สุดท้ายก็แก่

 สุดท้ายก็แก่   
 และปล่อยให้ลมพัดมาหาฉัน   
 เย็นที่คอ . 
     
 ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่   
 ตราบใดที่เรายังเป็นเด็ก ,   
 ไม่ว่าเส้นทางจะเดินทาง   
 ตราบใดที่เรามีวิสัยทัศน์ ,   
 ไม่ว่าร่างกายจะอ่อนแอ   
 ตราบใดที่เรามีความสูง ,   
 ไม่ว่าจะติดยา   
 หากเรามีวุฒิภาวะ ,   
 ขึ้นบันไดไม่ได้จะเป็นอย่างไร   
 เพราะเราคือมาตราส่วน   
 ด้วยเสรีภาพในการเชื่อมต่อนี้ .   
   
 ความเปิดกว้างและความนุ่มนวล   
 ด้วยความสงบที่ประดับด้วยก้าวเล็กๆ    
 รอบสระน้ำที่ทุกอย่างพัก  .    
  
 สุดท้ายก็แก่    
 และปล่อยให้ลมพัดมาหาฉัน   
 เย็นที่คอ  .    

  
  213 

ทิ้งคำตอบไว้

ที่อยู่อีเมลของคุณจะไม่ถูกเผยแพร่. ช่องที่ต้องการถูกทำเครื่องหมาย *

ไซต์นี้ใช้ Akismet เพื่อลดสแปม. เรียนรู้วิธีประมวลผลข้อมูลความคิดเห็นของคุณ.