Prerë në kokë
sytë e saj të mëdhenj prej fitili të zjarrtë
i spikatur i shigjetave terminale
ajo vrapoi jetën
në këto malësi që formon era
nga dorashkat e tij të leshta.
506
Arkivat e Kategorisë: viti 2019
muzikë letre të thërrmuar
Musique de papier froissé
sur l'étang ridé
entre l'archange et le murex
purpurine strangulation
aux cloches du dimanche
sans admonestation
les pissenlits plein le sac
en allant contre la berge
elle roulait sa pierre.
Un oiseau passa
échancrant d'un sourire
le sourcil des nuages.
507
au bistrot de brion
Au bistrot de Brion
il n'y a plus de mégots
juste des bouquins
et des mets aux herbes du Cézallier.
La pièce est sombre
l'agencement de bric et de broc
laisse entrer la lumière
par les fenêtres basses.
Dehors
entre l'ortie et la berce
la table à pédale
reçoit la liqueur.
508
trëndafili i majit
Ajo rrëshqiti
e dritës së rrethuar
mes gurit dhe metalit
nga dritarja e ashpër.
Plasje në shtëpi
mendim i bashkuar
trëndafili urren
dalje nga skena.
Ajo hyri
të universit
në shtojcë
me një prekje të butë.
Ajo është një tipar i Frymëmarrjes
duke u zgjeruar
pa lot
mbi femëroren e flakës.
Transparente
drenus i fjetur
ajo çel
ajo disponon.
505
duke fjetur Messalina
duke fjetur Messalina
brenda simfonive
muza e dredhkës e stolisur me grim
nxjerr fytyrën gri të mërzisë.
Në zhurmën e cembaleve dhe të olifantëve
kalorësi i Trencavel
ndizet me një shpatë të zjarrtë
tufa që e gllabëron.
Këtu nuk ka fener
pika e karabistouilles
sipas pasionit
vetëm një orakull inaugurues.
Qëndro njeriu i vogël
te callunes subjekt
të dashur nga perënditë
me butësi të pamasë
i destinuar për të fluturuar.
Njeri i vogël
grua e vogël
kthe orën
varur të vërtetat e tyre
sociale dhe planetare
në hijen e një jete mërgimi.
Në këtë rrjetë të pandashme
mavijosjet vijnë në terma
asgje per te thene
përveç heshtjes.
( Qeramika nga Martine Cuenat )
504
në buzë të pyllit
Në buzë të pyllit
jeta
jetën ndihmëse
jeta si ofertë
jetë plot miqësi
jeta që thurin rrugën e saj dhe që asgjë nuk ndalet
Një shesh gjelbërimi
ku të shkelë
një dhëmbëzim kaq i brishtë
sesa vetë pamja
vizatoni kthesat e së ardhmes
Një pellg me ujë
Të ketë ecur
përpara
drejt natës
liroj shpresën
e komoditetit të tij
Mbetet një brazdë drite
ku një boshllëk
kor
pa u kthyer prapa
pa mollë sherri
një bri butësie në zemër.
503
(skulpturë nga Martine Cuenat)
Larmes de pluie en godille
Qeni po vraponte sur le chemin des bergères entre les fougères accoutumées. Navré de devoir frapper një burrë kaq i pashëm në karotide. mami përballë ishte larguar en simulation d'être pressée de rentrer. Shiu thumbonte dhe shpoi fytyrën une brume nous recouvrait. Batica po rritej ne mund të dëgjonim shfletimin frapper les dalles de granite. Skeleti ishte i shkretë një marinar në varkën e tij të vogël i fortë i skalitur do të shihni një tarifë ancré entre les jetées du port. ( pikturë nga GJCG ) 502
au prolongement du jour
Au prolongement du jour
quand la nuit se fait profonde
où le navigateur tremble
devant les dangers qui l'assaillent
il y a cette lumière
cet oiseau qui annonce la terre
et le soleil
quand la connaissance est naissance
que le jour est amour
se gonflent les montgolfières
en ascension gracieuse
chalumeaux bruyants
faisant fuir les oiseaux
comme manne au désert
quand la faim nous tenaille.
Mesure-t-on les pas à faire
affaire de temps
affaire de regard
portés en juste place
jusqu'au soir ?
501
(peinture de Manon Vichy)
Brava të hapura
Të jetosh kanavacën e mbuluar me ngjyra në të dyja dimensionet nga njëri tek tjetri furçat lëvizin ajrin coulures aux lanières gouleyantes shenjat po çelin sapo të kthehen në origjinën e tyre. Brava të hapura rritja e emocioneve fakt unik i valës kur harku rrëmben uji dhe bregu midis rreshtave të rrapit au vent sifflant sur les bourgeons à venir. 500
Le détachement du poète
Poeti nuk lexon më Ai shkruan Ai nuk i kthen kurrë hapat e tij Il s'éprend de l'agitation des foules. Ai kuptonte edhe gjithçka edhe asgjë. Detashmenti i madh. Shprehja poetike është menduar dobët Mais elle réfléchit le monde. Jashtë është një pus fjalësh Nga të këqijat - a - u - x À la source des mots. Poeti nuk e shpëton njerëzimin Ai përpiqet të shpëtojë veten E tij Në shtrembërimet e tij ekzistenciale Qui le font s'ouvrir. Le poète est un gyrobroyeur Ai është fjalëpunues Ekzistenca të tjera E tashme apo e kaluar. Ai është vargu dhe fryti Dhe zhurma Dhe gota dhe uji. 499