Au temps des arbres perdus

 Да бидеш, пердус   
 Dans la frilosité des avancées technologiques   
 Coups de gueule contre le mur des incompréhensions   
 Se lient et se délient   
 Les bonnes raisons   
 Au sens giratoire d'un consumérisme béat.  
 
 Впечатливо со кора од копита   
 Le condominium des afflictions   
 L'homme de bure   
 En ses vérités surannées   
 Devient Don Quichotte   
 Derrière le miroir des lamentations.   

 Се искачи на јами на оркестарот   
 L'appel des repris de justice,   
 Vêtus d'hardes spectrales,   
 Corps éventrées,   
 Rigueur ajoutée,   
 Harnachés d'obsolescence programmée. 
  
 Откачена целулоза   
 En effraction d'un ordre dispersé   
 Le temps appelle le temps   
 Au creux d'un nid de coucou   
 La vase refluante   
 Colmatant les brèches de l'oubli   
 S'enquière d'une halte secourable.  

 Дојди од којзнае од каде   
 Dans un faisceau de lumière   
 Les mains ouvragères   
 Aux doigts grêlés de piqûres   
 Ronde enivrante      
 Le regard baissé   
 Rassemblant les myriades d'âmes errantes   
 Autour d'un chant psalmodié   
 Que le tissage expose.   


385

Le mont de la journée

Да бидеш, пердус

dans la frilosité des avancées технолошки
се лути
против ѕидот
недоразбирања

врзете ги и разврзете ги
добри причини

во правец на кружен тек на а
блажен консумеризам

впечатлива со кора од Разберете

владеењето на неволји
l’homme de bure во своите застарени вистини

станува Дон Кихот
зад огледалото оплакувања.

Подигнете се од јамите оркестар
повикот на опоравувањата на правдата,
облечен во облека спектрален,
развлечени тела,

додадена строгост,

впрегнати со застареност закажани.

Откачена целулоза
кршење наредба расфрлани
временски повици темпераменти
во вдлабнатината на гнездото кукавица
до рефлуксирани садови затварање на празнините заборав
распрашајте се за застанување корисни.

Дојди од никој не знае d'или
во пакет од светлина
работни раце со вдлабнати прсти на каснувања
опоен круг ле Погледни долу

собирање на безброј души скитници

околу песна псалмодија

што ткаењето го изложува.

384

Si sensible

 Сите толку чувствителни   
 есенски јаворов лист   
 црвено на прв поглед   
 падне на земја   
 fleurant bon la cigogne   
 qu'un air de fête accompagnât   
 во својот лет.   

 Се појавува душа   
 во букет свилени напори    
 au soleil naissant de tendres accolades.  

 Haut les cœurs    
 галење да биде   
 испрекината со туш од ѕвезди   
 беше спуштена по падината   
 тркалото на животот   
 долу до потокот   
 расфрлани спомени   
 розови подигнати усни   
 кон наосот на нашите очи   
 de tant d'étoiles éclose.

   
 383

Signer sa présence d’un silence

 Плови во бели води   
 прскај со разум   
 пустелија. 
  
 камен на камен   
 се искачи на ѕидовите   
 на Домот.  
 
 Следете ја тревата за наводнување   
 против градината   
 ова странично засолниште.   

 Ископајте го дното на теренот   
 и оди нагоре по земјата   
 за повеќе хумус.   

 Денервирај ги дивите патеки   
 за слободен премин   
 se mouvoir entre taillis et buissons.   

 Прибегнување кон детско џагор   
 врати се назад   
 во земјата на чудата. 
  
 Седнете поблиску до земјата   
 надувајте ги белите дробови со добар мирис   
 и погледнете кон тролачкото небо.  
 
 Таму на пат   
 дедото се враќа од прошетка   
 раце вкрстени зад грб.  
 
 L'alouette  lulu 
 fixera un matin de fête   
 les lampées de brume.   

 Се врти во минување   
 белата форма   
 на близок пријател.   

 може да се избројат на прсти   
 деновите по казната   
 de salissures énuméres.   

 Посеан со соништа   
 l'homme de poésie   
 го потпишува своето присуство со молчење.   
 
Допрете го образот на бебе-месечина   
 во мирување очи ширум отворени   
 цицање усни. 
  
 зимска гранка   
 по своите сјајни пупки   
provoque le printemps.  
 
 И ако мрзеливоста обврзува   
 глупавата роса   
 го одразува гледачот.   

 дојди   
 le grand-frère est arrivé   
 каде да ја положиш главата.   


 382

Le guerrier de l’ombre

 Јас сум воинот во сенка   
 и горчливиот бран нема да ме натера да ја прекршам заклетвата.    

 Количина " Ил " дојде и ме удри одзади   
 la voie lactée s'enroula d'une écharpe dernière.

 возбудувам   
 рекурентна повреда на грлото   
 повикот над настрешницата   
 во ветрот на дождливите ноќи   
 сквотирање   
 против главното дрво.   

 Носам во устата   
 вода од свежа кора   
 затегнато уво   
 земјата на мртвите лисја   
 шушкави избледени спомени.   

 Издишете ги мирисите на мочуриштето   
 црвената месечина игра   
 de ses pupilles aiguisées    
 танцот на чистото небо   
 entre les draperies de la ramure   
 и саѓи облаци. 
  
 Носам значка на моќ   
 на штитот на обврзаните   
 да се изгубам себеси во фисилни зборови   
 на замрзнатата топка   
 des songes rouges sangs. 

  
381 

Elle s’est enfuie du nid

 Таа побегна од гнездото   
 зората на будењата,   
 месечината во нејзиниот немир.  
 
 Ѕвезден слој   
 на дрвената платформа   
 го покажа патот.   

 Немој да ми плачеш   
 не оди   
 еден поглед е доволен.   

 Денот започнува    
 и нејзините усни   
 го запали небото.   

 Рацете испружени   
 ременот го боли грбот   
 стапалата тонат во глината.   

 Низ тесната врата   
 пристапни рани   
 потоа оди нагоре по падината.  
 
 На заминување   
 повеќе бучава  
 ништо друго освен галење на тревата.

 Посочете пламен   
 помеѓу струготини   
 на божјиот оган.   

 бегство   
 од пештерата    
 стихови и романса.   

 Посно   
 на работ на карпата   
 суштества зајдисонце.   

 Еден по еден   
 засечете ја таблата   
 торби за минување.  
 
 Не се качувај повеќе на таванот   
 поминете низ коридорот,   
 житото пристигна.  
 
 Отворите се отруени,   
 стуткана   
 разбојничка причина. 
  
 Фини,   
 нема да одиме повеќе во шумата   
 сече смрека.   

 Сламените шипки ќе одлетаат   
 минато време на гребење   
 sous le vent de planèze.   

 депозит   
 Перење   
 во плетената корпа.  
 
 Букет маргаритки, боровинки и афион   
 на тротоарот,   
 времето е бурно.  

 
380

Au 75 rue Saint-Charles

 Лепак   
носот против стаклото
валајќи од едната до другата нога
детето ја набљудува маглата
dont les fines gouttelettes
captent la lumière
живи балони
devenant coulures vibrantes
за забрзана
фрли долу.

зимата плаче
dehors un froid sec
saisissant les jambes
и покрај волнените чорапи
и сомотските гаќички.

Ќе помине последен коњ
во напуштената улица
аханант
naseaux fumants
удирање по влажниот коловоз
на неговите копита од чевли.

Има храброст во воздухот
врвот на зградите ја гали маглата
d'au dessus la rue principale
où ronfle quelques moteurs toussoteux.

Појавување на спомени
впишан под кожата
детето семафор
види ги светлата
низ пликовите на морето.

има песок
во зглобовите
du passage à niveau
obligeant au ralentissement
la bête humaine au loin
lâchant ses panaches de fumée.

Ќе го слушнам тешкиот конвој
темпо на кратките шини
un rythme glacé
grimant le tireté des nuages
à la queue leu-leu
parsemée des souriantes branches de lilas.

Мајко, врне
снегот паѓа
се поздравува.

Дека сме многу блиску до шпоретот.

Глувците го грицкаат подот
sous la plaque de tôle de la Shell
капки вода мушка
на таванот на цевката
тоа е кондензација
Мама ќе го помине пешкирот
закована за метлата.

Христос ќе знае
la couronne d'épines et le vinaigre
de ses yeux d'Aubrac
à faire tourner la bille bruyante
во превртениот железен капак.


379