ઓ અગ્નિથી પ્રકાશિત સ્વપ્ન ઘાટા જંગલોની ઊંડાઈમાંથી એક જ્યોત ગુલાબ ફરીથી ગાવા માટે. ગુલાબ અને લીલાક ઘાસના કાંઠા પર મેં તારો હાથ લીધો અને પોપ્લર શાંત પડી ગયા. સમજદારીપૂર્વક ઠપકો આપ્યો ઉદાસી સ્મિત સાથે અવાજ વગાડ્યા વિના. વાદળો પણ છાયા અને પ્રકાશ વચ્ચે નિર્દોષ તાજગી જગાડી છે. 791
Tant et tant de mots sortis de l'ombre par la peau du cou forment guirlande que le ciel en ses instances fait cliqueter d'un sourire soustrait. Brise de mer sur le lagon des offrandes en tombée de nuit alors que les flonflons de la fête mènent grand train juste un trait de lumière sur ton front. La croix des croyances postée à la croisée des chemins engage à manger des fruits de saison sans raison et d'allumer le feu de l'été des sept épis de blé accompagné. Au séchage des linges sur le pré en sainte survenue ascensionnée est arrivé le temps de la fissure initiale sur le mur des lamentations ce frisson des petits papiers pliés à l'encre sympathique endossée. Hommes et femmes du dernier passage sous l'œil d'une étoile naine je vous ferai mirobolantes oreilles avec ce regard bleu roi et les joues avenantes d'une conscience nouvelle. 790
La maison des vivants rassemble les sages autour des morts et quand les morts sont honorés le dernier mot raille la vie. Honorer la personne louanges enrubannées de peu pour les super humains a goût de dérision. Endormir un enfant quand la nuit tombe propose l'histoire de la fin d'un amour. છોડો que dire sans la jolie fiction dont les adultes se repaissent à leurs côtés l'ombre d'un doute. 789
Ce matin la chemise est sèche même que les parties usées luisent au soleil. Sans injurier le temps qu'il fait sans poser de questions de magistrale manière nous étions tous au fond du gouffre. Primordial soucis la vie mènera à terre cette fraction qui touche à sa fin sous le coup des certitudes. Finissons-en prenons le fusil le grand feu anéantira le feu des syncopes. A trop ensemencer les parures de l'oubli la porte se refermera sur notre passé pour sans soupçon et avec bonheur aménager en H.L.M. Le combat est digne au regard de quelques-uns sans surprise devant l'ennemi sans mettre trop de temps à mourir. Encapuchonné de détestation à la merci des coups de sang ils ont gravi la montagne pour clamer l'utilité de la lutte. Au bric-à-brac des pensées vieilles séjourne en catimini du sel de la mine plongée en ses eaux troubles la gueuse aux crocs blancs et lèvres marines. La langue ne déchire plus point de clameurs l'éternité balaie devant sa porte un reste d'envies et d'ambitions. Entre la pauvreté et la richesse une vie douce et sobre vécue avec affabilité l'air sain des lendemains silencieux. 788
Au ciel des oies sauvages à la pointe des zébus sages j'ai survolé la lande dodue sans savoir où je me suis rendu. Glacé, le gilet ouvert fallut monter à l'escatoire faire des bras et des jambes grand cas de l'air du large. Parler américain sachant qu'à dos de chameau le trajet s'amenuise tant le sable du désert est profond. Silène gras extrait de l'ornière pas plus tard qu'hier fait que sortent de l'ombre les idées noires. Au partage sécuritaire des éclats de voix seul à bord j'accueille la femme du germoir. Pour s'enfuir touches blanches sur la folie du plaisir le muguet entre les dents. Inverser son regard appeler cause ce que nous qualifions d'effet s'attribuer la responsabilité de ce qui nous arrive nous invite à vider notre sac. S'accrochent aux bonbons ronds de l'accordéon les flammèches dévorantes de l'outre-mer des navires de guerre. Habiter là, quelle miséricorde alors que l'aube s'apprête pétrifiant le pèlerin de se remettre en marche. D'eau et de feu બાળકોની પહોંચની અંદર s'élèvent au parement du portail l'ail des ours du mât de misaine. Clamer ici ou là la rencontre avec l'imprévu de matière ceint au médaillon des remises en question. Changer de voie pour de la dégradation des milieux de vie faire chemin de rêve aux senteurs océanes. A point nommé quand les navires sortirent de la brume je vis le clepsydre se vider d'un suintement leste de conscience. Paradis retrouvé lèvres soulagées le rire raisin sur tes seins délicate entrée en patience. Et le soleil prit tout sans penser à mentir que même les fusils démodés du mur des fusillés devinrent fleurs de printemps. 787
Je l'avais laissée en bout de table elle chantonnait et la lumière irradiait. Un simple coup de fourchette comme broche de grand-mère sur son corsage et tout était dit. Je vins chez elle elle était avec un compagnon j'étais avec une compagne. Les jours et les années passèrent pour la chose ouverte faire patte douce sur l'ouvrage. L'animal-maître qui attend trop de trop ne peut transmettre son enseignement. Si ce n'est au milieu des puissances apaisées racler le fond du chaudron. Pour chuchoter à l'oreille attendre et écouter un haut degré de transformation intérieure. L'auréole cette forme que revêt la rencontre et traverse la création. La connaissance la destinée une force. 786
સારા માટે વરસાદ પડી રહ્યો છે un rideau dru fait danser les feuilles du cerisier et l'herbe je l'entends causer si parfaite et si jeune જૂની ટાઇલ્સવાળા ઘરની તાળીઓ સામે. એકબીજાને અવગણવાથી મોટા છાંટા પડે છે જ્યારે કવિ તેના ગીતને સમાયોજિત કરે છે પિઝા વેચનાર બને છે હજુ પણ ગરમ હોય ત્યારે ખાવું. અને જો બીજો અર્થ છે કે તમે સહેજ ધ્યાન આપો છો જિલેટીનની જેમ જમાવશો નહીં જ્યાં વ્યક્તિત્વ ઝાંખું થાય છે અને વ્યક્તિત્વ કચડી નાખે છે. ચાલો પ્રેમનો સાચો કૂવો બનીએ સ્ત્રીઓ અને સારા પાત્રવાળા પુરુષો સાથે એકતામાં ચાલો આપણે એકાંતમાં એક કુશળ અંતરાત્મા રહીએ. 785
પોમેલ ઘોડો ગેરેન લીલાક હેઠળ તેના માર્ગ પર ચાલુ રાખ્યું વધતી જતી મેમરીમાંથી ડ્રોપ બાય ડ્રોપ પવન વગર સ્ટાર સંદેશ સાથે જ્યાં બધું અદૃશ્ય થઈ જશે પવન વગર સ્નેહ અને મશીનગન વંશાવળી એસેમ્બલીંગ તારાવિશ્વોની જમીન પર. વિરોધીઓ અદૃશ્ય થઈ જશે અને ગીતો પણ પાનખર વેલા હશે બોઈસ ડી વિન્સેન્સને પાર કરીને પવન ફૂંકાયા વિના મેટ્રોમાં વધતી ભરતી પર તેજસ્વી ફીણ સાથે શેવાળ ધૂળ જે પ્રાચીનો વાવે છે કોઠારના દરવાજાની સામે બાળકોની પહોંચની અંદર કે મેરી-ગો-રાઉન્ડ મિકી આનંદથી કૂદી પડે છે. 784
ચાલો squint પરંતુ સહેજ અમારા પ્રેમના કાઉન્ટી પર સંપૂર્ણપણે કાર્યરત કે સૂર્ય ત્રાટકશક્તિની ઊર્જામાં ઉગે છે. ચાલો ભગવાનના સંદેશવાહક બનીએ અમે સમાધિના સ્પ્રાઉટ્સ છીએ અમારા સમયના ક્રોધ વાહકો સંવેદના જાગૃત થઈ. ચાલો, અપૂર્ણતાના ધગધગતા અંગારા પર ચાલીએ અમે પુરુષો અને સ્ત્રીઓ ભારે ભાર સાથે કે અણધારી પણ ઉત્તેજિત કરે છે જ્યારે અસંતુલન પકડવા આવે છે. સંદિગ્ધ પૃથ્વીના આંતરડામાં જ્યાં વૃત્તિની મહાન આગ અંતઃકરણના કેટલાક અંગોનો સામનો કરો ખાલી વચનો ઓલવવા. ટ્રાફિક વિસ્તાર છોડીને કવિ જે કસોટીઓમાંથી પસાર થયા છે તેના પ્રકોપ દ્વારા ચિહ્નિત થયેલ છે જાદુઈ રીતે ક્લટરને રૂપાંતરિત કરે છે સામૂહિક સારા માટે કાળજી. મૂલ્યોની મજાક ન કરો અને પહેલાની દુનિયાની યાદો. નાના હાથના કામને તુચ્છ ન ગણો શૈક્ષણિક ટ્રાન્સમિશનના ક્રુસિબલમાં કામ કરવું. ચાલો દિવસના વણકર બનીએ જ્યારે પહેલો પવન ઘઉંને તાજી કરે છે. ચાલો ફેબ્રિકેટર્સ અને પાઇપર્સને ટાળીએ ખાલી પેટને દુઃખ તરફ ખેંચીને ડૂબવું. ચાલો સમુદાયના હાંસિયા પર રહીએ તકેદારી મશાલ ધારકો. ચાલો નમ્ર અને હાજર રહીએ ધ ગ્રોઇંગ ઓફ બીઇંગના સેવકો. 783
ધડકતા હાથ ઊંઘના વળાંકો પર તેની માટી માછલીના તળાવને ખાલી કરો. ત્રણ નાના વળાંક અને પછી દૂર જાઓ અમારા ભાઈઓ ના જીવન વેસ્ક્યુલર ક્રેકની દયા પર. સારા સોદાની વિનિમય કરી શકાતી નથી તેણી ત્યાં છે પોતાની જાતની ટોચ પર. ઘાસ, જડીબુટ્ટીઓ, છોડ તેના દરવાજા પર માત્ર નીચે વાળવું જેથી ઓલીયર ટિંકલ્સ થાય. થીજી ગયેલા તળાવ પર બાળક આગળ વધે છે કાળજીપૂર્વક પ્રવાહી સખત માત્ર એક ક્ષણ ચાલે છે. નોક નોક નોક c'est moi હું તને ખૂબ પ્રેમ કરું છું કે હું તમને કહેવાનું ભૂલી ગયો. ક્ષણ આવે છે જ્યાં ત્વચાની કરચલીઓ પડે છે આગળના ભાગમાં દાંત રહિત જડબા. ફાઈલર બોન ટ્રેન જમ્પ સીટ પર બેઠો લીલો અને પાકો નહીં. તમારા પોતાના ભાગો કે જે તમે જાણતા નથી અને કોણે તમને નુકસાન પહોંચાડ્યું જ્યારે પવન ફૂંકાય છે. તેમને કેપિલોટેડમાં મૂકો ડટ્ટા પર લટકાવેલું આવતીકાલ જે ગાય છે. હવે પિતા નહીં, માતા નહીં અવાજ સિવાય બીજું કંઈ નથી જ્યારે સ્ટોર્ક પસાર થાય છે. પાછા આવવું છત નીચે માળો તમારી અને મારી વચ્ચે ગળી જાય છે. ટોવ અને સલ્ફર અમે ફ્યુઝ પ્રગટાવ્યો પાનું ફેરવવા માટે. પૂતળાઓના પવનમાં ઉડવું શું વધુ ભવ્ય હોઈ શકે છે પ્રેમ પછીના સ્મિત કરતાં. જોડાઓ અને દાવો અનુસરો ટોપાથ પર કોઈપણ ઉંમરે ગમે ત્યાં. ત્યાં તે પથ્થરો આ શબ્દો તેની છબીઓ ઘર શોધવા માટે. ઘડિયાળ તેની સેકન્ડમાં ટીક કરે છે રાત્રિના મૌનમાં જે પ્રેમગ્રસ્ત કવિ વર્ણવે છે. દિવાલોમાં તિરાડો જ્યાં ગરોળી જાય છે કલા પ્રત્યેની તેની ધારણાને સુધારે છે. બડબડવું સહેલું નથી તે નિયાક લે છે આકાશમાં લાત સાથે. ઘરે ઉતાવળ કરો મમ્મી લાકડાની આગ દ્વારા ત્યાં હશે તેની વર્બેના ચા પીવાની ફરજ પડે છે. તાજા બરફમાં શબ્દોના નિશાન મોતી સમાયેલ દીવાદાંડી પ્રકાશ લૂંટારાની ટોપીમાં. પૃષ્ઠને ડેન્ટ કરો ફરી શરૂ કરવા માટે પરવાનગી આપે છે જ્યારે વરુ ત્યાં હોય. એકબીજાને એકસરખા ભેગા કરો સુખ અને દુ:ખ વિસ્મય ક્ષમતામાં. 782