Grátandi :
 "Farðu í stríðið með ganginum" til "Kampavín" ,
 þennan hund sem enginn hafði menntað
 að berja kýrnar
 þar sem þeir urðu að smala . 

 Það rigndi .

 Óhreyfanlegur ,
 situr á sléttum steini ,
 vafinn inn í gúmmíhúðina ,
 með hverjum regndropa sem berst á hettuna ,
 svaraði með fínu vatni .
 Mér fannst leyndardómurinn að vera til " að vera " ;
 hvað ég skal nefna síðar
 " hjarta liðins tíma " .

 Í þaklausu skjólinu ,
 skreytt stórum blágráum steinum ,
 Ég var vindurinn ,
 sem í upphlaupum ,
 klóraði mér í andlitið .

 Ég opnaði og lokaði augunum ;
 að uppgötva hið fulla og lausa
 í miðjum líkama mínum .

 Ég var að sleikja bleytuna um varirnar .

 Verndaðar hendur ,
 Ég var allt í kringum mig ,
 án þess að ég snerti það .

 Ég vissi að afi myndi koma og sækja mig
 að koma með kýrnar .

 Og samt bjóst ég ekki við því .

 Ég leit undan .

 Ég hafði engan tíma .

 Ég var að læra að vilja ekki að þetta gerðist .

 Og afi birtist !
 Það var gott . 


 204 

 síðustu steinarnir ,
 bernsku fiðrildi ,
 lauflausar greinar öskutrésins
 mun ekki lengur lyfta rykinu af stígnum .

 La coccinelle sera libérée de la boîte aux ampoules   
 fyrir oddhvasst gras
 taka flug ,
 svörtu vængi hans undir svartflekkóttu rauðu kítíninu
 rysandi við kinnina á mér .

 Í lok stafsins ,
 lever la bouse sèche
 og uppgötva orma og skordýr
 í niðurbrotsvinnu sinni
 með fyrir konungi ,
 le coléoptère noir .

 skila steininum ,
 er að sjá dimma girðinguna
 þrýstingur innan frá ,
 er að hittast í einveru
 með hjartans auga .

 hann er steinar ,
 á haga ,
 stillt upp með tímanum .
 Það er mitt frelsi
 að koma þeim fyrir hvar sem ég vil ,
 flestum juste sur le passage des cavaliers.    


 203