Pesëmbëdhjetë nga të pesëmbëdhjetët

Erdhi dita
pastaj nata pastaj dita pastaj nata
gropë pa shpirt dashurie dhe vertigoje
konet dhe shufrat e Vizionit
në pritjen melodioze
e asaj që na ujit
Ciklopedi dhe shoqëria
në hap me jetën.      
 
Pour un mot pour un tout   
la mort fût admise   
comme monnaie courante   
même jointe à la lune   
sous le panache des fumées   
que crachaient par saccades sèches   
les trublions de la sidérurgie   
sur un air de bien entendu.      
 
Les cloques et claques   
des sabots de bois bouchonnés de paille   
arguaient de la neige à déblayer   
aux portes de l'étable   
pour que passage des bovins   
puisse se faire au cas où   
le tombereau sortirait   
chargé d'effluves nocturnes.      
 
Duhej të shfaqej në Qenie
dhe bolion oborri në vatër
kur në dysheme me rrasa të shkëputura
babai në këmbë
cigaren në cep të buzëve
shkaktoi kalimin e engjëjve
heshtje e favorshme
te këputja e trokitjeve të orës.      
 
Victor s'appelait Jean-Baptiste   
du côté de Verdun   
il s'était couché dans la boue   
le visage maculé les yeux grands ouverts   
sous le ciel bas et lourd   
ponctué par la mitraille   
œuvrant à qui mieux mieux   
dans les boyaux de la tranchée.      
 
Më pesëmbëdhjetë të pesëmbëdhjetë
ka lule
se një De Profundis meqë ra fjala
nuk mund të them të njëjtën gjë
era që fryn nën derën e papafingo
një zog i tillë fajance cicëron çmendurisht
në këto kohë mjerimi
në këto kohë rikthimi në luftë.      
 
 
1053

Lini një Përgjigje

Adresa juaj e emailit nuk do të publikohet. Fushat e kërkuara janë shënuar *

Kjo faqe përdor Akismet për të reduktuar mesazhet e padëshiruara. Mësoni se si përpunohen të dhënat e komenteve tuaja.