Dwerg en breekbaar
zodra hij ter wereld kwam
ze had geen ogen
alleen voor de hemel.      
 
Dringend verwijderd
bij de trouwpoort
ze is weer aan het werk gegaan
met zijn vingers op de tegel slaan.      
 
De rammelaar deed de pelgrims zich omdraaien
als sneeuw in de lente
de kant vloog
zulke klokken van het moment.      
 
Zelfs overrompeld
ze danste de tekenen van passie
het grijpen van de takken zijn eigen maken
dat de ochtend duidelijk ontdekte.      
 
De ruimte erboven
de messen teruggestuurd
op de vlucht gegooid
tegen de grijze muren van de vergetelheid.      
 
De ruimte hieronder
van duisternis versierd
wijd geopend
zijn vertakte armen.      
 
Het volk van de elfen
op de knop geklikt "vin"   
voor trillende vleugels
volg de variaties van de Real.      
 
Vrij en slapeloosheid
de moeder van veldslagen en geboorten
riep het miasma van herhaling op
in de baan van een nieuwe dag.      
 
Hasta luego
ampelopsis tussen de tanden
verspreid parfums en haar op geliefde voeten
was de ultieme overval van de geest.      
 
 
1050