem Schleier ass, déi richteg an sech. Si soen si ass
beschreiwen. Et déngt als Basis fir déi meescht Technologien. Si probéiert
Realitéit ze beschreiwen wéi se ass. Also et gëtt materiell Kierper,
elektresch an elektromagnetesch Felder mat deenen Symboler verbonne sinn
Mathematik déi gesot gëtt bestëmmte Gesetzer ze halen. D'Philosophen soen et
passt an de Kader vum ontologesche Realismus. Et ass eng Theorie déi zielt
Wëssen iwwer wat ass .
Wann d'Mechanik
Quantephysik erschéngt, d'Notioun vu Saachen, déi a sech selwer existéieren, am Raum,
getrennt vuneneen, tendéiert zugonschte vun enger bestëmmter ze verschwannen
Globalitéit déi sech net mam Bléck manifestéiert, mee sech an den Equatiounen verstoppt.
Fir dëst ass et nëtzlos eng Beschreiwung ze maachen, et ass natierlech néideg ze soen
konstitutiv Axiomen, déi sech am grousse Ganzen als Regele vum
Prognose vu wat beobachtet gëtt. Quantemechanik ass prévisiv
Informatiounen. Seng Axiome si vun der Aart : an “op” huet dëst,
“op” kuckt dëst ; an deem “op”, den Observateur
Mënsch am Allgemengen, ass en integralen Deel vun der Ausso .
Fir Bernard
aus Spuenien, de Räichtum vum Inhalt vun der Wëssenschaft wunnt net an der
fluktuéierend Beschreiwungen déi dës vun der Realitéit proposéiert awer gutt a senger
Fäegkeet eis eng rational Synthese ze bidden, sou beliicht fir
de Geescht, observéiert Phänomener ; dat heescht virun allem eng Synthese
eis Fäegkeet se virauszesoen .
Déi richteg ass gutt
den, mee et bleift verschleiert. Et gëtt kloer eppes wat eis widderstoen.
Mir hu kee Wësse vun der Saach u sech, mä mir hunn op d'mannst
Verbindunge mat hatt. Mir erfaassen et wéi vu bannen, an
liewen .
Dës Visioun vun
verschleierte Realitéit huet d'Konsequenz datt wann et wierklech eise Geescht ass, well
vu senger eegener Struktur, schneidt Objeten am Hannergrond vun Saachen aus, hien
gëtt onméiglech de Geescht als Ausstralung vun esou an esou duerzestellen
vun dësen Objeten. Mir kënnen dann soen, datt de Geescht vun ënnen vun Saachen emanéiert. Weder de
Objeten nach Sensatiounen sinn Saachen a sech selwer an d'Iddi vun der Co-Entstoe vun
mateneen schéngt eppes richteg ze hunn .
Dës real, dësem Hannergrond
Saachen ass keng Saach. Hien ass iwwer Raum an och iwwer Zweiwel
Zäit. Hien ass de Wiesen .
Et wier net
engersäits d’Wëssenschaft qualifizéiert fir un de Buedem ze kommen an anerersäits
ausser Konscht, d'Musek, Poesie, Spiritualitéit … op alleng beschränkt
Genehmegung. Konschtfrënn, vu Musek oder Poesie hunn déi ganz Gefill
méi staark wéi, doriwwer eraus nëmme Freed, d'Emotiounen gefillt bei dësen Occasiounen
oppen hinnen op engem “Eppes” wesentlech, op engem Domain
mysteriéis datt mir nëmmen Abléck däerfen .
Wéi et betrëfft
d'Sich no Sënn, mir brauchen, op voller Kraaft, eng Erklärung musse mir
sichen an wat méi héich ass wéi eis selwer a wat eis ass, vum
konsequent, mysteriéis. Et ass déi richteg, sinn, déi gëttlech .
Konfrontéiert mat der
Realitéit an d'Limite vun der empirescher wëssenschaftlecher Method, déi eenzel muss
Gesiicht e Choix, wou an Verzweiflung a Récktrëtt ënnerzegoen, Wou
gutt e Schrëtt a Richtung Transzendenz huelen, datt Jaspers rifft der’
“Ëmfaasst” .
De mënschleche Geescht
behalen eng Zort vague Erënnerung un dësem fréiere Wiesen, vun dëser
Ëmfaasst Zesummenhang mat verschleierte Realitéit. Et géif dann enigmatesch Appellen vun
sinn, Aarte vu Biller, déi Saachen gefillt evokéieren, souwuel onsécher
an net ganz konzeptualiséierbar, meescht “méiglech”, an dësem Sënn
dat, an der Konzeptioun vun der verschleierter Realitéit, si sinn net vun der ausgeschloss
daten mir hunn, wärend an der klassescher Physik, si schéngen ze sinn.
Eis Efforten fir
Wëssen ginn eis Glimmer op d'Realitéit u sech, an der Physik, an
Poesie, an der Mystik .
D'Eescht vun
géif de Mënsch net bestoen aus orientéiert ze sinn, am Geescht, Richtung ginn, Richtung
den ultimativen, An dëst, ouni d'Sécherheet et z'erreechen ? Dëst ultimate. D'Geheimnis .
Question : comment puis-je
concevoir une autre personne comme un autre réel sans faire d’elle un objet de
mes besoins? Comment puis-je intégrer une considération radicale de l’autre
avec l’aspiration humaine profonde à l’expérience d’être-avec ?
Réponse: par une notion qui intègre les deux, “Eros”et son corollaire, la
relation érotique.
Chercher à être
relié au monde, être attiré par lui et poussé par lui, être curieux, chercher à
accéder à des gens, à des pensées, à des créations, sont des exemples de la
relation érotique au monde, une relation d’attention, de présence et de
conscience.
Eros n’a pas
l’intention de posséder, ni d’assimiler l’autre. Il vise une sorte “d’être
avec” cet autre par laquelle les différences individuelles se transforment
en parties mutuellement complémentaires qui ensemble forme un tout qui est plus
et autre chose que la somme de ses parties. Le tout, en retour, transforme les
personnes impliquées.
A propos de l’âme
engagée dans sa vie essentielle, il s’agit del’âme érotiqueet non del’âme désirante.
Déidésircherche à consommer le
monde, à transformer ce qui est autre en ce qui est mien.
Eros aime le monde
et révère sa beauté. Il veut fusionner ou rejoindre la beauté de ses objets. Il
ne les consomme pas.
Comme le désir,
Eros commence parle manque, mais ce qu’il cherche n’est pas telle ou telle satisfaction. Il
cherche àcompléter l’âmeelle-même.
Personne ne peut réussir seul à compléter son âme. Cela nécessite la volonté de transcender son ego et de s’immerger dans la situation que l’on partage avec l’autre personne et plus largement avec le monde.
Question : comment puis-je concevoir une autre personne comme un
autre réel sans faire d’elle un objet de mes besoins? Comment puis-je intégrer
une considération radicale de l’autre avec l’aspiration humaine profonde à
l’expérience d’être-avec ?
Réponse: par une
notion qui intègre les deux, “Eros”et son corollaire, la
relation érotique.
Chercher à être relié au monde, être attiré par
lui et poussé par lui, être curieux, chercher à accéder à des gens, à des
pensées, à des créations, sont des exemples de la relation érotique au monde,
une relation d’attention, de présence et de conscience.
Eros n’a pas l’intention de posséder, ni
d’assimiler l’autre. Il vise une sorte “d’être avec” cet autre par
laquelle les différences individuelles se transforment en parties mutuellement
complémentaires qui ensemble forme un tout qui est plus et autre chose que la
somme de ses parties. Le tout, en retour, transforme les personnes impliquées.
A propos de l’âme engagée dans sa vie essentielle,
il s’agit del’âme érotiqueet non del’âme désirante.
Déidésircherche à consommer le
monde, à transformer ce qui est autre en ce qui est mien.
Eros aime le monde et révère sa beauté. Il veut
fusionner ou rejoindre la beauté de ses objets. Il ne les consomme pas.
Comme le désir, Eros commence parle manque, mais ce qu’il cherche n’est
pas telle ou telle satisfaction. Il cherche àcompléter l’âmeelle-même.
Personne ne peut réussir seul
à compléter son âme. Cela nécessite la volonté de transcender son ego et de
s’immerger dans la situation que l’on partage avec l’autre personne et plus
largement avec le monde.
Dëse Rous Doftdës Frëndlechkeet vu Bléckdës Frëndlechkeet vun der ausgestreckter Handsi Léiftvun dëser oppener Dierwou aus ze vill vun selwer zréckzéienwou ze vill op der goen Richtung a gesinnStock maachenan der Rougitt déif a FriddenRichtung seng Entwécklung ouni Angschtausgeschloss d'Angscht vum Mangelouni Angscht virum Péngausgeschloss d'Angscht fir ugegraff ze ginnlass vun de Protectiounengéi ronderëm eis daf a stomm Wiesenausgesat ze erliewenan Toleranzan der Liichtegkeet vum rouege GeeschtRichtung méi Matgefillan der Verzicht vum Egonet verluer ze goenvirun dësen Treffen wou d'Somen vun der Léiftass nëmmen Spigel a LabyrinthSelbstkontrolle erëm ze kréiend'Rees maachennëmmenmat klenge Schrëttum Wee vu Schied a Liichtandeems se d'Lige ginn ouni eng Lektioun ze ginnwëssend datt si Brudder a Schwëster sinnfir Freed a Liichtverdeelendéi éiweg Neiheet ze erhéijenvun der Iwwerdroung vun der Traditioundëser Spuerdëser Audacitydëst iwwer Wierderdëst Laachen iwwer d'Zukunftdës Vertrauensflicht .089
Am Cevennes LandNiwwel a MëschbëscherStroossen all Kéierendréchen Steen MauerenSpure vun enger Sonnencalminé sous la frondaisonHierscht a sengem Liichtaus winks gemaacha mat plötzlechen Abriecher dekoréiertvum eeschte Laachen vun de WollekenWanter mat verrotten Rutschenvum Schnéi, deen d'Grous begruewenvun engem Fréijoer mat Abkochungen vun opkomende GreensSummer a seng Verbrennerampaging mat enger Welle vun der scythede Scrub fonkelt vun der Dréchentënner festen Ugrëffvun engem rebellesche Wanddéi chafouin LéiftKastanien op der Handan op eemol Réckzuchmat engem nohaltege Lookbegleet vun engem Pen Schlageisen Opstig zum Wuesstum vum Seinfir zesummenverzauberen mat engem blass RattelSchof a Geessenausgestreckt Muzzlesa Richtung Stuerm, deen erakommenReebou maachendéi grouss Geheimnisopgeléist Saachendoriwwer eraus Zären a ledgesduerch de gutturalen Opruff vum Schäferverbnet ofgelenkt ze ginnvun Iwwerleeungop dësem obligatoresche Weevoller improviséierter Käerzenwou mat engem friddlechen Häerz zu FoussRichtung eis Gebuertfir all gläich .088
Dëst sinn Empfehlungen fir ze verfollegen fir méi harmonesch ze liewen, sinn am Aklang mat den Déiften vu sech selwer a maachen d'Tester erlieft Méiglechkeete fir am Bewosstsinn an enger ëmmer méi komplexer Welt ze wuessen
Si bilden e Verhalenscode kapabel
séier eist Liewen an eng Fräiheetserfahrung transforméieren, vu Gléck an
vu Léift .
Si kommen aus den antike Tolteken, deenen hir
weise Männer hunn Männer a Fraen geléiert wat et bedeit ze liewen
mat Kloerheet an op eng exemplaresch Manéier wéi friddlech Krieger .
Dat éischt
Toltec Accord ass : “kann Äert Wuert impeccabel sinn”
Ried erlaabt eis eis Kraaft auszedrécken
Schëpfer. Et ass duerch et datt mir Saachen manifestéieren. D'Wuert ass net
einfach engem Toun oder geschriwen Symbol. Et ass eng Kraaft. Et representéiert eis
Fäegkeet ze kommunizéieren, denken, an dofir d'Evenementer vun eisem Liewen ze kreéieren.
Ried ass sou mächteg datt een eenzegt Wuert e Liewen kann änneren oder zerstéieren .
All Mënsch ass en Magier. Vun eisem
Wuert kënne mir entweder en Zauber op een werfen, oder fräi him .
De Begreff “impeccable” heescht, geméiss
seng Etymologie, “ouni Sënn”. Eng Sënn ass eppes wat mir
loosst eis géint eis engagéieren. D'Konzept vun der Sënn gëtt hei transforméiert, et ass net
net méi eng Fro vu Moral oder Relioun, et ass eng Saach vu gesondem Mënscheverstand. DEN
Sënn fänkt mat Self-Oflehnung .
Schwätzt e veruerteelt Wuert géint
een kann schwaarz Magie Kraaft genannt backbiting hunn, oder den
Rumeuren verbreeden. Backbiting ass den Haaptgrond Form vun ginn
Kommunikatioun vun der mënschlecher Gesellschaft. En ale populäre Ausdrock seet dat
“Misär gär Firma”, an déi Leit, déi et üben an
leiden wëllen net eleng sinn. D'Verbreedung vu Rumeuren ass
d'Äquivalent vun engem Computervirus .
Mir kënnen de Grad vun impeccability vun bewäerten
eist Wuert zum Alder vun der Léift déi mir fir eis selwer hunn .
Déi zweet
Toltec Accord ass dat : “wat och ëmmer geschitt, maachen net e groussen Deal aus et
perséinlech”
Maacht et perséinlech iwwer wat d'Leit soen
Mir, et heescht fir eng Bemierkung averstanen ze ginn, déi derogatory kann sinn. Vun
da schleeft d'Gëft an eis a mir si gefaangen. A wa mir eis selwer maachen
trap, ass, datt mir eis eescht huelen an alles e Betrib maachen
perséinlech. Et ass well mir eis Wichtegkeet ginn, wat ass a
grouss Manifestatioun vun Egoismus zënter mir dann aus dem Prinzip ufänken, datt alles
wat mat eis geschitt betrëfft eis. Mir sinn net responsabel fir wat
anerer maachen .
Wann iergendeen seng Meenung gëtt, loosst eis et net maachen
engem Fall, well dës Persoun an der Wourecht mat sengem eegenen konfrontéiert ass
Gefiller an Iwwerzeegungen, pour ne trouver rien de mieux que de nous déverser sa
propre affaire personnelle. Nous devenons une proie facile pour tous ces
prédateurs, tous ceux qui pratiquent la magie noire par leur parole. Ils
développent ce qu’en psychanalyse on appelle la projection. Discerner ce
mécanisme psychique qui ne peut que nous nuire est nécessaire .
Si quelqu’un ne nous traite pas avec amour et
respect, prenons comme un cadeau qu’il nous quitte un jour .
Ayons confiance en notre capacité à effectuer les
bons choix. Nous ne sommes pas responsable des actions d’autrui ; seulement de
nous-mêmes .
Le
troisième accord toltèque est : “ne faites pas de suppositions”
Nous nous imaginons des tas de choses et faisons
des suppositions à propos de tout. Wat eescht ass, ass datt mir gleewen
dann datt se d'Wourecht sinn. Der Trauregkeet an Drama mir hunn
konfrontéiert an eisem Liewen kommen aus dëser Gewunnecht ze maachen
roden, Aneren Intentiounen zouzeschreiwen an Saachen ze huelen
perséinlech .
Et ass ëmmer besser Froen ze stellen wéi ze froen
Viraussetzungen maachen, well dës Programm eis ze leiden .
Mir huelen un datt jiddereen d'Liewen als gesäit
mir gesinn hir. An all Relatioun kënne mir eis erlaben dat unzehuelen
anerer kennen eis, wësse wat mir denken ouni ze formuléieren
Eis Besoinen, a si wäerten déi richteg Saach maachen . A wa se et net maachen, mir
mir si blesséiert !
Wann déi aner transforméieren, et ass net well
datt mir d'Muecht hunn ; et ass méi well se wëllen entwéckelen .
Mir mussen d'Léift net justifiéieren ; Léift ass
presentéieren oder net. Richteg Léift ass d'Leit ze akzeptéieren wéi se sinn.
datt se sinn ouni ze probéieren se ze änneren. Andeems Dir kloer kommunizéiert, eis
Relatiounen wäert änneren, grad esou vill mat eisem Partner wéi mat jidderengem
.
Mir hunn all Gewunnechten déi mir net emol wëssen
bewosst. Se an d'Bewosstsinn ze bréngen ass also den éischte Schrëtt fir ze huelen. .
DEN
Toltec véierten Accord ass : “maacht ëmmer Äert Bescht”
Alles ass lieweg, alles ännert sech permanent, vum
Dofir wäert eist Bescht heiansdo op engem héijen Niveau sinn an aner Zäiten op engem
nidderegen Niveau .
Wa mir just eist Bescht maachen, Mir
mir wäerten eis Existenz intensiv liewen. Mir wäerte produktiv sinn a frëndlech sinn
eis selwer well mir eis Famill ginn, fir eis Gemeng, Bis herno
Saach .
An Aktioun ze sinn ass voll ze liewen.
Inaktioun ass e Wee fir d'Liewen ze verleegnen. L'inaction, et bleift sëtzt
Joer laang all Dag virun der Televisioun, well mir fäerten
lieweg ze sinn an de Risiko ze huelen auszedrécken wat mir sinn .
Alles wat mir allgemeng wëssen a maachen,
mir hunn et duerch Widderhuelung geléiert. Mir sinn Meeschter an der Konscht vun
trëppelen, Fueren, schwätzen, ze sangen oder ze schreiwen well mir
ausgeübt ginn .
An eiser Sich no perséinlech Fräiheet an
vun Self Léift, mir mussen opstoen an handelen. Dëst ass wéi mir ugeholl ginn
eis Mënschheet. Loosst eis de Mann oder d'Fra Éieren déi mir sinn. Loosst eis eis respektéieren
Kierper et genéissen, de Magnéit, ernärt hien, d'Wäsch, d'Betreiung.
Loosst eis Aktivitéiten engagéieren déi gutt fir eise Kierper sinn. Et ass duerch dëst
Manéier datt mir méi grouss wéi eis selwer beréieren a mam Geheimnis kommunizéieren .
Kann all vun eisen Aktiounen e Ritual ginn fir
bewonneren wat iwwer eis geet a féiert eis .
Observatioun vun de véier Toltec Accorden
wäert erlaben Iech e Krieger ze ginn kapabel Leed ze transcendéieren an net
kommen ni zréck. Dat selwecht gëllt fir Gléck. Déi eenzeg Ursaach fir
datt mir frou sinn ass well mir e Choix gemaach hunn. DEN
glécklech, grad wéi Leed, ass e Choix .