• 

 An der Sandkëscht vun de Schwalben
 et gi Jongfraen iwwerall
 op der Peripherie an an den Ouverturen
 et gi Strahlen vum Liicht a Knuet vu Schied
 fir d'Kanner vun der Ronn
 hir Hänn rummaging de Stëbs vun Engelen
 mat schaarfen Doften .

 An der Sandkëscht vun de Schwalben
 et gi Biller vun Epinal
 iwwer blonden Käpp
 sou datt de séier fléien Vugel
 gräift et
 fir e puer Ënnerschrëfte weider Schrummen der azur
 an op de Fronton vun den Haiser ofginn
 de Farandole deen danzt .

 An der Sandkëscht vun de Schwalben
 do ass Gold ënner dem Sand
 an d'Wuerzelen vum Bam a Freed
 ënnerzegoen an vill
 Myriad vu faarwege Punkten
 op d'Gesiichter vun de Kanner vun der Stad
 waakreg gehalen
 duerch de piercing Gejäiz vum Migranten .

 An der Sandkëscht vun de Schwalben
 et gi Plastik Fotellen
 vun Zäit beschiedegt
 wéi de Puddel vum Reen
 op de wäissen Dësch geluecht
 maachen selwer kucken
 graziéis
 vum Schwalbe bis zum Bad
 Drëpsen a Fieder gemëscht
 no bei spilleresch Kand .


 175 

Dë mann ass en onseparabelt Ganzt. Duerch d'Integratioun vum Kierper, berücksichtegt de Psyche verbonne mat enger Dynamik vun der Ouverture vum Bewosstsinn an enger Perspektiv spirituell, Mann ass een. Dës Tripartite Visioun vum Mënsch konstituéiert vum : de Kierper-CO-, viischt-AM-, de Geescht-ES- ass essentiell fir en Deel vun eisem Wee vum Wuesstem ze sinn, fir de Mann “kommt” .

Le corps n’est pas le tombeau de l’âme comme le pensait Platon, mee dat musikalescht Instrument inspiréiert vum Geescht. An eiser Approche, être spirituel ce n’est pas échapper au corps mais s’ouvrir dans son corps à l’action de l’Esprit. Le corps traduit, d’une manière palpable et physique ce qui est autre, wat ass metaphysesch, ce qui est impalpable et invisible . Le corps nous met en contact avec la réalité et nous permet un premier déchiffrage de l’univers qui nous entoure. Vun him, kënne mir gesinn, entender, ze beréieren, fillen, schmaachen. Par nos sens nous accueillons des informations tangibles, informations qui peuvent nous faire accéder à des plans subtils .

Judden hunn eng Eenheet Approche fir Mënschen. Ils le considèrent comme un tout : la Stull (virausgesot) pénétrée par le souffle (nefesch) où la chair est moins la chair-viande que l’Homme tout entier dans sa dimension cosmique et la “nefesch” la vitalité de la chair, wat et a Bewegung setzt. Dohannen, la chair ne se saisit jamais séparée du souffle. La chair sans le souffle n’est plus chair mais cadavre .

Déi Bibel stellt och d'Konzept vir vun“Reen” WHO qualifizéiert de Geescht vu Gott, den erfrëschende Atem. Dëst “Reen” incitéiert déi onfäerdeg Kreatur, déi mir en Deel vun enger Dynamik sinn vun der Leeschtung, vum Wuesstem vum Wiesen. Déi “Reen” erlaabt ze etabléieren d'Kohärenz vun den zwee Bestanddeeler vum Mënsch, “virausgesot” et“nefesch” . Si energesch hinnen .

Les Grecs ont perçu que la distinction entre l’esprit et l’âme s’avère essentielle. Platon pensait qu’en son intériorité l’âme prend conscience d’un quelque chose d’autre, elle est au-delà des considératins bassement matérielles, vu senger Aspiratioun op Transzendenz . Cette dimension de l’âme, hien huet hir genannt “nous”. Déi “nous” est apparenté à un organe de vision. Hien ass d'Méiglechkeet, au sein de la psyché de poser un regard sur les éléments de la psyché .

Och genannt ieweschte Deel vun der Séil oder Geldstrof Punkt vun viischt, den“nous” identifizéiert sech déif-Häerz als Kapazitéit fir Rou, vu Gewëssen an Entschlossenheet. D'Kapazitéit fir bannenzeg Rou oder “Hesychia” experimentéieren an der Meditatioun a Gebied, et charakteriséiert e stabilen Zoustand. D'Kapazitéit vum Gewëssen, Ausdrock a Ried erlaabt de Mënsch bewosst ze ginn vu sengen bannenzege Bewegungen a fir se ze nennen wéi d'Stëmmungen, hinnen Emotiounen, Gefiller, Leidenschaften. Entscheedungsprozess eng Roll an Determinatioun ass dës Fräiheet, déi de Mënsch muss registréieren an bleiwen an enger bannenzeger Dynamik ouni vun der ofgelenkt ze ginn Ufroen aus der Welt oder sech duerch parasitäre Gedanken ofleeden ze loossen .

Et ass dann de Geescht, den “pneuma”, De griichesche Begrëff heescht den Atem, deen vu Gott kënnt, fir d'Wiesen ze energesche. Il éclaire toute chose. Nous sommes alors des êtres en devenir d’être réellement des êtres vivants . Et ass un eis d'Zil net ze verpassen, eis net zouzemaachen, eis no eiser eegener perséinlecher Identitéit nei ze konfiguréieren, d’accéder à notre propre désir, à notre propre manière d’être car la parole de chacun d’entre nous est essentielle pour l’ensemble .

Et ass duerch dës Approche vunDë mann “kommt” datt mir kënne virukommen Richtung banneschten Reconciliatioun, Grondlag vun all relational Liewen berouegt .

174

• 

  Nyctalope an Noctambule sinn zesummen Hand an Hand gaangen Hand ënner engem passéierend Kär .

Ragged an ausser Uerdnung si waren duercherneen mat der Salzlake, déi en ongewollten Taifun den Dag virdrun op der Avenue gedumpt huet okkult Aktivitéiten .

Kënnen Säit huelen wann den Dag géif kommen, een duerch ze vill Stécker, deen aneren duerch Opruff zur Gnod Göttlech, si hunn déi ronderëm si gezwongen aus hirer Reserve ze kommen, op Kraaft vun Niwwel Explosiounen, d'Lippe vun enger Chafouin Sonn opmaachen .

E Mull huet gekrasch wéi et den Haaptmast vun der schimméiert huet Schonner . D'Wolleken am luesen Virgab geplënnert an der uncreated vun der Situatioun .

Net mat humanistesche Gedanken stéieren Nyctalope an Noctambule hunn d'Unraisonnung gedréckt fir nëmmen Performeren ze sinn diskret Wierker, beschäftegt mat Laser Wäitschëss ze transforméieren der kleng Geste Figuren aus der Kandheet a Spraydousen vu faarwege Schnëtt .

Sarabandes, Kläng vun Dieren klappen, mëll cattail Blasen, schwatzen aus den Hals bei agoy ; alles war prett fir méi virun der Keelt vun der Nuecht ëmzegoen .

Dëst ass wéi Nyctalope an Noctambule fréier geschwat hunn op der Küst fir d'Gehir ze niwwelegen, iwwerdeems Spott am Fluch vun seagulls, weise Messenger vun e puer Wreckers hannerlooss, den wriggling Oration endlos Deeg .

173

 Science de l'écorché des choses et des formes
 ausser wat gesot a verstanen ass
 en Ënnerscheed einfach
 Liewen a Stécker
 vu Lidder a Gejäiz an Dissonanz
 engem Stéck Haut
 op der Demo Dësch
 d'Besetzung vun all de Spalten
 ënner der Birch Rinde mat Spëtzezeechen
 ouni d'Unze vun engem Raum vu Fräiheet
 alles ass ënner kombinéiert Feier bedeckt
 Explinatiounen
 opgemaach Bicher am Wand vun fragmentaresch Altorpieces
 duerch dësen Duuscht no Wëssen  .

 Vision de la ronde éternelle
 Krees géint Krees
 op de Sand aus Zäit
 datt d'Mier mat sengem Schaum läscht
 d'Päerd ginn op der Plage fräigelooss
 d'Klatter vu Wellen a String
 op hir rau Säiten
 multiple oppene Flamen
 élevées en salve de lumières
 d'Sonn ruffen
 sphäresch Perceptioun vu wat ass
 vun deem wat war a wäert sinn
 ee Schrëtt just ee Schrëtt
 an dann de Wirbel
 clever orchestréiert vun dësen Geiselen
 kapabel de Klang vun Olifanten ze verzerren
 wann esou wéineg Vereeder sinn
 d'un soleil terminal  .

 Union des paradoxes
 ausserhalb Stied vu mächtege Maueren ëmgi
 de Mann an d'Fra an hirem Treffen
 mat Rou ënnerhuelen
 mat hiren Hänn zesummen
 den Départ vun deem wat menacéiert a wiisst
 den Opruff vum ultimativen Glanz
 d'Haut zur Verfügung fir de wäisse Sonnenopgang
 zu den Diffraktiounen vum Prisma vum Verständnis
 et gëtt keng Kraaft ausser déi vun der Opléisung vun den Arpeggios
 zum Hellege vum Geescht
 fräi vun all Ried
 Richtung stille Ried  .


 172