Ju flisni nga përvoja
dhe nuk e njihte
përballë murit
po përpiqeshe të fluturoje larg.      
 
Nuk do të ndodhin më shqetësime
nëse jo këmbëngulje
të kësaj dobësie, disleksia
plagë dashurie për librat e harruar.      
 
Ajo do të shikonte lart
me shikimin e pastruar nga çdo paragjykim
dhe lehtësinë e tij absolute
do të ishte marshi i dasmës.      
 
Ajo do të vinte në pritje
pa u bërë vullneti
derisa bimët të dremisin
në buqetën e tyre të aromave.       
 
Ajo do t'i jepte vetes pak kohë
të arrish
në këtë tumë graniti
me kupa të shenjtëruara.      
 
As provokuese dhe as e ngulitur
do të fliste për fëmijërinë e hershme
me djallëzi
kokën nga uji i ëndrrave.      
 
Kështu që unë me të vërtetë do të fluturoj
flokë të përdredhur frymë kalorës
të vendosur dhe të pafajshëm
zëri që ndiqte retë.      
 
Unë do t'i bashkohem zogjve
ndaj performancës së trupit të arritur
duke vështruar hijen e tij
për ta njohur më mirë dhe për ta vërshuar me dritë.      
 
 
903

tub fryrje druri
me gjethet e vjeshtës të bashkuara
ju ushqeheni me takime
për të manifestuar zemërimin e të pushtuarve.      
 
Mos u mërzit
nga Caravaggio që ke marrë
gjestet e gjera u kthyen drejt tokës
dhe ngjyrat pastel të fjalëve të mjaltit.      
 
Buzëqeshje Ecru nën brirë
zbrazëtia e mesit
pjekur për të dhënë   
trëndafili i dashurisë.      
 
fuqia katër
në udhëkryqin e besnikërisë së panjollë
u ngrite pak me ethe
për të fryrë shigjetën e shkrimit.      
 
kometë e bukur
çudi e plotë
ju mund të gaboni
në lëkurën e gjësë së guximshme.      
 
mund të më mbajë
në erën e shenjtërisë
tub fryrje midis dhëmbëve
në ballë të natës.      
 
 
902

mijëra pendë jay
formojnë këngë në këtë tokë
ku rrjedh uji
dhe gjaku i njeriut po ashtu.      
 
Për më shumë besim
në kuptimin e gjërave
më telefono
te 0683031759.      
 
Mund të jetë
le të ketë skuqje
por do të jetë për të mirën e botës
para se vala të na mbulojë.      
 
Kështu në malin Ararat
do të ketë diell
dhe ne do të zgjidhemi
me i madh se ne.   
 
marr
borë nga lartësitë
do të zbresim në luginë
bisedoni me barinjtë.      
 
Dhe nëse plaka na shkakton
le të luftojmë krahun
me çfarë ofron
ashpërsitë e jetës.      
 
Salsify dhe pluhur orizi
nxisin mirësjellje
pa të zezën
fik shkrimin.      
 
Pra, le të përqafohemi
ne vendosësit e fishekzjarrëve
duke emërtuar në hue dhe dia
përbindëshat e brendshëm që na bëjnë të mëdhenj.      
 
Le të shkojmë tek ne
le t'i kalojmë dridhjet
dhe le të shkojmë
para derës së dashurisë.      
 
 
901

Kete mengjes
në orën pesë
Unë hodha shishe qelqi në koshin e plehrave
kështu që është thyer
ato shkojnë deri në copa
dhe kjo me mbrojtjen time
ato pasqyrojnë dhëmbët
e një nofull tyrannosaurus
dhe në panik vendosa falsardin tim
për të zbritur në kopsht
çregjistrohu thirrjet dhe S.O.S
të bimës përreth.      
 
I vendos përsëri pjesët e shisheve
vendosni kapakët me kokë poshtë
prapanicë lart
për të shqiptuar alfabetin e qiellit
dhe atë me kohë
rilexoni letrat tuaja kaq të bukura dhe të shëndosha
për të na hapur 
në fund të demijons
 për etjen e të tjerëve.
 
 
900

Këtu është një
e cila do të përfundojë përmes
duke numëruar hapat e tij
në kopshtin e agimit.      
 
Kur do të shfaqen lulet
kujtim që del nga një xhep i konsumuar
do të ketë shi të dobishëm
në të gjithë vendin.      
 
Grace
jeta e përditshme do të jetë e qetë
në fund të shtratit të mbyllur
ëndrrat për të ardhur.       
 
Asgjë shumë emocionuese
se moti do të jetë
për të parë natën
copa e fundit e fshehtësisë.      
 
Ju do të hapni zemrën tuaj
pommelja e dalë
e vetmisë ekstreme
pa kënduar zogu i zi.   
 
Në Vincennes-sur-Seine
lahet njëzet vjet
foto e devotshme
në pritje të shpirtit binjak.         
 
 
899

Hetimi
pyetje
dritë
kur rriten tensionet
që vijnë nga urdhrat e tokës.      
 
lartësi serpentine
flluska
në kapacitet
për të promovuar naftën bruto
pa u tundur trungu.      
 
Për të lindur
të lulëzojë
mobilizohet mbretëria e perimeve
dhe shtyje asgjësimin
nga thellësitë e tokës deri në më të lartat e qiellit.      
 
Në rrugën e tij drejt përjetësisë
Ai dëgjon
dhe bëhet organizator
e një qarku të çuditshëm
energjitë e lidhura me njëra-tjetrën.      
 
Lulëzon në ajër
dhe e di nga brenda
hierarkia e raporteve të shtrembëruara
nga shtimi i pritshmërive tona
ia plas letrën e duhur.      
 
Atëherë është koha
për të prerë në tul
një copë e trashë e gjendjes njerëzore
për të magjepsur ditën
e një të papriture që lind nga zemra e gjërave.      
 
 
898

aq gati
kështu u largua
në shtratin e luleve pranverore
gishtat e këmbëve të saj u fundosën
në bar në vesë
nën zgjedhën e dashuruar
guacka deti kanavacë.      
 
Aty ishte
një personazh i vogël me këmbë të ngritura
se një mjekër e bollshme
ankoruar në solsticin e dasmave
dhe ai instinkt kishte hequr dorë
bisht në mes të një livadhi
te ngjyra e faqes.      
 
Në një kornizë dritareje
një fjalë e krijuar kohë
teksa shkojmë në rrugë të gabuar
nën varëse të teatrit
për të moduluar disa tinguj
si kalojnë shpirtrat e plagosur
magjitë e kaluara.     
 
Elegantisht fshatar
dora e fortë e një lamtumire
ngarkoi bagazhin e agimit
ndërsa ata nxitonin me pak zhurmë
aktorët në marshimin e botës
në nëpërkëmbje
bërë nga copa të luleve më të bukura të qenies.      
 
 
897

Tendrement   
au creux de mon épaule   
je t'accueille femme de lumière   
et t'accompagne dans cette ascension   
de cœur à cœur   
dans l'accomplissement de ton œuvre   
toi   
à l'état d'enfance spirituelle du vieux sage   
tu te prépares à ta naissance   
en empruntant le chemin des estives   
délaissant l'enveloppe   
pour que le noyau enjoigne la terre d'en haut.      
 
La Parole se répand   
quand initiation achevée   
elle ne sait pas elle-même ce dont elle va éclore  
ni au service de qui elle émet.      
 
Tu es parvenue   
icône 
véritable véronique   
et ta face enfouie dans le lin   
peut monter jusqu'en surface   
pour reconnaître chez tout un chacun   
la possibilité de faire Un.       
 
896

Élevé à la va comme je te pousse   
contre les vents d'ouest   
nous refusâmes d'admettre cette prégnance   
et mal nous en pris.      
 
Ce mur de pierres sèches   
aux insectes fouisseurs destiné   
ne retenait de sa fonction première   
que le son des feuilles sèches   
le frictionnant avec délicatesse   
par nuit de pleine lune      
devant le cercle des poètes assemblés   
voix levées vers les nuages rapides   
pour que tombent les poussières d'étoiles   
sur la margelle des certitudes
raclant par le menu
quelques scories advenues.       
 
Mur aux mûres noires   
mur murmurant ton nom   
je m'épris de toi   
sur la plaque de marbre blond   
apposée en reflet de ton élévation   
aux mains jointes de l'Esprit   
baguenaudant au vol à voile   
des désirs de l'instant.           
 
 
895

De la coque à la coquille   
il n'est que grenouille qui rit   
pour peu que passent les étoiles    
un matin de plein emploi de soi   
aux rives généreuses   
de notre allié le jour   
courbes douces avenantes   
à refléter cadenassée   
contre le corps soyeux  
de l'enfant malicieux   
la remontée des eaux de grande misère   
quand s'établit au suc du Maï   
l'erreur fondamentale   
sceptre tourné vers l'est   
en attente de l'arrivée   
des musiques mosaïques   
en pleins et en déliés   
équidistantes des ordres et désordres   
telles gracieuses étreintes   
sur le penchant cérémonieux   
d'avoir été   
épaule contre épaule   
avec le géant à la voix gutturale   
parure aux craquelures madrées   
d'un œil de traîne   
sous la carapace des nuages   
qu'un souffle disperse   
comme neige au soleil   
le temps de mettre bas   
le Prédestiné   
en agitant cloches et colifichets   
au nez des ensemenceurs du dimanche   
pioches et pelles appropriées   
devant l'épanchement de lave   
au havre des romances   
émises ad hominem   
en secours du passage furtif   
des reclus et recluses   
toutes voiles dehors   
à contempler le remplissage   
d'espaces vides de tendresse   
alors que sur terre   
arrimés aux permissivités   
le flasque des roues   
engendre le tintinnabulement   
des moqueries et autres mélodies   
effaçant par là les remords   
d'un revers de main   
et préparer la plage aux offrandes  
devant le tsunami des origines   
prompt à racler le fond des océans   
pour en mandorle   
proposer au profond du cosmos   
provenance inouïe   
d'une très petite voix de rien du tout   
qui vous dit dans un battement d'aile :   
" Je t'aime ".      
 
 
894