Verse gepigmenteerde aardbeien
tussen haar paarse lippen
ze ging dapper geëscorteerd
oranjebloesem en vogelgezang
charmeer het bedrijf
met haar gracieuze blikken en gebaren .
Van een sonoor akkoord vol gebroken glas
en het loeien van de kariboe
hij organiseerde de concertzaal
ga als ik je duw .
Zo welgevormd als een mannelijke trap
de cantor schoof op naar de rand van de put
om luid en duidelijk zijn honger naar het heilige kroost te zeggen .
Werd toen gehoord
in de tunnel die naar de arena leidt
het gerinkel van de hoeven van het beest
alsof we snel moesten
stop alle ruzies
en ontmoet ons rond deze kill .
De verse aardbeien werden verwende jam,
de uitbarsting van de cantor deed de muur van rijstpapier barsten,
het grafakkoord van de kariboe werd verkouden
tot klaar onder glazen stolp
ingepakt
en klaar voor de parade .
... had mijn hoofd onder water gestoken !
en omdat het niet genoeg was
Ik heb de badkuip gebroken
met grote trappen van laarzen
om me te horen zeggen
dat het hiernamaals is zoals hier
het prikt en het stinkt .
................. Wanneer de aanwezigheid niet op het rendez-vous is
wanneer de overwinning nabij is .
122
Alle berichten van Gaël Gerard
kunst. Voorwerp van studie of plezier ?
Hij is waardevol om te leren kijken en luisteren want er is geen sprake van zich passief onderwerpen aan wat geweldig lijkt. Maïs wat noem je luisteren? ? hoe noem je kijken? ?
Wanneer het zijn zich overgeeft aan zijn eigen beschikbaarheid, dat hij is in een houding van ontspannen contemplatie, dat het wordt ontdaan van de resten van de verleden, dan betreedt hij het spel van vormen, kleuren, volumes en klinkt. Het wordt doordrenkt met het heden.
En onder de kasseien, het strand ; onder onze voeten neerbuigendheid naar normaliteit, schepping. Degene die eenheid verenigt onderliggende gevoelens. Het wezen is daar, in deze eenzaamheid, in deze non-dualiteit. Het is de effectieve ervaring van deze eenzaamheid interieur en het volgt zijn groef.
Voor degenen die creatief zijn, er wordt geschud alle, er is een verwijzing naar zichzelf.
121
Être engagé sur la voie
Dit hele bevroren universum .
Dit eten van een andere bestelling dan bezorgd? .
Deze verantwoordelijkheid om met een open hart te gaan
quitte à se laisser bousculer par les énergies du lieu .
Zoek met ijver .
benader de geest .
De uiterlijke dood van de wijze is de innerlijke geboorte
van degenen die zoeken .
La neige et le froid contractent nos volontés
rond het essentiële .
We zullen het hert met het kristallen hart niet waarnemen zonder ook de jager te zijn
en als onze gevoelloze vingers de trekker te snel overhalen
laten we niet mopperen over deze onhandigheid
het kan zijn dat er tussen dood en leven iets anders is
telle floraison
toute de respect et enjointe à ce qui est .
120
vorst
Mist bevriest de dennenbomen
vergezeld van het requiem van voorbijgaande dagen
angstaanjagende antifoon .
Boogeyman Joy
ijskoude vingertoppen
die moest worden opgewarmd tegen de salamander
van die scherpe pijn die je overviel vlak voordat de les werd hervat .
Antennepiek tot leven
de golven woest boven de witte golven
frosted cream onder een winterzon
door een verkoudheid zonder beroep .
Een hangslot koud gesloten en opgehangen aan de brug van herinneringen
de dag na het oversteken van de Pont des Arts
verhef het hart van dode liefdes
transfiguratie van emoties
marcheren naar de Tuilerieën van de rechtvaardige orde
het pakje folders in de zak
voor hand tot hand
Voeg de daad bij het woord
en kleed de kale knikkers van het park aan met papier
op de abscis van dit traject
van moiré tot overwinning
gebogen hoop van morgen die zingen .
119
de mysterie horloges
Bewerkt tussen het mos
ingeënt door zijn geheugendendrieten
uit ontkenning
de mysterie horloges
darts en weerspiegelt de bezetting van de plaats
keelklanken en feestelijke slokjes
van deze ontmoetingen
bij het vallen van de avond voor de deur
van deze romances
te vroeg gezegd dan vergeten
vroege morgen
inactief
in de doorgang van de vuilnisbakken
salie opgezet afterparty
vormen en impulsen in de schede
wacht op betere dagen
die weer ontstaan
uitgestrekte handen
de discrete glimlach
verrassingsuitnodigingen
en jezelf horen zeggen
hoe mooi is het leven
als het linnen is opgehangen
vergissen
onschuldige knipoog
verwisseld tussen twee bladen
cascades van gelach
midden in de zonnige zeilen
engelenvleugels die de ochtendfrisheid borstelen
gewoon een sensatie om tegen te houden
alleen de offergave om te verzamelen
de hitte in de wangen
zonder rem
laat de knop openbarsten met een zijdezachte kus
In godsnaam
kleine appel
grijze api
kleine appel
rode api .
118
kom hier eens rondkijken
Vite fait bien fait
la visite à ma vieille amie silencieuse
affligée d'un dégel
ses vitraux
calmes papillons de couleurs
paupières repliées sous leurs sourcils chafouins de blancheur maquillée .
Le vaisseau est à quai
aucun mouvement ne trouble sa quiétude
le monument aux morts monte la garde
la fontaine roucoule perle rare et joyeuse
pour jouer à cache cache
enchâssée par les fientes de l'étrave à neige .
La voiture rouge se gare
les essuie-glaces s'immobilisent
les portières s'ouvrent et claquent
des hommes en bottes de caoutchouc et casquettes sortent
les mains dans les poches de leurs larges pantalons
ils disparaissent .
Puis réapparaissent
et entrent dans le café
un déca-crème rallongé et un nature
non un bock
des bruits d'animaux en fureur exaltent le fulminant percolateur .
" L'ambiance commerciale est-elle de retour à Orcival ? "
" A Besse y'avait le trophée Andros et la Saint Cochon "
" Superbesse ne connaît pas la crise " .
La cuiller tapote la tasse
ça cause d'un colibri
qui ouvert puis fermé
vient parfois faire un tour par ici .
117
Dooi
Naast elkaar bestaande teer en sneeuw
in halfbolvormige tweezaadlobbigen
de bevallingen kwamen snel
onder de gunstige lunation .
Teer en sneeuw
glinsterend vuil
de vlakte heeft een capuchon
zonder de blik te filteren .
Teer en sneeuw
niet afhankelijk van Eva of Adam
de zolen lieten hun sporen achter
op de ouder wordende kleurstelling van de nevels .
Teer en sneeuw gespeend van de zon
het grootzeil opgeborgen
omgorden met een stola
de mooi weer wandelaar
druk aan het scheppen voor zijn deur
terwijl de schreeuwende burle
gemartelde bomen en palen .
Asfalt en sneeuw zwijmelen
als de dooi
loslaten
ijs stalactieten
komt tot ontploffing aan de voet van de muren
codicil die me beveelt de zoektocht voort te zetten .
116
Waren zij ?
Waren zij
tot slaaf gemaakte exploits
de elegante exegeten
van het goddelijke woord ?
ze zouden hebben
in het gezelschap van de roekeloze
bezet de beloofde ruimte
groter dan zij.
Sorry dat ik naar de grond ga
onder het puin van de tijd
we hadden kunnen begeleiden
hun pogingen om binnen te
goedheid
in deze garnizoensplaats.
Glad geschoren
kaken op elkaar geklemd
de Cerberus hadden hun voordeel
zonder enige twijfel
laat je ogen niet bibberen
gelegd
onbeweeglijk en dicht
aan de horizon van kwellingen.
115
Deze noten die duiden op
Deze muzieknoten
betoverd door dingen los te laten die gezegd zijn
in het geval van een opstand van een hoogoven
op het slinkse van de geabsorbeerde alcohol
een droog lied
gefluisterd door een hoofdstem
in de werveling van de kalebassen
bewogen door de donkere handen van redeloosheid.
Er was
zijn
gegraveerd op de coping
een gegooid kruis
uit de gevangenis van gevoelloosheid ,
zucht ,
een blik ,
een uitnodiging
gewoon duidelijk
dat ik zal gehoorzamen
vinger bedekt met as
in heilige toepassing
aan de voorkant .
Bij gebrek aan bepantsering ,
door het gevangenisraam ,
er was
degene die ik niet zoek ,
degene die ontsnapt en vasthoudt ,
de andere .
114
ga zitten en vertel het me
Assieds-toi à côté
et me dis les mots vrais,
ceux de la vie
de la vie simple et proche,
décris ce qui est,
sois le miroir fidèle,
n'invente rien,
n'omet pas le banal et le disgracieux .
Laisser faire l'horloge
qui égrène les secondes disparues .
Plus près encore
ressens le chaud
de nos deux corps .
Ne cille pas devant l'émotion qui te vient
cueille ce qui s'offre,
apprécie
et n'attends rien de particulier .
Être là,
parenthèse vive
hors des habitudes
à la fin d'une longue phrase
tel un souffle qui deviendrait éternel .
Sois ce qui se passe
entre nous,
entre toi et moi,
sois toi
dresse le dais princier de la rencontre
entre ce que tu es et ce qui t'entoure .
Captes
le chant des anges,
guirlande champêtre
au-dessus de nos têtes
langzaam stijgend
vers la frondaison des arbres
aux cris des corbeaux
reflétés dans les eaux calmes du canal
un soir d'été à prendre la fraîche
le long du chemin de halage .
L'enfant qui vint
quelques mois plus tard,
le bel enfant,
nous prolongea
bien au-delà de nous
hors tout
vers ce qui devait advenir .
113