Siç tha Herodoti në shekulli i dytë para Krishtit : ” … Ne te vertete, tek e para koha, Kaosi lindi, humnera e hapur, dhe më pas Gaia, Toka, … dhe Erosi “.
Mistiku është vajza e Kaosit .
Çrregullimi, kjo është refuzimi i iluzionit dhe pamjes, dhe këtu shkëlqen ndryshimi mes mistikes dhe profanes .
Duhet të jesh i fortë për të refuzuar komoditetin e iluzionit dhe për të lënë mënjanë “moi” në harresa e tallësit . Duhet forcë për të qëndruar në vetmi dhe heshtje, në labirintin e errët të viteve që kalojnë vite, veshur nga vetëm vetëbesim .
Por çfarë është motivimi i atij që heq dorë nga lehtësia e paraqitjes ? Ai eshte, ku eshte ajo, e banuar nga etja për absoluten .
Por ku shkon ai vjen kjo etje “mistikë” ? Nga vjen ky element?, kjo ngjarje, nga do të mbijë kjo qasje e pabesueshme dhe e pamundur që do të dalë nga fundi i fundit të vetes ?
do të flasim për “paracaktim”, d’ “depërtim”, e “hiri”, e “shans”, d’ “rast”, e “takohen”, e “shkas” për shkak të një situate ekstreme, të jashtëzakonshme ose traumatike . Por kjo nuk mjafton sepse nëse fara mbillet me dorë kërkohet e jashtme, ju duhet gjithashtu tokë pjellore për të mbledhur farë brenda .
A do të jenë burra dhe gra që mbartin këtë thesar, bartës të këtyre predispozitave, e këto dhurata, nga këto shanse dhe këto edukime të cilat do të favorizohen ? Të pyetja mbetet dhe do të mbetet e tillë . Nuk ka një përgjigje të caktuar, sepse nuk do të ketë përgjigje për ata që nuk e bëjnë pyetjen . Fillon përmes artit të pyetjeve, ose më mirë nga arti i habisë, dhe madje edhe të çudi, sepse kushdo që habitet nga asgjë nuk do të mund të vërë në dyshim asgjë kjo eshte .
A do të kishte momente të favorshme për këtë takim ? Historia, antropologji, te sociologjia, psikologjisë, psikanaliza na jep të dhëna ; Ato janë të në kohët më të trazuara, më kaotike, shumica i pasigurt, se Mistiku ka momentet më të mira .
Por ky proces çelja e Mystikut zgjat vetëm një kohë të shkurtër . Ka kaluar koha e rrëmujës, kaloi këtë kohë injoranca ; ne mund të shkojmë drejt një të caktuar “pavetëdije”, domethënë drejt një injorance tjetër ku dy etapat na presin, si të shkëputura ashtu edhe plotësuese : duke marrë në llogari për origjinën e gjërave që dalin nga iluzioni – të merret pa përbuzje – , dhe arritja e një niveli tjetër të vetëdijes, të lëshojë, e transdisiplinariteti, të pjekurisë, hapja jashtë standardeve të vendosura .
Disa, në mënyrë të butë, do të ndjekë këshillën e përshtatshmërisë mjedisore, derisa që të tjerët, me këmbëngulje, merrni rrugën e pjerrët, duke u dorëzuar plotësisht dhe pa procedura të veçanta për këtë “shumë” kërkim, në mënyrë qëpër të parë në etjShiko .
Kështu që do të ketë vetëm për t'u çuar te Misteri përtej çdo emri duke refuzuar të lidhin me të formulën pohuese të këtij Ultimate , duke refuzuar të lidhni çelësin përfundimtar për çdo problem .
Kështu do të bëjmë edhe ne, të dijes në ndjenjat e vërteta, për ata që jemi . ne, mirë gjëra të vogla në një botë kaq të madhe, por edhe figura hologramike të kësaj e madhe Të gjitha . ne , ato“Përgjegjës”, ato “lypës”, ato “grepa zemre” të përgjigjes bazë .
206
