Ecrire   
Pour se dire    
Qu'il fera beau demain   
Et que se tiendront dans la corbeille des mariés   
Les bambins de l'avenir.      
 
Des bambins coiffés d'une couronne de blé   
Avec des fleurs entre les épis   
Et qui babillent sous la brise légère  
Alors que les patous bruyants   
Encadrent le troupeau.      
 
Un troupeau fait des plus belles bêtes    
Des alpages et des séries télévisées   
Alors que là-haut près du col   
Les nuages embrassent à qui mieux mieux   
Les pics rocailleux.      
 
Ne mégotons pas   
Soyons au sommet de notre art   
A combattre les autocrates   
Ceux qui se grattent le coin de l'œil   
Tout en demeurant dans la nuit de l'oubli.      
 
Marchons   
Sans perte de temps   
A démêler le vrai du faux   
Soyons la bonne pâte   
A pétrir comme une lutte enjouée.      
 
Derrière le décor   
Il y a le corps des hommes   
Tout près de la terre   
Éclairée des cris d'enfants   
D'avoir été abandonnés trop tôt.      
 
Ne détruisons pas les acquits des ancêtres   
Habitons précautionneusement les chaumières   
Retenons notre souffle quand la toiture craque   
Sous le poids des neiges sages   
Accumulées par le poète.      
 
La lumière là devant nous   
A portée de main   
Le cache-nez autour de la gorge   
A roucouler comme oiselle en printemps   
Devant l'éparpillé des ruches en plein champ.      
 

1014

तो तिथे आहे
माझ्यासमोर
ज्याला माहित नाही
हा दुसरा मी
आश्चर्य वाटणे
जर ते हेतुपुरस्सर असेल
की ते खूप वेगळे आहे
आणि त्या प्रश्नाभोवती जाण्यासाठी
परदेशी असल्याने आम्ही एकमेकांना चांगले सहन करतो
साधेपणात
भिंत विरुद्ध नाक
जे आहे त्याचे चिंतन करणे.        
 
Toi   
Et moi aussi   
A refléter ce qui s'est passé   
Et qui renaît dans l'autoportrait   
Allongerons le pas   
De constellation en constellation     
En évitant d'avoir la nausée   
Au passage des trous noirs.       
 
या
सर्व comers येथे संक्षेप मध्ये
माझे प्राचीन आवाजांचे संगीत
चला झेंडा उभारा
आमच्या भ्रमाच्या आड
शब्दांपासून भरकटलेले
युद्धाच्या वेळी दूर उडणे
फाऊल पॅकच्या जळत्या श्वासापर्यंत
विचित्र अपेक्षांच्या क्षितिजाकडे.        
 
आपण
होय तूच
शाळेच्या अंगणाचा मोठा खांब
शरद ऋतूतील वाऱ्याने छळलेल्या चेस्टनटच्या झाडांना
तू कुठे बोलत आहेस ते सांग
अशा अनेक कथा प्रतिबिंबित करण्यासाठी
एक भूतकाळ लवकरच निघून जाणार आहे
तेही रात्रीची जागा
समजातून सुटू शकत नाही
मुसक्या समोर
कोण खिडकीवर ठोठावतो.      
 
Purpurin उद्रेक
मऊ फुगे   
विकर टोपलीत उचलले   
encapsulated दगड कुरण बाहेर पडताना
आशा लाजवू लागली
जॅकेटला टांगलेली खसखस
मेजवानीच्या दिवशी
जांभळ्या शाईत मिसळलेले स्वप्न
टिप्पणी न करता हलवत आहे
croupons सह
चित्र ते चित्र
हलकेपणाने कलाकार मोठ्या मनाने.      
 
 
1013

दांते फायब्रिल्स
पाताळाच्या दुधाळ पोकळीत
सुरकुत्या त्वचेचे कोलेजन
तोफांच्या आवाजाखाली वाहते
माणसाचे अश्रू भेटणे
निराशेत
स्टॅम्पिंग पाय आणि मुठी
शाळेच्या अंगणातल्या काळ्याकुट्ट जमिनीवर
छर्रेने भरलेले.      
 
मोठे दुर्दैव आहे
आणि वसंत ऋतु बोगांमध्ये परावर्तित होते
स्थिर चिलखती वाहनांच्या दरम्यान
काही फुले अर्पण करणे
लोकांच्या फाटलेल्या हृदयापर्यंत
आश्रयस्थानांमध्ये अडकलेल्या महिला आणि मुलांपैकी
आणि पुरुषांकडे आहे
Grapeshot अंतर्गत वाकणे
रस्ता ओलांडताना.      
 
भटके कुत्रे
भग्नावशेषात फिरलो
ऊतींचे तुकडे
इमारतींच्या तुटलेल्या खिडक्यांना लटकवा
कचऱ्याचे ढीग चढावे लागतात
आम्ही कुठे राहत होतो हे पाहण्यासाठी
कधी विघटनाचा वास
ढिगाऱ्याखाली एक मृतदेह
वाऱ्याने वाहून जाते.        
 
रडणे   
Se tordre les doigts   
Rassembler quelques brindilles de bois   
Pour allumer un feu entre deux briques   
C'est tout ce qui reste   
De ma maison en humanité   
Devant la démesure    
De cet être détestable   
Qui a maquillé sa monstruosité   
Sous quelques propos fallacieux.      
 
Nous irons bientôt   
Contaminés par la radioactivité   
En colonnes   
Par la route défoncée   
Se presser au bord des charniers de l'hiver   
Sous l'œil gris de l'oubli   
Quant à la volée le glas sonnera   
Peindre une colombe puis un cœur   
Sur l'écorce des consolations.      
 
 
1012

Un roc où demeurer    
En surplomb de l'espace    
En oubli de l'époque    
Jailli d'on ne sait d'où    
Mais puissant    
Appelant à l'existence    
De tout temps    
Manifesté en cohabitation    
Par le haut    
Pour venir peu à peu    
Sur le devant de la scène    
Chargé d'un lourd passé    
Jouant de notre orgueil    
Hors des profondeurs de l'instant.        
 
झाड    
शिखरावर एक सेन्टिनेल
शून्यता नाकारण्यात
एक भित्तिचित्र पासून वसंत ऋतु
पहाटेच्या प्रकाशात
विवेकी पळवाट
भटकंती करून गडबड केली
जिद्दीचे आश्चर्य
Finisterre मध्ये स्पीकर
शेवटच्या काळजीपासून दूर
आवश्यक गोष्टींवर लक्ष केंद्रित केले
लँडमार्क लवकर    
खडकाच्या फाट्यामध्ये मुळे सापडतात
जीवनाचे घटक.        
 
मग खूप पुढे
इतरत्र आणि खाली
चमत्कारांचा समुद्र
विश्वाची सुप्त अवस्था
जेथे उघड्या हाताने प्रवासी
स्वतःपासून पळून जाऊ नका
अनुभवाने परतलो
आशेने हादरलो
सुबोधपणाचे मस्तक केले
संगीत आणि कविता एम्बेड केलेली गाणी     
प्रवासाच्या शेवटी ते जाणून
विश्वास राहणार नाही
मन आणि आत्मा आदेश दिले की
गूळ प्रकाश फुगणे वर.        
 
 
1011

सोडणे    
À crocs et crins    
Sur le chemin    
Vers le ressaut du rien    
Sans mail qui m'aille.    
 
Avec simple mémoire    
Gainée de pierres sèches    
Sous la poussée de la traverse    
Portant mal aux ardents    
Le soir    
Dans un creuset de nulle part .        
 
Ne t'affole pas    
C'est autorisé d'être fol    
En cet endroit    
De mystère    
Indissociable de la mort et de la vie    
Comme vibration à hauteur    
De l'obligation    
D'avoir à progresser    
Quoi que cela coûte    
A nos instincts.       
 
Je suis    
J'ai cru    
Dans l'incendie du silence    
Pouvoir fouler l'horizon    
En grand équipage    
Bardé de mots de miel et d'esprit     
Jusque dans les griffes de l'ordre    
A manduquer    
De barbarie en sainteté    
Les éclats de chair     
Versés sur papier blanc.        
 
Afflux inénarrable    
De l'ignorance    
Le long des barbelés de l'enrégimentement    
Des frères et sœurs    
En quête de salut    
A élever prières et chants    
Comme chiens en maraude    
A chaque croix ou cairn    
Pour peu que nuage de poussière    
Au devant de la troupe    
Dessine visage en Finistère.        
 
Bulles    
Maisons de poupée    
De l'enfance éternelle    
Aux confins de la joie    
Je résonne à l'esprit de la lettre    
Sans matière à se mettre sous la dent    
Trois petits tours et puis s'en vont    
Jaillie dans l'échancrure d'une parure    
Accroc recelant paroles et gestes    
Alors que passe la carriole    
En destination de la source.        
 
 
1006

मी स्वतःला वेगळे करतो
आणि मला सूर्य आवडतो
मार्च ते कडू डँडेलियन्स पर्यंत.      
 
मी सामना मारतो
सिमेंट स्लॅब वर
स्वर्गात कोंबडी वाहून नेणे.      
 
मी चंद्राच्या रेषा शोधतो
शेतांच्या गेटवर
परिपूर्ण नखे सह.      
 
जे येणार आहे ते मी ऐकतो
पण काहीच येत नाही
या कॉलवर विश्वास सोडून.      
 
मला खात्री आहे की ब्लॅकबेरी
सहज हसेल
कोल्ह्याच्या दाताखाली.      
 
आणि फॉर्म पास होण्यासाठी
मी फुंकतो मी फुंकतो
मजेदार brazier वर.      
 
पेंट क्रॅक
विंग वर
वसंत ऋतू येत आहे.      
 
आपण या जगाचे प्राणी होऊ दे
भविष्यात घेऊन जा
शाश्वत प्रकाश.      
 
शिंगाखाली झाकलेले   
कुरण जवळ जेथे प्राणी चरतात
पहाट उगवली आहे.      
 
स्त्रोत वाहतो
पक्षी किलबिलाट करत आहेत
बदामाचे झाड फुलले आहे.      
 
 
1010

सेंट चार्ल्स स्ट्रीट
अंधार पडला होता, थंड आणि ओले
आईला चालता येत नव्हते
बाहेर ती अजूनही धावत होती    
आणि मी पण
मी धावल्याशिवाय बाहेर पडू शकत नव्हतो
आणि पडणे
मला माझ्या गुडघ्याला मुकुट घातल्याचे आठवते
इथपर्यंत 8 कुठे 10 वर्षे
आणि ती बोलत होती
मला वारंवार सांगून
लुसिग्ननच्या बहिणींसोबत तिचा वेदनादायक मुक्काम
मी चित्र काढत असताना
वाफेच्या फरशा वर
आणि मग संत-नझैरेमध्ये त्याचे जीवन
तो पप्पाला भेटेपर्यंत.      

आमच्या खोलीत
हिवाळ्यात थंड
माझ्या बहिणीसोबत
तिथे आमचे गुप्त जीवन होते   
पालकांच्या चुंबनानंतर     
लाईट बंद
आपण भेटलो
कुत्रे आणि मांजर आमच्या कुटुंबात
ज्याचा मी एक भाग उघडला
झोपायच्या आधी
मग सकाळी मी वहीत लिहून ठेवलं
पुन्हा काय झालं होतं
सभा, जन्म
सुख आणि दु:ख
भरभराटीच्या कौटुंबिक वृक्षाचे.      

मग आम्ही हललो
आणि मग सर्व काही बदलले
विन्सेनेस अपार्टमेंटमध्ये भरपूर सूर्य
आणि तू आलास
आणि ते चांगले झाले
आई आता धावली नाही
ती कमी बोलली
माझ्यासाठी, मी माझ्या खोलीत आश्रय घेतला
पौगंडावस्थेच्या शांततेत प्रवेश करण्यासाठी
धगधगत्या संघर्षांची ही पार
गडद विचारांसह
ती कविता आणि खेळ शमवण्यासाठी होते.      

A Frugères
C'était les vacances
Où je te rejoignais après le mois passé en colonie
Et c'était bon de te revoir   
Toi qui me suivais avec insistance   
Et ensemble descendre  
Au Pradou vers la fontaine
Sur le pré d'à-côté jouer au foot
Dans la Lande au chariot bleu   
Vers Lacombe et sa grosse pierre   
Puis quand Mad est arrivée   
C'est à trois   
Que nous allions vers la montagne   
Rencontrer la chèvre de monsieur Seguin   
Que tu tirais par la corde.      

 

1009

Énergumène    
Aux quatre âges de la vie    
En préparation de l'ascension.        
 
नम्र परसातील पक्षी पासून
खेळाने आकार घेतला
अपरिहार्य ग्राउंड समर्थन.        
 
मग तो पतन होता
दबाव महान कढई मध्ये
अंडरवर्ल्डच्या गरजा.        
 
Destruction des systèmes figés    
Ouverture aux forces neuves    
En présence des Invisibles.        
 
Pour loin des équilibres    
Prendre conscience du jaillissement    
Où nul ne sait où il va.        
 
जादा पानेदार शब्दशः सुटका होईल
प्राणी जवळचा माणूस
स्वतःला खाऊन टाकतो.        
 
ब्लू बीटलला भेटा
विरोधाभास कमी करू शकाल
जोडीदार खजिन्याचे संरक्षक आणि उड्डाणाचे समर्थन करतात.        
 
Alors le cycle sera réalisé    
Le visage du vieillard retrouvera les traits de l'enfant    
Dont le regard sera celui de la chair.       
 
 
1008


 
 
 

त्याने सेलच्या भिंती ओरबाडल्या होत्या
वास्तविक साठी
प्रकाश करणे
नखांच्या रक्तस्त्राव साठी
           लाल ट्रेस मध्ये ड्रेस अप
                    देह आणि आत्मा असण्याची मिलीभगत
निर्लज्जपणे
          म्हणा की तो तिथे राहत होता
                    त्याच्या ossified हाताने
                                 शंका आणि आशा
अजून जिवंत राहण्यासाठी
           फक्त एक क्षण होता
शांततेच्या झुडूपचा प्रतिकार करण्यासाठी
           ज्याने त्याला हळूहळू घाबरवले
                     एक हजार आणि एक यातना
                                   या रात्री कुत्रा आणि लांडगा यांच्यात
शांततेसाठी
          क्षेपणास्त्रांच्या पावसात
                     वरच्या मजल्यावर
                                    उंदरांचे नृत्यनाट्य
खरे असणे
          आकाशाशिवाय
                    चेहरा नसलेला
शेजारी
          एक शेवटची वेळ
                    दोन जगाच्या दरम्यान
उत्तर देणे
          जे प्रश्न विचारले जाणार नाहीत
दार उघडण्यासाठी
          कोणाला होतो
समजून घेणे
          की आणखी काही घेण्यासारखे नाही
जखम परत करण्यासाठी
आरशाच्या दुसऱ्या बाजूला असणे
एकमेकांना पाहण्यासाठी
           नाकपुड्यांद्वारे प्रेरित
          आणि मनाने शहाणा
आईचे स्तन शोधण्यासाठी
          मेमरी च्या शेवटच्या हेझलनट्स मध्ये चावणे
प्रकाशणे
           पुन्हा पुन्हा
                     पृथ्वीपासून प्रकाश वर्षे
लेखनासाठी
          शीर्षकहीन
          यमक किंवा कारणाशिवाय
                    " जे आपल्याला फारसे माहीत नाही
                    वास्तविकता काहीही असो
                    घड्याळ बंद झाल्यापासून
                    कारण आमच्याकडे प्रतिमा आहे
                    आणि ते अर्थाच्या मार्जिनवर जास्त कब्जा करून
                    पुस्तके राख होतात
                    उशीरा लग्न करणे
                    स्नोफ्लेक्स
                    सामना मुलीकडून."   
 
 
1007

Plonge    
Dans l'abîme gris des recouvrances    
Le murmure frileux d'un lever de jour.        
 
Les mains ouvrières    
Vers un ciel sans horizon    
Palpent la Joconde sous son verre de protection.     
 
देण्यासाठी काहीही नाही
या ताज्या थेंबात
पाऊल दाबत आहे.        
 
अर्धवट
तो थांबतो
नथिंगसह मिठी मारण्याची वेळ.        
 
पडणार नाही पडणार
आकाश क्षीण होईल
आवाक्यात डुलणारी शाखा.        
 
लोक काय म्हणतील वॉल्ट्ज
आजी पासून अस्वल कान
संध्याकाळची गुप्तता शेवटची.        
 
हे सर्व यासाठी
चेंबरशिवाय चेंबर संगीत
निसर्ग काय !        
 
 
1005