La synchronicité est le phénomène par lequel deux événements se trouvent liés simultanément par le sens et non par la cause .

Dalam kata lain, la synchronicité se manifeste lorsqu’il y a une coïncidence significative entre un événement extérieur objectif et un phénomène ou un état psychique particulier sans qu’on puisse imaginer un mécanisme de causalité entre eux .

Le phénomène de synchronicité représente donc une rencontre aléatoire et simultanée de deux ou plusieurs chaînes d’événements indépendants mais ayant une forte signification pour le sujet alors sensible à la mise en résonance des deux phénomènes . Itulah apabila semuanya masuk akal .

Le sujet qui vit une synchronicité est témoin d’une irruption de sens qui apparaît comme une évidence entre des événements sans qu’il ait besoin de chercher quoi que ce soit .

Ces phénomènes ne sont pas l’aboutissement d’une réflexion intellectuelle mais d’une expérience qui provoque un grand trouble chez celui qui le vit car elle perturbe la représentation logique et rationnelle de la réalité du moment .

Carl Gustav Jung considère que notre attitude mentale d’Occidental rationaliste n’est pas la seule attitude possible qui permet de saisir une quelconque totalité ; et qu’au contraire elle est un parti pris partiel et limité qu’il conviendrait de corriger si nous voulons avancer dans notre connaissance
personnelle et la connaissance du monde .

Le lien qui relie deux événements qui à priori n’avaient que peu de chances de se rencontrer nous montre, melalui resonans fenomena bersamaan, que la réalité n’est pas uniquement constituée de manifestations séparées les unes des autres .

Ce lien qui n’est pas explicable par le principe de causalité
suggère l’unicité des deux éléments en présence : l’élément physique et
l’élément psychique . Seolah-olah mereka “terjerat”, corrélés et
manifestant un ordre global .

Un vaste réseau relierait-il, non pas de façon linéaire mais sous la forme d’un
tissage invisible ces différents éléments à une totalité sous-jacente au monde
phénoménal ?

Le physicien David Bohm présuppose l’existence d’un “lautan tenaga” di
l’arrière-plan de l’univers, latar belakang atau bahan, ni psychique mais qui
serait transcendant . Il existerait un fond qui se trouverait bien en amont de
la matière d’une part tout autant que des profondeurs de la conscience d’autre
part ; et que cet arrière-plan serait d’une dimension infinie car ne pouvant
être embrassé ni par l’une ni par l’autre . D’où cette impression que peuvent
avoir les personnes qui vivent ces phénomènes “keunikan makhluk” di mana “untuk bersimpati” dengan alam semesta, untuk merasa “l’unité avec le monde”, non pas avec le monde à la réalité multiple dans lequel nous nous mouvons consciemment mais avec un monde potentiel qui correspondrait au fondement éternel de notre existence .

Dans ce phénomène de synchronicité il n’y a pas d’avant ou d’après puisqu’il n’y a pas de relation causale entre les événements. Aussi cette relation a-causale ne peut que déstabiliser l’approche linéaire du temps qui structure notre vision du monde .

Pour bien comprendre ces phénomènes, il est intéressant de s’ouvrir à d’autres
façons de penser, d’être au monde dans ce qui se déploie hors toute attitude
préconçue , daripada kelewatan dan ketakutan kita .

La corrélation à distance entre l’état psychique d’une personne et un événement extérieur est un phénomène global qui nous ramène à l’intrication quantique .

Jung et Pauli convinrent que la relation causale était insuffisante pour
appréhender toute la réalité vécue . Ils en vinrent à considérer qu’existait un
lien, surat menyurat, antara jiwa dan jirim, dan ini melalui
“makna yang sedia ada”, qui dans notre espace-temps à relation a-causale permettrait de considérer la psyché et la matière comme deux facettes
complémentaires . Nous entrerions alors dans des paysages à la fois intérieurs et extérieurs où, au travers des échos lancés par la danse intemporelle de
l’univers, mencapai dunia kesatuan yang dipanggil Jung “l’Unus
Mundi”, une mystérieuse et vaste matrice d’informations où tout est en
potentiel .

Mais comment favoriser ces moments de synchronicité ?

Nous pouvons seulement y être un peu plus attentif en étant les artisans, Penyelidik, d’un autre regard sur le monde où tout semble relié, kita mereka “berpengalaman” d’une occasion d’ouverture au principe d’unité non-matérielle qui sous-tend notre monde phénoménologique .

197

( Kerja oleh Jean-Claude Guererro )

     Untuk David Bohm, terdapat dua perintah dunia : tertib tersurat dan tertib tersirat .

Perintah eksplisit adalah dalam jangkauan semua orang oleh objek, zarah dan peristiwa yang terletak di dalam kita ruang masa . Ia mencirikan kesedaran sementara di mana perkara terbongkar, dalam erti kata bahawa setiap perkara hanya meluas di dalamnya wilayah tertentu ruang dan masa, kawasan luar milik kepada perkara lain . Tetapi elemen ini hanyalah pencapaian sementara yang timbul daripada latar belakang yang tersusun secara tersirat .

Perintah yang tersirat, untuk David Bohm, ialah susunan di mana acara bentuk dilipat menjadi jumlah plenitud dalam rantau yang luas dan kesatuan yang mendasari dunia eksplisit . ini perintah tidak boleh diakses oleh pemahaman bersama kita, kepada organ kita deria, sambil berada dekat secara intuitif dengan kami dan terutamanya kepada a kedalaman yang tidak terhingga . Perintah tersirat ini tidak menarik minat kebanyakan mereka saintis yang bersumpah dengan sisi nyata realiti . Juga adakah perintah tersirat berlegar seperti maya yang munasabah yang kita tidak boleh mendedahkan bahawa di hadapan seseorang yang lebih besar daripada diri sendiri, hanya sebagai pengiktirafan dunia halus bahawa kita mempunyai keperluan untuk berusaha untuk melabur .

Selon David Bohm, keadaan tertib tersirat ini wujud di seluruh alam semesta . Apabila sesuatu peristiwa berlaku dan menyebabkan a bentuk yang kelihatan, borang ini hanya mempromosikan, hanya menjelaskannya, bawah aspek tertentu dan sementara apa yang tersirat pada sumbernya .

Sifat alam semesta kemudiannya boleh menjadi fluks gelombang yang membawa maklumat yang akan menjelma pada masa tertentu, mengikut syarat yang membenarkan pelarasan dalam dunia eksplisit, dan kami akan menganggapnya sebagai realiti . Kami dapati di sana, sama ciri medan kuantum, matriks halimunan sebenar kita realiti yang terlepas daripada tanggapan biasa kita tentang ruang-masa.

196

( Lukisan oleh Jean-Claude Guerrero )

• 

Pengetahuan .

Untuk tahu, ini adalah mengesahkan terjemahan realiti dunia luar. Ia adalah untuk menghasilkan bersama a objek. Ia adalah jalinan makna yang dilakukan antara unsur dunia luar dan fakulti kami untuk subjek ini “elemen off us” kepada diri kita, topik berfikir, pembuat makna.

Kami adalah penyeludup objektiviti dalam defragmentasi berterusan kewujudan kita menakluki.    

Objektivitinya ialah produk yang ditambahkan pada data yang muncul, elle, objektiviti saintifik. Seseorang juga boleh, bermula dari objek, memintas subjek yang mengambil bahagian dan bertindak dalam penciptaan objek menjadi, secara korelatif, sebelum kemunculan objek, subjek sedar.

Sebuah dialog berdiri di antara subjek dan objek. Logik rekursif sedang berfungsi di sini ; kita menghasilkan pengetahuan dan objek yang telah kita hasilkan mengambil bahagian dalam pengeluaran individu kami sama seperti individu melahirkan masyarakat yang melahirkan individu.

Oleh itu, untuk tahu, adalah untuk bertemu yang lain, ia adalah untuk menampakkan diri kepada yang lain dan oleh yang lain semasa dilahirkan dengan dia,  adalah untuk membuka pintu ke luar, ia adalah untuk meluahkan diri. Mengetahui adalah memberi bentuk kepada paradoks pengucapan teori objektif yang digabungkan dengan watak subjektif subjek.

Paradigma .

Paradigmanya ialah satu cara untuk menghubungkan tanggapan atau kategori asas dengan kemasukan, perpecahan, kata hubung, pengecualian, untuk mencapai jenis hubungan logik. Paradigma ini membezakan beberapa hubungan logik daripada yang lain dalam semua subjektiviti. Dalam pengertian ini ia tidak boleh berada di bawah objektiviti melalui mengawal ia beroperasi berbanding pertuturan tetapi bagaimanapun mewujudkan syarat untuk pertuturan , gandingan tunggal silogisme dan resonans ini terhasil kepada realiti yang berlalu.

Paradigma oleh menggariskan peremptory yang menyemarakkan kontroversi yang isu yang ia struktur dan mengatur modaliti konfrontasi. Secara keseluruhannya terdedah, dia mengumpulkan pendapat dan memanggil pengarang mereka untuk menaakul serta untuk resonans dalam gerakan berganda kegembiraan konservatif dan mengambil risiko seruan imaginasi.

Paradigma mengawal logik pertuturan. Ia adalah peluang untuk mengawal kedua-duanya apa yang logik dan semantik dalam ucapan. Ia membolehkan, dalam syarat kebebasan dan tanggungjawab yang menundukkan manusia kepada miliknya persekitaran, dan dengan merempatnya antara apa yang ada dan apa tidak, antara yang berjaya dan yang tidak berjaya, antara tertutup dan terbuka, akses kepada tahap realiti yang lain.

Paradigma meliputi pengetahuan yang luas, daripada aspek yang paling mudah kepada yang paling kompleks. Paradigma kerumitan memerlukan paradigma kesederhanaan untuk dapat mewujudkan perkembangannya. Paradigma kesederhanaan adalah paradigma yang membawa ketertiban kepada alam semesta dengan menggoda untuk menghilangkan komplikasi yang berlebihan. Kesederhanaan melihat unsur dan tidak unsur yang lain. Prinsip kesederhanaan memisahkan apa yang berkaitan (perpecahan), menyatukan apa yang berselerak (pengurangan). Paradigma daripada bahagian kerumitan, miliknya, dalam putaran kering sebelum kebingungan yang disebabkan oleh Tidak diketahui, yang tidak dapat dibayangkan atau yang sama sekali berbeza ; ia melahirkan kesempurnaan yang diharapkan dalam cara mengaku tidak lengkap.

Ideologi .

Ideologinya ialah konsep neutral ; ia adalah satu sistem idea yang boleh berbentuk a doktrin, daripada sesuatu falsafah, sesuatu teori. Terdapat ramai ideologi yang tergolong dalam kumpulan manusia, kepada tanaman, Mempunyai persatuan yang akan bertahan untuk beberapa waktu. Struktur ideologi, berkumpul, membingkai dan mengehadkan kumpulan dalam penerimaan berganda keselamatan dan racun bebas. Idea ini adalah apa yang mereka ada ; mereka memaksa “pencari makna” kepada penerimaan apa yang ada, kepada wawasan, kepada kerendahan hati, kepada matlamat transdisiplin yang dibuat daripada ketidaklengkapan, tidak pemisahan unsur antara satu sama lain dan keterbukaan terhadap apa yang berlaku, kepada apa adalah dan akan..

Ideologi tidak mempunyai apa yang perlu dilakukan dengan moral dalam erti kata universal ; ia adalah transmoral dan melibatkan kesedaran yang kita cuba lakukan tingkah laku yang dibuat daripada ketidakstabilan fikiran, hati dan penerimaan semua bentuk kehidupan yang mengejutkan, rasional, tidak rasional, luar biasa, bergemuruh dan menakjubkan di bumi kita.

Sistem berkod ini apakah ideologi di atas undang-undang. Mereka memberi komitmen kepada kita untuk menjadi dunia ini sambil meninggalkan pembukaan kepada dunia luar, kepada segala yang bukan milik belum lagi bidang ilmu … tetapi dalam had ideologi semasa.

Ideologi ; yang jalan kepada peneguhan diri, jalan penyerahan kepada yang lebih kuat daripada diri sendiri, jalan kegelapan yang diberikan oleh ketakutan kita untuk benar-benar berfikir, yang laluan formula kering yang dilekatkan pada pedimen kuil, jalan ke kelangsungan hidup bagi mereka yang tidak tahu bagaimana untuk hidup.

Ideologi, semestinya tertakluk kepada berhati-hati sebaik sahaja ia difahami dalam aspeknya berbilang avatar – doktrin, agama, tabiat, kastam -, dan bahawa analisis kompleks penubuhannya dan evolusi menghadapinya sumbernya, kebetulan menjadi arena di mana subjek dan objek bertembung, antara lelaki dan bayangnya, antara baik dan jahat, antara keseluruhan dan bahagian, pertemuan jangka pendek yang menggembirakan dan pencipta hari esok yang menyanyi atau menjadi kecewa, dating jangka panjang, secara spontan, penuh tenaga dan kebaharuan, berpusing-pusing, kecantikan, hati, tidak bersalah dan mengatasi diri sendiri dalam perjalanan.

195

 saya tidak tahu apa apa , masih lagi .
 Adakah ia ?
 Kem nomad yang berkhemah di antara mataku ?
 Tanda tanda erti yang akan diberikan kepada kehidupan?
 Jalur pendaratan hitam untuk ikan lumba-lumba cakerawala ?
 Sungai udara yang hebat ?
 Tengkorak lagu-lagu yang penting ?
 Tirai merah yang akan membuka jalan yang salah ?
 Menaikkan sekuntum bunga di padang pasir ?
 Fatamorgana pahit manis petang yang sunyi ?
 Amal melahirkan bau metalik sekuntum mawar pasir ?
 Cinta dalam perbualan yang tidak terhingga ?
 Jeritan nyaring air mata kristal ?
 Sebuah anekdot yang dijaja antara langit dan bumi ?
 Kegembiraan abadi tanpa campur tangan arkitek ?
 Seekor burung pipit di puncaknya mencerminkan dirinya dalam bentuk kerdil putih ?
 Malaikat lahir di telapak tangan anda ?
 Fikiran cinta yang sangat rendah hati dan manis ?
 Kelopak bintang terakhir ?
 Kerikil dan kemudian dua kali ganda dalam jerks yang dipantulkan ?
 Pancutan segala kerisauan kita ?
 Antara kurungan muka awan ?
 Jejak burung yang melintas dalam perjalanan ke pemikiran ?
 Wonder dikelilingi oleh dua perayaan ?
 Dan "6 mars 2014" bertugas hari ini ?
 Batu kerikil di tengahnya dilarutkan oleh komet ?
 Perut kempis menahan nafas ?
 Bunyi kertas renyuk ?
 Anemon berdenyut dari mata air segar ?
 Bilik emas dengan langsir tullenya ?
 Seorang gadis kecil sedang makan coklat ?
 Solekan ditanggalkan pada petang ilmu yang hebat ?
 The crucible di mana untuk menyertai keluarga asalnya ?
 Satu kaki di luar dan satu lagi di bumi ?
 Setitik kehadiran di antara bibir ketiadaan ?
 Label yang dilekatkan oleh jari-jari iman ?
 Peninggalan seorang wali yang lemah ?
 Tangisan sesat kurier yang menunggu ?
 Ketenangan air deras yang muncul dari gaung gunung ?
 Remaja itu memegang landak zaman kanak-kanaknya di sisinya ?
 Bakul buah-buahan dan sayur-sayuran di dalam bahtera Nuh ?
 Pandangan mistik yang membuatkan je ne sais quoi wujud ?
 Ketidaklengkapan penting untuk semua kesempurnaan ?
 Cahaya yang berlegar di antara dua skrin ?
 Jubah merendah diri kehidupan tinggi yang kita tak tahu sangat ?
 pemergian. Larian percuma akhirnya diberikan kepada bintang-bintang di langit dalaman kita ?

( Lukisan oleh Elianthe Dautais ) 

 194 
  

• 

Dalam langkah kecil dengan masa

penutup skru Depan

Saya menghulurkan tangan saya kepada lampu yang berlarutan

dekat dengan pokok induk

pada pendakian laluan

Saya membelai mereka keldai padang rumput

diberikan kepada mereka roti kering

Saya ada perbualan dijalankan bersama Evan dan Louna

dalam cahaya dakwat di atas kertas

untuk mendengar serpihan hati kita

Juliana anak saya

antara mata air, pakis dan jeritan tetek

Saya meletakkan cangkang telinga

untuk mendengar kelemahan saya yang tidak terhingga

pejalan hidup

oren krismas

diperbuat daripada buih dan lumut

Saya membelai batang berangan

menggigit epal itu

musim sejuk ini di pergi daripada menjadi musim bunga

untuk menguraikan tidak bersalah ,

yang belum selesai dan ketidaklengkapan

bunga keperluan hidup sederhana .

193