Ik ben mijn mes kwijt
 op de tafel
 tussen de broodrooster
 en kastanjejam,
 verdwijnenjij
 in het steegje van de slechteriken.

 Ik ging naar het bos
 verbijsterd door huilende dennen
 sap dat in hun wonden druipt
 als kastanjebladeren
 kraken onder de zool
 in hun vochtige beddengoed.

 Een paar lichte nevels
 op de grens van het zicht
 stroomopwaarts verplaatst
 vergezeld van motorgeluid
 nippen aan het asfalt
 sissende slokken.

 Omvang sept
 het kanaal op gaan
 de dolfijnen volgden ons
 zonder een schot te lossen
 aan de rand van de vooroever
 met kristallen kralen.

 De drie jonge mensen
 sprong van vignet naar vignet
 gedeponeerd verhoogd uitgelijnd omgeleid
 in geweldige animatie
 op oma's tafelkleed
 witte hermelijn
 en rood van de hoed.

 Er hadden vogels kunnen zijn
 maar de lage mist
 het dierlijke gebaar gesmoord
 echter spottend
 een Vlaamse gaai scheurde de watten van deze plaatsen
 met een verwoestende strekking.

 Missie volbracht
 we dronken goede wijn
 de raclette ontgonnen
 zijn vloeibaar gemaakte kaastongen
 er was een stem
 de volwassenen verhieven hun stem
 de jongste activeerde de vork
 de vrouwen lachten of sliepen.

 Mille fleurs poussaient sur le dégorgeoir  
 le fossé rempli de mucus
 overschaduwde de primula's
 de sagittale opmars van de maan
 was klaar met zijn dienst.

 Het huis is gemaakt van hout
 hitte en huilt
 de trap op de vlucht
 afgezet op de overloop
 de nissen van het leven
 keuken
 geurig
 het verblijf
 in de open haard
 slapen
 ruim
 computergebruik
 discreet
 de muziek
 altijd aanwezig
 berguitrusting
 bungelend.

 Gecoördineerde orde regeerde
 willekeurig verdeeld
 het was fel
 levend en medeplichtige
 in deze bevrijding van levende krachten,
 de jeugd speelde om elkaar bang te maken,
 volwassenen katapulteren de juiste woorden
 als pruimen uit de pot,
 de oude man was zijn uitdaging aan het schrijven
 zodat de kruimels van de feestelijke aanval
 bestaan.   

 Ik verloor mijn laguiole
 en vraag het de slimme elven
 om het naar voren te brengen
 tussen brood en wijn
 uit de houtoven
 laatste keer gebruikt
 om de tien kilo kalkoen te roosteren.  
 
 vier zeilen
 en hun reflecties
 in de golf van oorsprong
 fladderen
 op zoek naar wind
 de lucht beroven
 van een inzet hier. 
 
 Lieve mensen van mijn familie
 Ik heb mijn medailles weggegeven
 van voormalig missionaris
 in de monstrans
 eenmaal gemaakte beloften
 tussen de linzen en de kiezelsteen
 wanneer het vuur overloopt van vreugde
 de gewrichten gebarsten
 oud 
 waarvan ik het toonbeeld word.  

 Duizend sterren fonkelden
 we vertrokken
 de negen planeten
 rond onze zon
 om deze energie uit te zenden
 altijd gekrast
 rails in beeld brengen
 kleurrijke doeken
 onder de borstel
 wateren en bossen
 mijn familieleden
 Mijn liefste
 brutale Belisarius
 de volledige ghoul
 de snoepjes van gisteren. 

474

 Ce savoir-faire entre nous   
 cette parole 
 cette ombre par nos différences   
 accrochée aux épines des églantiers   
 ce lien qui nous unit   
 le souffle qui nous emmène   
 en spirale tourbillonnante   
 vers cette humble chambre transitoire.   
   
 Ensemble,   
 dans la poussière de l'oubli   
 des brumes d'automne   
 attendre qu'il vienne   
 en confirmation de notre fatuité   
 régler ses dernières affaires   
 puis se retrancher seul   
 aux confins du tout-venant.    
   
 Il est des nuits telles   
 que mon sang   
 son Sang   
 m'appelle du fond des cryptes   
 au manquement d'avoir été   
 le long des mains courantes sociétales   
 intact sous la tempête
 la casquette vissée sur la tête.    

    
  472

Je te vois.

J’ai l’intention de communiquer avec toi.

Je prends mon temps et réfléchis à ce que je pourrai faire pour te connaître mieux.

Par une posture neutre, par un détachement, een terugtrekking van mijn fysieke energieën en emotioneel, Ik begrijp je in je uitbarsting, jouw complexiteit, in de puzzel van je constitutie, in uw referenties, in uw verschillen met deze Dat ben ik.

ik heb wat sensaties en emoties in dialoog met je sensaties en emoties zonder loslaten en opzwellen om ze te spotten, noem ze, kwalificeer ze, classificeer ze, bevatten.

Dan komt tot genoemd punt, door vermindering van de aandacht, door een gevoelige concentratie, een contemplatief bevel om door gedachten en intuïtie de aspecten van te begrijpen je wordt als een geheel gezien om ze op een eenvoudige en unieke manier te schenken alle – een vorm.

In deze ik vind je essentie, het punt van waaruit alles zich uitstrekt, alles strekt zich uit, alles valt uit elkaar.

hiervoor heb ik overstijgt de vorm door een wijsheid van de benadering waartoe ik toegang heb door empathie voor je eigen geest, het wissen van de context van onze gedachten en onze wereld.

ik ga naar de kern, naar de kwintessens, enkele steek, de nuldimensie van mijn verlangen om ken je beter.

Kan ik overweeg jouw wereld, zoals je het ziet, terwijl je het uitademt, zoals jij verhef hem.

ik voer je in wereld.

ik zie het en de benadering in gevoel en begrip.

Ik doe ervaar het leven vanuit je eigen perspectief.

Zijn, op het punt ontmoeting van de twee componenten van de lemniscaat, symbool van onze ontmoeting, het kwintessenspuntaspect van mijn wereld van mijn kant, en die van jou uw zijde, drukt de bron uit, het zaad van wat zal zijn, van wat is.

Ik probeer denk alsof ik jou ben, alsof ik je geest ben en ik kom er als je grijp voor jezelf het kwintessenspunt, de interesse die je in ons hebt kennen.

Tot nu Ik manipuleerde ideeën zonder jou te manipuleren, terwijl jij die ik noem of wie me aanspreekt je leeft in de wereld van dingen die je kunt aanraken en voelen, waar je om geeft, door kennis op te roepen, de gebeurtenissen en mensen die je bekend voorkomen.

Dat is wanneer Ik creëer een ruimte waar we elkaar ontmoeten, een “verhaal” wie zal zich kleden? mijn bundel met ideeën voor kennisitems, van evenementen, van symbolen en van poëzie die u bekend voorkomt, waardoor gevoelig luisteren mogelijk wordt, integratief en betrokken bij dit verhaal waarin je je zult verplaatsen zonder denken, als in het voorbijgaan, met onschuld en kracht, afdrijvend van je verbeelding en acceptatie van onbewuste feedback.

Dat “verhaal”, ce ondersteuning, zal een schone plaats worden waar je naar toe zult hebben toegang met gezond verstand en die u zich zonder beperkingen kunt toe-eigenen en verkennen wanneer de tijd komt.

In deze ruimte van vrijheid zul je mijn voorstel kunnen ervaren, in zijn reflectie, als onderdeel van een verhaal dat je zelf kunt maken, die in je eigen leven plausibel had kunnen zijn en die je op avontuur zal leiden daar waar je bent.

jij gaat investeren veld voorgesteld in een vrije houding, ontlast van het gewicht van causaliteiten en a taak.

We zijn allemaal twee rijk aan ideeën en gevoelig voor “verhalen”, korte verhalen, legendes en gelijkenissen die ons in staat stellen om uit onze gevangenissen van de geest te komen.

In de communicatie die we allemaal uitstralen en verwelkomen op hun beurt de energie communicator van verlangen, van liefde.

En je zult merken opeenvolgende lagen van “het verhaal” en correspondance avec ton histoire de vie à toi en avançant à ton propre rythme et dans la durée. Et tu te perdras et tu découvriras des chemins de traverse. Les différentes couches de ton être, de ton corps, physique, éthérique, émotionnelle et spirituelle seront appréhendées et vibreront.

Viendra alors ce moment de liberté exprimée où tu enverras bouler les vieilles lunes, où tu sortiras de la gangue du suivisme pour effectuer ta révolution, effectuer ton retournement et dégager les nouvelles valeurs et les convivialités propres à réinventer le monde de la communication.

Ce n’est pas dans une seule expérimentation que la compréhension terminale surgira. Il faudra peut-être toute une vie. Un jour viendra. On ne peut pas forcer le hasard. Il suffit d’en préparer les conditions et celà se fera.

Alors viendra l’instant vide où je me mettrai de côté en abandonnant la partie pour laisser place au point de sagesse en contre-point du point de quintessence précédemment évoqué.

J’effectuerai un retournement. Alors ça jaillira.

Dans toute communication humaniste qui doit participer du grandir de l’être, donner de soi-même c’est créer un champ de connivences où recourir à l’absence de soi afin d’être intensément présent.

473