D'opulents cumulus lýsti upp nóttina af frjósömum stormi bjartur með stingandi eldingu. Blóma í túpunum að fara aftur í tímann, í forsal hneykslanna náttúran er falleg til þeirra sem kunna að horfa út um gluggann á miðju tímabili nálgast haust til þurrka sumarsins að búa til teppi úr stökkum laufum brosið fullt af hlutdeild. Morguninn var dýr fyrir lífskraftinn, kirkjuklukkurnar héldu að þær væru páskar, hanarnir kurruðu, asninn byrjaði að saga af ryðguðum aðallyklinum sínum slóð skuggans, dúfurnar blessaðar með kósíinu sínu himinn heilluð af bleikum skýjum, ó sól !
