පිං ට ලියූ ලිපිය
පිං පොං මේසයේ කකුල් අතර
ඉන්දියානු තීන්ත වලින් ලියා ඇති ලිපිය
නැවුම් ජලයෙන් පිටතට එන එවැනි සජීවී ට්රවුට්.        
 
Lettre étrange    
A souhaiter le Tibet    
Pour tous les babas de la terre     
Drapeaux de prière en tête.        
 
Lettres d'écailles rouges    
Gouttes de pluie     
Gouttes de sang    
Égrenant les dents du mallah.        
 
Il est difficile de racheter le passé    
Laissons au présent sa présence intacte    
Rassemblons ce qui est beau et bon    
En ces temps de liberté mal ficelée.        
 
මුහුදු කොල්ලකරුවන්ගේ පපුවේ සිට
ක්‍රිස්ටෝෆ්ගේ කැරවෙල් නැගී සිටියි
සුදු-උණුසුම් ටැලෝ නිවර්තන හිරු
විශ්වයේ දහසක් ඇස් සඟවාගෙන.        
 
Ici point de nœuds de marine compliqués    
Juste de quoi sentir l'haleine des hommes   
Pour terre abordée    
Fouler le sable d'un jour nouveau.        
 
( ඇඳීම ජීන් ක්ලෝඩ් ගුරේරෝ විසිනි )

994

ඔහුගේ ජීවිතය වචන බවට පත් කිරීමට
නිල් පාටින් වචන ආවා
සතුටු වචන
දුක් විඳීමේ වචන
කැරැල්ලේ වචන
ගැඹුරේ සිට වචන
වැඩ වචන
සතුටේ වචන
මෘදු වචන
වඩා හොඳ අනාගතයක් සඳහා රියදුරු වචන
අඟුරු වචන
අධික රුධිරයේ වචන
උල්කාපාත වචන
ඉටිපන්දම් වචන
සවස
ආදර මේසය මත
පිටත ඇති දේ මෙනෙහි කිරීමට
අන් අයගේ ජීවිත
නැගී එන හිරු
වලාකුළු බාධක පසුකරමින්.        

 
මම වචනය-පවුර-කිසිම
උදව් සඳහා ඇමතුම
සහ ආපසු ගැනීම
මෘදු සංචලනය තුළ    
මතක ගංගාව මත
එය අනෙක් වෙරළේ නොතිබෙන්නට ඇත
අපි සංචලනය දූෂණය කරමු
පියා සහ මව විකිණීමට ඇත
පාන් කෑල්ලක් සඳහා    
ඉන්පසු ඔහුගේ ජැකට්ටුව ආපසු දෙන්න
අලංකාර පෙරනිමියෙන්
අහසේ සිට vituperation දී
ගිජුලිහිණියන් පසුකර ගිය පරිදි
අශෝභන පරිසරයක විචිත්‍රවත් පරිසරයක
පොරොන්දුවකින් තොරව
අත් එකිනෙක සොයයි
රෑ එළිවෙනකොට
බලකොටු දිගේ
කොහෙද පන්දුව තල්ලු කරන්න
පාදයේ කෙළවරේ සිට
දිය අගල දෙසට බසිනවා
ඔටර්ස් පණිවිඩ යැවීමට
පහසුව සඳහා මගේ සහෝදරියන්    
Aptes à plonger tête première     
Dans la bassine des instances    
D'une vie qui ne nous apprend que si l'on prend      
A mi-chemin    
agit-prop සහ හෙට.         

 

 993

ප්‍රීති ප්‍රධානියා අලංකාර විය
රයිසෝම සහ ලියවිලි වලින් පිරී ඇත
පුරුදු සහ සිරිත් විරිත් ඉන්වෙන්ටරි
පුණ්‍ය මාර්ගයකින්
ඇය ඉදිරිදර්ශනය තුළ තිබූ බව.                
 
හැමතැනම ඉනිමං
කෙලින් ඒවා, බූබිස්, ඇඹරුණු ඒවා
ළඟා විය හැකි දුරින් විය
දෘශ්‍ය ඉරියව්වෙන්    
නගර බිත්තිවලට එරෙහිව.        
 
Des tresses de cheveux luisaient    
En ces temps d'indifférence    
Où la pesanteur n'était pas la seule force    
A posséder les clés de la maison    
Douce chaumière en fond de prairie.        
 
මිහිරි හා විකට තවමත්
හොඳ තත්ත්වයේ ආසවනය පිළිබඳ අනාවැකි
පියවරෙන් පියවර අතරතුර    
සංසරණ පිසූ සොසේජස්
එහි තෙල් සහිත සහ තැළුණු කඩදාසිවල.        
 
Il fallait laisser le terrain    
Aux plus nobles instances    
En recherche fondamentale    
Ces ponts entre quantique et informatique    
Les loups hurlants du lendemain.        
 
 ( ඇඳීම ජීන් ක්ලෝඩ් ගුරේරෝ විසිනි )

992

Je noie   
Et me noie dans le saillant des souvenirs    
En perfusion de ce qui vient    
A propos de cette disposition  
D'attente au bord du trou    
Du poisson des profondeurs    
Qui croisant la lucidité de l'insomniaque    
Participe au détricotage de la geste intérieure.        
 
Marche      
Et me mets Le cœur en route    
A recruter les jeunes pousses de l'esprit    
Pour cerceau du jeu des hommes    
Dévaler la pente    
Vers le ruisseau des attentes    
Primevères fracturant en clair    
Les faits de providence    
A petits jets de vapeur    
Dans la torpeur d'un matin prêcheur.        
 
Il n'est de mise à l'écart    
Que ce que soi-même opérons    
En scène    
Et hop ! Jeté loin de la côte    
Mouettes criardes ramenant au rivage    
L'auguste gesticulation    
De la promesse allégorique    
D'une âme en bandoulière.        
 
 
991

Qu'hier revienne    
En tournant les pages d'aujourd'hui    
Que le temps remonte la pente.        
 
Aller au fond du trou    
Remuer l'odeur des souvenirs    
Fait saillir la pointe de l'esprit.        
 
Que reviennent les courants d'air    
Les occultations et les niaiseries    
Qu'émergent le délaissé    
L'organique décomposé    
Aux os de pierres précieuses    
Sans que l'absence s'émeuve.        
 
Négliger les miettes sur la table    
Enfonce le passé dans l'avenir.        
 
Cette propension à mettre le doigt    
Où ça fait mal    
Construit la chose encore un peu plus loin     
Tel repère pour le pèlerin    
Au camino de son ouvrage    
Lui permettant d'arrimer le présent     
Hors des ténèbres de l'absence   
Afin d'engloutir ce qui vient    
Dans le sillon furtif    
De la mission à venir.        
 
 
990