I kushtëzuar, sjellë deri në thembër, i detyruar të vendosë në katror rrethin, ” l’ individual ” jeton në periferi të rrugës së saj .
Ndonjëherë kalojnë zogjtë e lirë të zërit intuita që e mirëpret me syrin e zemrës. Pastaj dilni të pasur vendet ku mirësia, gëzim, paqja dhe dashuria shkëlqejnë në ylberin e një mijë sytë .
Është koha për të njohur njëri-tjetrin, kështu unë, për të jetuar mirë për të arritur, duke pohuar veçantinë e saj, në kontakt me të tjerët .
Kështu buron” personi “ të gjithë përnjëherësh Mbret, Prifti dhe Profeti .
025