Mijn lichaam brokkelt af als   
 lichtvlekken   
 het einde van de cursus wissen.   
   
 Ik geloof in de kneepjes van het immateriële    
 Ik blijf.      

 Ik oogst een draf-menu   
 noten , amandelen en bessen   
 in de bossen van de geest. 
    
 Ik verwelkom glimlachen en bewegende lippen   
 Ik maak tedere ontmoetingen   
 een ketting die 's nachts om de nek te zien is.   
   
 Ik maai het gras en het vuur   
 met een streling van hart en ziel   
 het wonder in hanger   
 Ik kalmeer de voortijdige   
 en de gieren voeren.   
   
 Ik maak me zorgen over een afstamming   
 mij de link tussen de banken   
 Ik observeer de onvoorstelbare vergetelheid   
 paradoxen en mythen.  
    
 Mijn leven is het vermogen om te geloven   
 in het hogere wezen   
 zonder de dag mee te doen.   
   
 Voor de angstaanjagende gedachten   
 Ik stel radicale subversie voor   
 in bijzondere intimiteit met de vervolgden.   
   
 Er is geen relevant bericht   
 dat verwees naar zijn vrije beslissing   
 zolang de ontmijner werkt.    
  
 De zondagsmarkt is niet meer open   
 afgeprijsde kraampjes    
 tussen bloemkoolstengels   
 blijft het levende water van de reiniging.  
      
 De pagina is omgeslagen   
 voorzichtig klimmen we   
 vroege morgen    
 zon broer   
 in de bundel van instincten   
 naar de heldere schittering van metamorfose. 

     
 250