سال 2017, ژانویه 2017

seul au pas de porte

پیام بگذارید 
 Seul au pas de porte   
 se trouver entre vivants et morts   
 à la proue du navire   
 couvrant un avenir incertain   
 sous les patères du vestibule   
 vêtements dépareillés   
 par l'errance obligée .   

 Claque l'oriflamme   
 le temps qui cogne   
 offre ses parenthèses   
 au crépon de nos plaies   
 sans qu'apparaissent   
 les coquelicots de l'enfance   
 mariage éternel   
 d'avant le grand chambardement .   

 Dans l'auguste fissure   
 en attente du jour   
 d'une marche lourde   
 s'en va le vieil homme   
 sur le chemin poussiéreux   
 des souvenirs à venir   
 accueil radieux    
 se détachant du trop connu .  
 
 Alors offerte   
 cet embrasement des couleurs   
 à pleines brassées   
 aspiration enchantée   
 de nos pas comptés   
 sur le gravier crissant   
 de la douce venue   
 de ton sourire .  

 
320
سال 2017, ژانویه 2017

De la terre rouge sous la neige

پیام بگذارید 
 De la terre rouge sous la neige  
 pour le noir de l'infini  
 vers le blanc des évènements.  

 Traces volatiles  
 sous le cristal du mouvement  
 le givre craque.  

 Grande écriture chiffrée   
 rencontrée parfois   
 à l'intérieur des montagnes.   
 
 Perdu en lisière  
 l'enfant contre son cœur  
 serre le viatique des belles pensées.  

 Consommer sans se consumer  
 le comble serait de croire  
 et d'en faire parure.  

 Dans le noir de l'encre  
 il y a le vide de l'espace  
 cette page de silence pure.  

 Pour les papillons de nuit  
 point d'obstacle  
 juste le fermoir actif de la révolte.  

 Les pavés de l'oubli résonnent  
 trotte-menu du génie de passage  
 sur le lin blanc du poème.  

 Ça crisse sous les pas  
 se déclinent les nervures de l'illusion  
 au ressaut d'un vide d'air.  

 Brouiller les cartes  
 faire un grand feu  
 l'amour fait des claquettes.  

  ( Photo de Caroline Nivelon ) 
 
321
سال 2017, ژانویه 2017

Mourir en pensées

پیام بگذارید 
 
 Mourir en pensées  
 atteindre l'autre rive  
 sans que mémoire survienne .  

 Cocher aux basques du temps  
 la sensation  
 sans que reflet ne vienne .  

 Effaroucher le pigeon  
 d'un geste lent  
 sans que poussière se mêle .  

 Écorcher le lapin des songes  
 au saut du lit  
 sans que remords parviennent .  

 Essarter la plaine  
 au souffle des animaux de trait  
 sans que fin du jour n'advienne  .  

 Moucher les bougies  
 بین انگشت شست و سبابه  
 sans coulure ni brûlure .  

 Élever le pavois  
 par lente ascension  
 sans les hourras de la foule  
 psalmodier quelques reflets de lumière .  


319
سال 2016, دسامبر 2016

Caravansérail de nos amours

پیام بگذارید 
 در کاروانسرای عشق هایمان  
 موج چرخان در روزه می شود  
 خام  
 در کنار  
 کمانه  
 بوش خوبه  
 ادویه مخفی  
 لب ارائه شده است  
 اول به باد  
 از یک تک رنگ دور  
 بذر استادانه  
 به ارس انگشتان به هم پیوسته مان  
 از رقصی با هزار گل  
 درگیر شدن در زیر درختان  
 در رکاب روح های گمشده.  

318
سال 2016, دسامبر 2016

صندل بادی

پیام بگذارید 
  " صندل بادی "    
 که نامیده شد    
 این موجود از سایه ها ساکن است    
 چه گریه ای    
 خارج از برخوردهای معمول    
 این تنهایی    
 با ردی خرد شده    
 منشأ احساسات    
 خم شده روی سنگفرش شرایط    
 این بی میلی    
 باید انجام دهد    
 این نشت کاشته شده    
 گرد و غبار طلا    
 این خورشیدها    
 روزهای جمع آوری شده    
 در یک پوسته تخم مرغ    
 باز شدن آکوردهای اصلی    
 موسیقی زیرزمینی    
 باد بالدار    
 پس از ریخته گری مداوم    
 روح من    
 توانایی من در بغل کردن    
 در بین    
 از مرئی به نامرئی    
 هیچ چیز از توافق متقابل ما .   


 
316
سال 2016, دسامبر 2016

بادی که وارد می شود

پیام بگذارید 
 باد سوزان  
 باد می وزد  
 باد خنده  
 بادی که می کارد  
 باد تند  
 معکوس شد  
 و رودخانه را حفر کنید  
 از یک گرداب سایه دار  
 روح من یک سنگ نورد است  
 زیر سهم گاوآهن  
 سنگ تبدیل شده  
 عسل زمین را آشکار می کند  
 سنگ مالش  
 که پوست به آن ساییده می شود  
 شکم گرسنه  
 از کودکی که می آید  
 زیر فریاد تحویل داده شده  
 در پایان چرخه  
 بالاخره گل رز 
 یخ زده  
 با تزئینات رنگدانه  
 ردیف های باکال  
 روی تخته برخاست لانه من  
 من بین ما  
 در باز  
 که با یک انگشتم باز می کنم  
 به بادی که می آید   
 به بادی که می وزد .  


315
سال 2016, دسامبر 2016

دیوارهای گذر زمان

پیام بگذارید 
 یادت میاد
 درختان چنار در کنار کانال
 کلاغ ها در غروب
 با فستون های نور
 با صدای آب املا شد
 چسبانده به بالای درختان
 ابرهای با شکوه باز شده
 لب های باز شده
 چرخش بازوها
 به ستون های معبد
 سمع اندازه گیری مترونومیک
 سوراخ هایی که سیل را روشن می کنند
 پایان شب تابستان
 به شورشیان عرق کرده
 که باد در آغوش می کشد
 فریسون پرشور
 پاسخ ساده
 که قدم ها پیچ می خورند
 زیر شبنم دلپذیر
 لپ گلی
 شمع ها نشان می دهند
 در سایه چشمگیر
 پارچه سبک روی شانه شما
 در صدای شما موج می زند
 تورفتگی یک خاطره
 گذر دیوار زمان گذر .


313

سال 2016, دسامبر 2016

دست سبک تو تارها را می خورد

پیام بگذارید 
 دست سبک تو  
 grignote les cordes  
 chapeau soulevé  
 d'habits noirs revêtue
 mon outrance marine
 mes doigts longs  
 sur la sagaie terminale  
 sans qu'opère l'instinct .

 Jeux d'eau  
 en légère déclivité  
 papillotes et caramels  
 de leur cristal dépouillés  
 pour dents de devant  
 étreindre le mou  
 des nuits millésimées .

 Décoction de ton sourire  
 sous la couette chaude  
 peuvent tourner les galaxies  
 portées musicales  
 en haleine de fuite feinte  
 saltimbanque  
 qu'une nuée efface  
 si tôt si tard  
 la mèche de cheveux sur l’œil  
 trouble l'infini .


314
سال 2016, دسامبر 2016

گل من, زندگی من, ارتعاش ma

پیام بگذارید 
 به محض شنیدن کلمه "عشق" .   

 صدای زنده و قلب شیفته اخگر سوزان,   
 تارهای کسالت را باز کن    
 در آب های بومی خود شیرجه زدند   
 آکورد ضروری نت های کم و دردناک  
 گل من   
 زندگی من   
 ارتعاش ma   
 ستایش نفس نفس من   
 دهان در نفس نفس   
 لطف من بر چمن لطیف   
 به چهار اندام بدنت خیلی نرم پاره شده .   
 "دوستت دارم, باید یاد بگیری که بگی من" (کریستین بابین)    

 
310
 ( در ادای احترام به سنت جان صلیب)

La présence à ce qui s'advient