Á ríkulegum stundum kvörtun öldunga fór með okkur út á sunnudögum ganga eftir gráum gangstéttum. Ég las í sprungum tjörunnar útlit plöntunnar faðmlag verur fyrir utan þöglu gluggana. Húðin á mér var bleik slit á hnjám skorpu mikið rykið lyktaði vel eftir rigninguna. Þetta bréf je l'eus en mainog gerði ekkert í nafnleynd beiðna. Ég tók kvoða að hylja augun á dúkkunum vindurinn hristi há tré skógarins voru tíðar göngur að vatninu. Eftir því sem tíminn líður húðin hrukkar skynfærin öll til notkunar nauðsynlega hléið. 644
