De strijdwagens van vuur rolden de berg af   
 dragers van delicate geesten   
 acute beweging   
 van het kraken van de zwepen van de dageraad.      
  
 Naar de trekjes van de adem van goud   
 de kaken van het geheugen   
 aangekondigd gelach en de zon   
 in het bakstenen frame.      
  
 Alle   
 vergeeld door toegeeflijkheid   
 dit was onze eerste hap   
 onvermijdelijke woorden van honing.      
  
 De vingers speelden een liedje van weleer    
 op het gevlekte schort van een briesje    
 gunstig voor het afsnijden van het eeuwige   
 het bedelen om brood en de verontwaardiging van de werkelijkheid.            
  
 Onmerkbaar geritsel van vleugels   
 in de vorm van een koraal   
 de stemmen in topvorm   
 van een verticale overeenkomst.      
  
 Snel toegang opbouwen tot het heilige der heiligen   
 de impuls greep het zand van het instinct   
 moe wachten   
 deportaties naar de grens.      
  
 Met beide handen
 het koerende koor
 geluiden en lichten botsten
 aan de haken van een kortstondige taal.
  
 Geef geen trucjes meer    
 caravans met tulband   
 van de beklimming van de reis   
 onze kusten naderden.     
  
 Laten we dat zijn  " Up-to-date "   
 voor het zwartmarmeren platform   
 onze voetstappen echoden van geschreeuw   
 van adolescenten aan de rand van het hoofdstuk.      
  
 Kleine stem van chocoladescherven   
 uitgesmeerd tot op het punt van ontwijken   
 uitstortingen van een hart   
 laten we in verzet gaan.      
  
 duizend keer onthuld   
 het geloof van de kolenbrander   
 gammele en rebelse kalligrafie   
 verdient een gamey-nacht vol dromen.      
  
 Een briefje begraven   
 noch perfect, noch geheim  
 van deur tot deur naar toegang tot hoop   
 ultieme nederigheid van het gebaar van loyaliteit.      
  
 Voet tot voet   
 in de ochtenddauw   
 de hamer der beloften weegt   
 stoeien zonder de schaduw te ontwijden.      
  
 Er zijn incidentele uitbarstingen   
 afgeronde eenvoud   
 dan te veel kanaliseren   
 de kus van de vredesnacht.      
  
 Bewaarder van vocalisaties   
 als een veld vol klaprozen onder de wind   
 te behagen te ontevreden   
 we waren een golf van tarwe op de heuvel.      
  
 Vouw het bruiloftstafelkleed open   
 luisteren naar de nacht   
 door de kaarsvlam   
 voor ouderdom toegestaan.     
  
 In genade om te zijn   
 en de pommel en het blad   
 door het oog van de naald gegaan   
 het bos in brand.      
  
  
 820