مارپیچ شعله آواز   
تنبلی می ریزد و دندان هایش را به هم می زند   
تحت شک مجاز.   
 
این خبر را پخش کنید   
در یک تشییع جنازه کم    
واکرهای فراموشی.   
 
برای گفتن دوباره   
که فردا فردا خواهد بود   
و در روز یک ستاره در حال تیراندازی.   

 
361
 
  

 Les mots se méfient du réel entendu
 en dégoût de soi-même   
 می میرد نوشتن پس از.   

 در افتتاحیه ازدحام جمعیت بود   
 از عابران   
 ناپدید شدن در شب سرد.   

 رفت, شاعران,   
 چشم بسته   
 به محض گذشتن طوفان.  

 
362

 برج های دیده بانی به پایان خواهند رسید   
 nos échos lointains entendus   
 در طول آری فراموشی.   

 برای مدت طولانی ظریف   
 حلقه های سیاه تابستان   
 ابرها را به پوست گردو منتقل کنید.   

 از شب فراگیر   
 شنیده ها حضور را نشان می دهد   
 از فقدان روایت.   
 

363

   وزن مگس نقاشی شده   
 در تمسخر واقعیت   
 در باز.   

 دست ها به هم می پیوندند   
 لیست لب   
 خارج از دید.   

 نام من با حروف بزرگ   
 فرار ناامیدانه   
 برخورد پا به تخته سنگ پله ها.  

 
 364

 جستجو نکن   
 نخواب
 نگهبان ابدی باش.   

 با تپش قلب   
 اگر زندگی فرار کند   
 خوابیده شب هایت باش.  
 
 سازندگان سرسخت هستند   
 تنهاها خالی هستند.
  
 چقدر زندگی کردن رنگارنگ است.    


365

 این دست های سرسخت حسادت   
 ادامه سوال   
 بدون اینکه جوابی بیاید.   

 گلی که جرات دارد 
 ادعای وجود خود را دارد 
 برخلاف جهت مسیر پیشنهادی.  
  
 صرفا تخیلی   
 نگهبان راحت نیست   
 بدون اذان صبح زود.  

 
366

   هنر با طغیان صدا گرم می شود   
 در نتیجه جملات زیبا   
 شب موعود در گوش شما زمزمه می شود.
   
 در سحر جدید   
 شروع جدید   
 بین شک و یقین. 
  
 در حال موازی کردن   
 عبور از فورد   
 با وجود ما اتفاق خواهد افتاد.   


367

 این عروسک رو به دیوار   
 در یک چشم به هم زدن ظاهر شد   
 بی دلیل با دندان های خام بجوید. 
  
 دنیوی را در حالت بی صدا برگردانید   
 روی یقه ی کت   
 جوانه های چشایی خشک دست در جیب.  
 
 بیا قدم بزنیم   
 بیایید نرده ها را روی برف بلند کنیم   
 بیا از شرابی که می آید مست شویم.   


 368

   Ma main sur le banc de bois   
 veines contre alvéoles   
 la pierre éclaire la feuille blanche.      

 Se déployer   
 faire quelques pas 
 séance tenante. 
    
 Les loups rentrent au bercail   
 point de traces fraîches   
 juste une lanterne au loin.     

 
369

 Malgré lui, tendu   
 le poitrail offert   
 son œuvre fût amande fraîche. 
  
 Chuintements à la porte   
 la vaisselle s'entrechoque   
 les mouches bousillent sous la lampe.  
 
 L'enlever fût fait   
 de preste manière   
 ivre de rires à l'encan. 

  370