મારી માતા હસે છે શબ્દો મીઠી ક્ષેત્રના ફૂલો લોખંડની મુઠ્ઠીથી પકડ્યો ભય અથવા ખીજ વગર માણસને ક્ષિતિજ આવરી અવશેષો ટ્રોવેલ સાથે દફનાવવામાં આવે છે dans le béton des souffles courts. પદાર્થો ઓગળી જાય છે બીચ પર ગેજેટ્સનો ઢગલો ધ્વજ તેના વિરોધને લહેરાવે છે કેપ્સ્યુલ પોપ મૃત્યુ પામનારના વેસ્ટિબ્યુલમાં કૂતરો માણસની આગળ આવે છે માણસ આત્માની આગળ આવે છે દિવસ વિલીન થઈ રહ્યો છે un visage jaillitપોસ્ટકાર્ડની જેમ ભરવાડની થેલી ડુંગળી અને ગૌરવથી ભરપૂર pour exposer en bord de rivièreથોડું સંગીત સાથે તાજા વોટરક્રેસ શુકન વગર mais tout en surplomble trou noir du passé. 293
બરાબર ગણો પર જૂની અને નવી દુનિયા વચ્ચે. કે લોકો પોતાની જાતને બદલી નાખે છે સ્વ-જ્ઞાનમાં, આંતરિક સંઘર્ષ, વ્યક્તિગત અનુભવ.
તે માર્ગદર્શિકાઓ પોતાને સંપૂર્ણ રીતે પ્રતિબદ્ધ કરે છે, કે તેઓ તેમની પરંપરા જાળવી રાખે છે વર્તમાન ઝઘડા, માત્ર માણસો, નેતાઓ, માસ્ટર્સ ફળદ્રુપ અમારા ભાવિ ટ્રેક, કે તેઓ નમ્રતા દ્વારા પ્રોત્સાહન આપે છે, ધીરજ અને આવતીકાલના અમારા આદર્શો પર વિશ્વાસ કરો.
ઉપચાર કરનારાઓને શું થાય છે અમારા વર્ગને ડિકપાર્ટમેન્ટલાઇઝ કરવામાં સક્ષમ ઘટક, આપણા અસ્તિત્વને તે વારસામાંથી શુદ્ધ કરવા માટે જે આપણને વજન આપે છે, શરીરનો આધાર મજબૂત કરો મનોવૈજ્ઞાનિક અને પરિમાણો માટે આધ્યાત્મિક અમારા ઊંડા સોમેટિક સ્તરોમાં જોડાઓ. મધ્યસ્થીઓનું શું થાય છે સરળ જે બોલાવે છે તે બોલાવે છે ceux qui ne prouvent pas mais témoignent ceux qui reconnaissent et cultivent notre ignorance les alchimistes souverains qui n'abandonnent pas leur œuvre.
Que la nouveauté nécessaire devienne vent debout le souffle et la lumière portant la personne humaine sur le chemin du grandir de soi sur le chemin du cœur là où tout commence.
S'allongeant en bord de grève, à la tombée dujour, en l'huile des couleurs de l'esprit, lelong des cairns de pierre, harpes dressées, થી hautes silhouettes apparurent. Filtrant le vent, le cri d'un oiseau se dégageât des décoctionsmarines. Sans confusion, les hommesretrouvaient les labours d'antan et l'herbe ensoleillée. Ils étaient dix ; dix vivants parmi lesInvisibles et les Absents, dix vivants animésટૂંક સમયમાં શરૂ થવાની નિશ્ચિત ખાતરી માછલીના તાળાઓમાંથી અસંભવ તરફ દિવસનો અંત.ત્યાં ચોકીદાર હતો, ફિલસૂફ, શિક્ષક, પિતા, ગોડફાધર, પત્ની, પાદરી, કવિ, પરિચર અને મનોવિજ્ઞાની.અમે, les hommes de bien, ના બનેલા છે કાર્યોની બહુમતી ની જટિલતા. અને પૂર્વજ્ઞાનમાં આ દસ આંકડાઓ છે વધુ સારા સમય માટે ઘટાડો. ચાલો આપણા પડછાયાઓ અને આપણાને ફેંકી ન દઈએ નબળાઈ, ચાલો નમ્ર બનીએ, ચાલો ફેબ્રિક બનીએ નવો સોદો, કે યુવાનો અને કન્યાઓ કે આકાશ ટ્રોલિંગ ધારણાઓ હવે idyll અને વારંવાર તેમના પહેરેલા લોકોને ઓફર કરે છે મૂળ પ્રકાશ.તેથી તે હોઈ શકે છે અને અમે હોઈ શકે છે અમારું કાર્ય ચાલુ રાખો.ચોકીદાર ચેતનાની મર્યાદામાં, là où leschoses se pensent hors des journéesimmobiles il est cet homme chercheur, la sentinelle en déséquilibre sur lebord de la falaise del'ailleurs.Il parcourt le territoire tel le feufolletd'une instance à l'autre comme on essuiela poussière sur un rebord de fenêtre.Il est le rapporteur des outrances etautres dérobades à l'ordre établi.Il voit ce qu'il y a à faire aux lisièresde l'illusion.Parcourant sans cesse la frange duterritoire où se fait et défait le laisserparaître des chants convenus, il rendcompte de l'impact des flèches de lanormalité sur la cible marchande parces temps de grisaille.Déchirure sur déchirure, il arpente degrandes distances, en oreille d'être, માં équidistance du premier sang visible etસુંદરતા કે જે ઝરણાને સૂકવી નાખે છે અંધારું.ફિલોસોફરમનની રચનાઓની ખીણમાં, અડધો અવાજ, આ એક કાપે છે અને ફરીથી કાપે છે અર્થ શબ્દો અને ખ્યાલો.તે વિચારના ઝબકારા સાથે સાંભળે છે ભાષાની અથડામણ અને વિલંબ.તે તેના હાથની પાછળથી બરતરફ કરે છે ટીકા માટે તેમને પુનરાવર્તન કરો.તે હંમેશા આના ખોટા સમયે આગળ વધે છે જે એકવાર થયું.તે સારા ઉપયોગ માટે શાશ્વત ચિંતિત છે શબ્દો અને ખ્યાલો.તેમણે જટિલતા મારફતે rummages વૃત્તિ, ઉપયોગો અને નિવેદનો સીમાચિહ્ન દરખાસ્ત બનાવવા માટે જો માત્ર અસ્થાયી રૂપે.ના ચક્કરની બાંયધરી આપનાર છે અભિવ્યક્તિમાં તેની તકેદારી દ્વારા ઇતિહાસ સત્ય ચોક્કસ, સરળતા અને સુસંગતતા.શબ્દોની ખીચડીમાં ધકેલ્યો vers l'avant, la complexité l'émeut et lestimule.Le professeur.Monsieur " Je sais tout " opère dansla clarté feutrée des bibliothèques etdes musées. Il feint d'ignorer la "docte ignorance" telle que l'évoque Nicolas de Cues.Il amoncelle les menus faits deજીવન, les documents, વિચારો,les expériences pour ensuite lesdécrypter, les rendre digestes,તેમને વર્ગીકૃત કરો, leur donner des couleursplus légères afin de les rendrevisibles à tout un chacun.Il est le maître affirmé de toutes lesconnaissances que l'incongruité ou laprolixité n'effraie pas .Il fouine, enquête, accumule et nejette jamais;Sa tête est une caverne d'Ali-Baba ; plusil y en a et mieux c'est.S'il enferme le verbe par la grammaireen homme de pouvoir qu'il est, il peutaussiબંધનમાંથી શબ્દો મુક્ત કરો અને બોલાવો સ્વયંસ્ફુરિતતા, આ ખતરનાક વિધ્વંસક શક્તિ.પિતા.તેને બાળકો છે, વિદ્યાર્થીઓ, શિષ્યો અને તેની ભૂમિકા ખંતપૂર્વક નિભાવે છે અન્ય લોકો માટે સૌથી વધુ આદર.તેનો રોડમેપ તૈયાર કરવામાં આવ્યો છે ; તે તેના પ્રિયજનોના સારા માટે સમર્પિત અને એ પણ તેના માટે કારણ કે બદલામાં તે તેને શાંત રહેવાની ખાતરી આપે છે અને શાંતિ.તે કૃતજ્ઞતા પર ફીડ્સ કે અમે આદેશ આપે છે, તેને પિગ્મેલિયન, પ્રદાતા જીવન નું.પછી પછી, તેની શક્તિ ઘટી રહી છે, તેને આશા છે કે તેના નાના અને યુવાન અંકુરની વીતેલા વર્ષોનું તે ભૂલશે નહીં, તે શું તેમને ભવિષ્ય માટે અગાઉથી આપી હતી, અને તેઓ તેને વૃદ્ધાવસ્થામાં મદદ કરશે ખુશ.લાંબા સમય પહેલા તે એનો પુત્ર અથવા વિદ્યાર્થી હતો મોડેલ જેની તે હજુ પણ પ્રશંસા કરે છે પાર્ટીમાં એકલા હોય ત્યારે નાના ડોઝ મીટિંગથી બધું ધ્રૂજે છે અને વિકૃત થઈ જાય છે ની વજનહીનતામાં તેની આસપાસ ઉનાળાની સાંજ, પાક એકત્રિત કર્યો, કોર્પ્સ થાકેલું, ભરેલું પેટ.પુત્ર, વિદ્યાર્થી, શિષ્ય, બધા ટ્રાન્સમિશન આશ્રિત એક આકૃતિ છેપિતા માટે પ્રતિબિંબ તેને વધુ સારી રીતે પ્રતિબદ્ધ કરે છે પોતાની જાતને જાણવું અને ટુકડી સાથે ભવિષ્યને પકડવું.પિતા, આપેલ, પોતાના માટે છોડી દીધું લાગણીશીલ અને સામાજિક સંબંધો જે તેને દબાવે છે નાશવંતને કાયમી રાખવાનો પ્રયાસ કરે છે. તેમણે ઓર્ડર માટે સબમિશન અને આ વેગ વચ્ચે વિનાશક જીવન જે તેને તેનો ઇનકાર કરવા દબાણ કરે છે દબાણ કરવા માટે સંમત જવાબદારીઓ અનંતકાળના આ આવેગને વિસ્તરણ કરો જે લાગે છે infinie et lui fait allumer les feux sur lacolline pour le porter à incandescence.Le parrain.Son chapeau est estival, ses pochesprofondes et son regard caché par des lunettesnoires.Il veille sur ses biens, choses et personnes, qu'il a en responsabilité de protéger. Il estle seigneur qui maintient sous sa coupe sesobligés, ses serfs.Dès que l'appât prend, que le poisson estferré, il mouline avec entrain car là est sa justification à exister.Il n'aime pas perdre et à force depersuasion imposée accroît ses gains.Il aime être honoré et parcimonieusement sedéplie en courbettes appropriées avantd'entrer dans l'arène des tenanciers dela richesse.C'est le mondain qui a le sens des affaireset trouve son équilibre dans le donnantકરતાં ઓછું આપવાની શરતે આપવું બીજી.તે ભયના વાવાઝોડામાં દીવાદાંડી છે જે ખલાસીઓ માટે મુક્તિનું વચન આપે છે તકલીફ.તે ધમકી આપે છે અને ડરાવે છે, એક જ ડર, જેની તે માંગ કરે છે.તે સ્વતંત્રતાને ઢોંગી આદરના ગાદલા હેઠળ મૂકે છે.તે તેના ઢોરનું શોષણ કરે છે, તેને કેલ્ક્યુલેટર ક્ષણિક વસ્તુઓ પરંતુ તેમ છતાં રિંગિંગ અને ઠોકર ખાવી.પત્ની.તે એક જ વ્યક્તિ સાથે કપલ બનાવે છે કે જીવનએ તેને મળવાનું કરાવ્યું છે.તે તરફ સુરક્ષા અને રક્ષણ ધારે છે આ એક.તે આપેલ ધ્રુવીયતાઓને ઍક્સેસ કરે છે ઓળંગવાના હેતુ માટે બેઠક સ્વ.તે આગળ વધે છે ; અને જો તે નથી મુકદ્દમોતે સંબંધ સમાપ્ત કરે છે.બીજા સાથે મુકાબલો, આ નકલી અરીસો પોતે જે તેને તકેદારી માટે બોલાવે છે અને વિવેકબુદ્ધિ શ્રેષ્ઠ રીતે કરી શકે છે કેસો તેને ભંગાણ ટાળવા દે છે ના મોહ માંતફાવત છે અને પૂછો આ સચેત એન્કાઉન્ટરની વચ્ચે, બિનજરૂરી પુનરાવર્તન ટાળવું, માટે શોધ પર જોરશોરથી આગ્રહ રાખો સત્યની ભૂમિ પરથી દરેક વખતે આશ્ચર્યજનક જીવંત, જે ઘટાડી શકાતા નથી એક સૂત્ર માટે.તે બીજા માટે ગુપ્ત ભાષાંતર કરતો નથી ફોલો-અપ માટે. દરેક માટે આ તેના સ્ટોપ્સ સાહસ જ્યાં પ્રકાશ આપણને ખવડાવે છે.પૂજારી.તે કાર્ય કરે છે.રહસ્યોનો રક્ષક, તે રહસ્યો કે આજુબાજુ પુરુષોનું એક જૂથ એકત્રિત કરો સ્થાપક સિદ્ધાંતો, એક જગ્યાએ પવિત્ર, તે તેના માટે મહાન સંદેશ વહન કરે છે ટોળું.તે દીક્ષા આપનાર છે, રીસીવર / રીસેપ્ટકલ છાયા અને પ્રકાશથી બનેલા સિદ્ધાંતનો, પોતાના કરતા મોટા બ્રહ્માંડનું પ્રતિબિંબ રક્ષણ હેતુઓ, મદદ અને આધાર.તે મધ્યસ્થી કરે છે, આત્માઓને દિશામાન કરે છે અને વિચારો અને પરિણામ તરફ થોડું શરીર જીવનની જે વેદના હોવા છતાં, પરીક્ષણો અને મૃત્યુ આપણું માર્ગદર્શન કરે છે a ની પ્રતિ-આશા તરફ જોમ દુઃખનો અંત, પુરાવા સ્વીકાર્યા જે આપણા માર્ગ પર વધવા માટે સેવા આપે છે અને મૃત્યુ પછીના જીવનને શાશ્વત બનાવો અને ખુશ.કેટલીકવાર તે તેની આગેવાની પણ કરી શકે છે "પેરિશિયન" ક્ષોભથી સત્ય સુધી સહાનુભૂતિ વિના બિનશરતી સ્વીકૃતિની પીડા તરફ પ્રગટ.કવિ.સમજવાનું આખું જોખમ.તે તેના નાકથી ગ્રામ્ય વિસ્તારોને પવનથી મારતો હતો, તેના ગ્રહણશીલ ઇન્દ્રિયો બહાર કાઢવા માટે ખુલ્લી છે ના મોતી માં આવશ્યક તત્વો વિશ્વની સવારની ઝાકળ.Il cueille et recueille les fruits ultimesde l'émotion, de la pensée et de l'esprit, હોવું, au ras de ce qui est là.Dans un état de transe méditative il traceun chemin nouveau dans le maquis de sespensées imprégnées d'habitudes, થી pré-requis, d'indices culturels;Homme du passé et du présent, homme deculture et de sentiments, homme engagé dansla vie quotidienne, il porte son œuvre endéséquilibre entre la solvabilité entendue etles gouffres de la déraison.Le poète est seul et son errance estcomparable à la clarté du vers luisantilluminant une coquille d’œuf.Il porte son attention, son regard, versles lisières de la forêt profonde aux ridescarnassières , lorsque le vent aux élanssoudains caracole de par les frondaisonsrassemblant brumes, éclaircies, bruitsfurtifs, cris rauques des animaux en unebrassée qui fait frémir les convictionsles plus tenaces.Il fuit les ragots bien-pensants et nes'établit qu'à bonne distance des enténèbrementsde l'esprit.Il est de notre temps mais toujours avecune coudée dans l'ailleurs.Il chante, danse, râle, se tait et écritjusqu'à ce que mort s'en suive pour lerenouveau de toutes choses, pour la noël, pour que derrière l'apparence pointe lasaveur d'un fruit défendu.Le poète sait qu'il n'est pas fou quandil rencontre celui qui lui ressemble.Le préposé.La vie l'a posé là. En lieu et temps de la danse des gamètesil a éclos tout fripé, perdu, brutaliséમાટે જન્મના આદેશ દ્વારા કહેવા માટે કે ત્યાં કંઈક લેવાનું હતું, તેમ છતાં.પસંદ કરેલ નથી ... અને છતાં જવાબદાર !તેણે એક પગ મૂક્યો અને પછી બીજો તેની પરિપૂર્ણ વર્ટિકલિટી લિંકમાં આકાશઅને પૃથ્વી.તે પ્રશ્નો પૂછ્યા વિના આગળ વધે છે માં બિન-પ્રતિસાદની મહાન શૂન્યતા.આગળ સીધે સીધું, રસ્તો ભરેલો છે અજમાયશનો તે વિના સામનો કરે છે કે ઉપયોગ માટેની સૂચનાઓ માં નોંધાયેલ છે મારપીટ.તે જે કરવાની જરૂર છે તે કરે છે, તે પાલન કરે છે.મુક્તિવાદી ઈચ્છાઓથી ભરપૂર, તે ક્યારેક પોતાની જાતને પારણામાં પૂર્ણ કરે છે પ્રકાશ તેને ફરજ પાડે છે બતાવવા માટે.તેમનું કાર્ય કૃતજ્ઞ લાગે છે. ફરી ક્યારેય તે મૃત પાંદડા જાળવી રાખશે નહીં પડવાનું પૂછે છે. તેના અધિકારમાં બૂટ તે વહન પવનની રાહ જુએ છે જે તેને પરિપૂર્ણ કરશે.Il est la borne indicatrice d'un cheminoù nul ne sait ce qu'il advient passél'horizon.Le psychologue.L'observateur/observant des allers etvenus de la psyché, des émotions et deબ્લેડ.Il est l'artisan de son corps et deson esprit.L'accompagnateur/accompagnant de sonchemin personnel, du grandir de soi.Il est l'arrangeur des aléas de la vieમાં un mixte qui permet d'être vivant etconscient du chemin parcouru.Du corps à l'âme sans se défaire de sonenvironnement il parcourt l'immensité denotre paysage intérieur, reflet du mondeextérieur.Il croque le silence à intervallesinégaux et reçoit en plein cœur les lingeriessouillées.Il visualise en perspective le souffleretenu pour ne rien troubler du précieuxસંતુલન જે ત્યાં તેની સામે oscillates રોમાંસ અને વિસ્મૃતિ વચ્ચેનો પ્રશ્ન પ્રકારની.તે માં પ્રયોગો ઓફર કરે છે માં સ્પષ્ટ અને ગુપ્ત ક્લીયરિંગ્સ જંગલમાં ઊંડા જેથી વૃક્ષ, ઉપર અને નીચેનું જોડાણ, ઈજા સ્વર્ગ અને પૃથ્વી વચ્ચે, સંદર્ભ બનો આપણા માટે જરૂરી શાંતિ ઝઘડાખોર માનવતા, શાશ્વત માં અવિશ્વાસ અને તે કંઈપણ દોરી શકે નહીં તેના નુકશાન માટે.291
બ્રાઉન સૂતળી અટકી કેલ્પ પ્રેમી માટે ભેટ પેકેજ તાત્કાલિક માર્ગમાં અનિશ્ચિત પ્રકાશ પકડનાર ઓફર કરે છે પેકેજ શબ્દોની બહાર પ્રશ્ન પૂછ્યો દૃશ્યમાનના બાષ્પીભવનમાં રહેવાની રીત શાશ્વત અને ક્ષણિક વચ્ચેની સાંઠગાંઠ આનંદનું કિરણ માર્ગમાં અવરોધો વિના મર્યાદા માટે જુબાની du stérile et de la grâce sans énoncé par un jeu d'algues se pourvoir en Babel vibrations piliers soutenant le temple invisible autel marqué d'une croix amande du poème clé de la vraie vie .
Et si la brume lève je la déchirerai pour un peu de présence au monde .
Causerie du bord de mer que le ciel altère par ses humeurs changeantes nez contre nez entreprendre d'agir d'aider la vie sans envahir l'autre utilisant le sable du clepsydre sans nier les épreuves pas à pas entre personnes consentantes sans fadeur ni rajout au gré du zéphyr .
Une fois, une seule fois en fin d'errance absolue vasque des illusions consenties où l'intime devient élégant je rêvais en remisant mon regard à la pointe d'un parasol pour plonger dans le gouffre impensé de la quête solitaire .
Pris de nausées je fus mis en présence de ce qui était Là et sans me réjouir je convoquais le réel dans les échardes de bois arrachées aux marées . J'avouais mon inquiétude d'avoir glisser la poésie entre langage et plénitude .
J'offrais ma blessure au sel de la mémoire sans vêture de sens imprégné par la violence et la cruauté de notre temps.
Fin de l'épisode, je déposais les armes les serviettes essuyèrent les lèvres grasses j'admirais les vierges romanes rompis le discours et proposais le vertige des écarts où tendre la pensée .
En bord de merscrutant le soleil couchantles petits bonshommes d'Oléron .Sans doigts sans voixjustes posés làles galets roulés de l'océan .Montent la gardeles guetteurs immobilesde la parole ardue . Ardente présencecompagnons des vaguesau flux et reflux des choses créées .Se marient au plus bas du tertrele croc des cailloux blancsà la caresse moussue des eaux .હોવું, le destin paraded'âpreté et d'immobilitételle une lampe secrète .Une vive lumière terminalerassemble les regards salamandrede l'horizon accompli .Lavés, ensevelis, roulés, posésils sont à main nuelalanterne des morts .Au grand soiren position de surseoirl’œil referme ses paupières .De larmes pointpile le suçon des embrunspigmente le glaive de l'éternel .Savamment orchestrétombée verticale réaliséele gong des nuits retentit .Là-bas dans la joie et la douleurles roseaux gris frissonnenthélant quelque bienveillance au long court .Dans l'amoncellementun horibilis nous éloigne des pierraillesle couinement de la mouette .Flamme fait cendressans visagesles lampes vacillent .Pour que tout recommencegardiens astreints mais libresd'atteindre la gloire des étoiles .Car il y aura un cieldevant l'inlassable patiencecriblé de fleurs des champs ." Mes frères, mes sœurs,ne nous perdons pasen d'obscures chamailleries .Nidifions dans le cairnla mémoiredes embrunspour que demainune fièvre essentielle nous saisissemâchurée d'alguesà la tombée du jour .Mon âmema nuitma femmedans cet été à franchirentre les petits bonshommes d'Oléronscrutant le soleil couchantદરિયા કિનારેlaissons la dent du requin bleuà son gouffreplein de sonnaillespour nous rassemblerau pays où nul de naît ou meurt ."288
En toute légitimité il vint sans mot dire au plus charmant moment dialoguer de l'astucieux charpentier paré de sa colombe .
Mon âme en exaltation de conciliations en actes propitiatoires répand sur la tourbe des moissons noyées le voile des hypothèses que l'engagement concède aux peurs .
Écartant toute chair je m'enquis d'une rivière souterraine jaillissant à l'air libre œuvre de joie hors le cloaque du monde létal pour méditer sur la passementerie tissage des sillons blonds de l'esprit .
Ne pleure pas sois le doux écart entre le chant du troglodyte mignon et la perle de rosée posée sur la campanule ma belle éphémère de l'éphéméride quotidien.
La herse abrasiveCoupa court au crâne pelé . Puis agrippé au murPétrifia les ressources migratrices . Pommelée d'orelle enfreignit la règlene conservant de la crème acryliqueque quelques moignons hiératiques . Nous ne pouvions rester làaussi , pupilles dilatées , nous approchâmes de la jugulairepollens en suspensdes stèles coopérantà la dégringoladevers le pourpre des nuits fauvesdu couteau d'Abraham . Flanqués de notre armadail se fît que le minerai des originessoit extrait des sources ardentesde nos vitrifications . Ô brillance ! sous tes sabots demeure la sécheresse de l'oublisous la fourrure des nuits , un jour blafardsous ta lèvre , l'inimitable espritsous ta plume , le bourgeon johanniquesous les minéraux calcinés , l'avenir émergésous les baies énuclées , l'architecte du souffle . Ma déchirure ! cette plaie où refléter nos visagescette volée de clochesrappelant la fumée des bûchersd'une cosmogonie du tempspassé . Notre futur , la résine épiphaniquerésiliant les frisures de l'épidermele pas de deuxsur l'horizon arc-en-cieltelle une balle perforant l'Absolunotre enjambementcette énigmeoù se fondre dans la vision . 284
