Ô rêve incandescent du fond des forêts sombres une flamme s'est levée pour chanter à nouveau. La rose et le lilas sur les berges herbues j'ai pris ta main et les peupliers se sont tus. Sagement éconduit d'un sourire triste sans que la voix tinte. Même les nuages entre ombre et lumière ont éveillé d'innocentes fraîcheurs. 791
толку многу зборови sortis de l'ombre par la peau du cou forment guirlande que le ciel en ses instances fait cliqueter d'un sourire soustrait. Brise de mer sur le lagon des offrandes en tombée de nuit alors que les flonflons de la fête mènent grand train juste un trait de lumière sur ton front. La croix des croyances postée à la croisée des chemins engage à manger des fruits de saison sans raison et d'allumer le feu de l'été des sept épis de blé accompagné. Au séchage des linges sur le pré en sainte survenue ascensionnée est arrivé le temps de la fissure initiale sur le mur des lamentations ce frisson des petits papiers pliés à l'encre sympathique endossée. Hommes et femmes du dernier passage sous l'œil d'une étoile naine je vous ferai mirobolantes oreilles avec ce regard bleu roi et les joues avenantes d'une conscience nouvelle. 790
Куќата на живите соберете ги мудрите околу мртвите и кога ќе им се оддаде почит на мртвите последниот збор го исмева животот. почести ја личноста тенко завиткана пофалба за супер луѓе вкусови на потсмев. заспие дете кога ќе падне ноќта понудете ја приказната на крајот на љубовта. Да замине што да се каже без убава фикција од кои се хранат возрасните покрај нив сенката на сомнежот. 789
Ce matin la chemise est sèche même que les parties usées luisent au soleil. Sans injurier le temps qu'il fait sans poser de questions de magistrale manière nous étions tous au fond du gouffre. Primordial soucis la vie mènera à terre cette fraction qui touche à sa fin sous le coup des certitudes. Finissons-en prenons le fusil le grand feu anéantira le feu des syncopes. A trop ensemencer les parures de l'oubli la porte se refermera sur notre passé pour sans soupçon et avec bonheur aménager en H.L.M. Le combat est digne au regard de quelques-uns sans surprise devant l'ennemi sans mettre trop de temps à mourir. Encapuchonné de détestation à la merci des coups de sang ils ont gravi la montagne pour clamer l'utilité de la lutte. Au bric-à-brac des pensées vieilles séjourne en catimini du sel de la mine plongée en ses eaux troubles la gueuse aux crocs blancs et lèvres marines. La langue ne déchire plus point de clameurs l'éternité balaie devant sa porte un reste d'envies et d'ambitions. Entre la pauvreté et la richesse une vie douce et sobre vécue avec affabilité l'air sain des lendemains silencieux. 788
На небото на дивите гуски на врвот на мудриот зебус Летав над полничката блата sans savoir où je me suis rendu. Сладолед, отворениот елек мораше да се качи до ескаториумот направи раце и нозе одличен офшор воздушен случај. зборувај американски знаејќи дека јавањето на камила патувањето е се пократко толку длабок е пустинскиот песок. Храбар силенус извлечен од рутина само вчера извади ги сенките темни мисли. За безбедно споделување изливи на гласови сам на бродот Добредојдовте на жената од гермоар. Да избега бели клучеви на лудилото на задоволството дрозд меѓу забите. Свртете му го погледот да се нарече причина она што ние го нарекуваме ефект преземете одговорност за она што ни се случува нè повикува да ја испразниме торбата. Држете се за кружните бонбони на хармоника проголтувачките искри од странство воени бродови. живеат таму, quelle miséricorde како што се приближува зората скаменувајќи го аџијата да се рестартира. на вода и оган на дофат на деца се издигнува до свртувањето на порталот див лук од предниот дел. Јавете се овде или таму средбата со неочекуваното од материјал појас во медалјонот на испрашувања. За промена на патот за деградација на животните средини патека на соништата со океански мириси. Навремено кога бродовите излегоа од маглата Ја видов клепсидрата празна со пргав излив на совест. Најден рај lèvres soulagées суво грозје смеење на твоите гради деликатно влегување во трпението. И сонцето го зеде сето тоа без размислување за лажење дека дури и старомодните пушки на ѕидот од пушка станаа пролетни цвеќиња. 787
Je l'avais laissée en bout de table elle chantonnait et la lumière irradiait. Un simple coup de fourchette comme broche de grand-mère sur son corsage et tout était dit. Je vins chez elle elle était avec un compagnon j'étais avec une compagne. Les jours et les années passèrent pour la chose ouverte faire patte douce sur l'ouvrage. L'animal-maître qui attend trop de trop ne peut transmettre son enseignement. Si ce n'est au milieu des puissances apaisées racler le fond du chaudron. Pour chuchoter à l'oreille attendre et écouter un haut degré de transformation intérieure. L'auréole cette forme que revêt la rencontre et traverse la création. La connaissance la destinée une force. 786
Врне за добро un rideau dru fait danser les feuilles du cerisier et l'herbe je l'entends causer si parfaite et si jeune пред аплаузите на куќата со стари плочки. Игнорирањето меѓусебно прави голема бучава кога поетот ја прилагодува својата песна станува продавач на пица да се јаде додека е уште топло. И ако другиот значи дека малку внимание не се коагулира како желатин каде што индивидуалноста избледува, а личноста гази. Да бидеме вистински бунар на љубовта во единство со жени и мажи со добар карактер нека бидеме во самотија исполнета совест. 785
Коњот со шипки под јоргованот Гарен продолжи по својот пат капка по капка од подемот на сеќавањето без ветер со пораката со ѕвезда каде што сè ќе исчезне без ветер галењето и автоматот составување на генеалогијата на тлото на галаксиите. Лудориите ќе исчезнат па дури и текстовите ќе бидат есенски лози преминување на Bois de Vincennes до метро без да дува ветер на плимата и осеката мовста со прозрачна пена прашина што ја сеат старите пред вратата на шталата на дофат на деца дека вртелешкиот мики скока од радост. 784
Ајде да кривогледаме, но малку на округот на нашите љубови целосно вработен дека Сонцето изгрева во енергијата на Погледот. Ајде да бидеме гласници на боговите ние духовите на трансот носителите на гневот на нашето време сетилата разбудени претпоставува. Да чекориме по запалениот жар на нецелосноста ние мажите и жените со тешки товари дека и неочекуваното стимулира кога доаѓаат нерамнотежа да се израмни. Во утробата на земјата со сенка каде што големиот оган на инстинктите наидете на некои жарчиња на совеста изгаснете го огништето на празни ветувања. Напуштање на сообраќајниот простор поетот обележан со бесот на искушенијата низ кои поминал магично го трансформира нередот грижа за колективното добро. Не исмевајте ги вредностите и сеќавањата на светот претходно. Не презирај ја работата на малите раце работејќи во престолот на образовните преноси. Ајде да бидеме ткајачи на денот кога првиот ветер свежо ќе ја гали житото. Да ги избегнеме фабрикувачите и цевките влечење празни стомаци кон беда и давење. Да бидеме на маргините на заедницата носителите на факелот на будноста. Да бидеме скромни и присутни слугите на растењето на битието. 783
Рацете што леат на кривините на спиењето испразни го езерцето од неговата глинена риба. Три мали кривини и потоа оди си животите на нашите браќа на милост и немилост на васкуларна пукнатина. Добрата зделка не може да се размени таа е таму на врвот на себе. Трева, билки, растение на неговата врата само наведни се така што еолирот ѕвечка. На замрзнатото езерце детето напредува внимателно течноста во тврда трае само момент. Чук чук чук c'est moi те сакам многу што заборавив да ти кажам. Доаѓа моментот каде што кожата се брчки беззабна вилица на предната страна. Филер бон воз седи на скокачкото седиште зелена и незрела. Делови од себе кои не ги знаете и кој те повредил кога дува ветре. Ставете ги во капилотада обесени на штипките утре што пеат. Нема повеќе татко, нема повеќе мајка ништо друго освен бучавата земја кога ќе поминат штрковите. настануваат враќање пристигнуваат гнездо под покривот ластовица меѓу мене и тебе. Влечење и сулфур го запаливме осигурувачот да ја свртите страницата. Летање на ветрот на фигури што може да биде поелегантно отколку насмевката после љубовта. Придружете се и следете го примерот на влечната патека на која било возраст каде било. Тие камења таму овие зборови неговите слики да ја најде куќата. Часовникот отчукува секунди во тишината на ноќта што ги опишува заљубениот поет. Пукнатини во ѕидовите каде одат гуштерите ја усовршува неговата перцепција за уметноста. Не е лесно да се мрморите ја зема нијаката со клоци кон небото. Побрзајте дома Мама ќе биде таму покрај огнот на дрва да се напие неговата вербена чај обврзува. Траги од зборовите во свежиот снег запали светилникот од бисери содржани во капата на мародерот. Вдлабнете ја страницата овозможува продолжување на репродукцијата кога волкот е таму. следат еден со друг подеднакво соберат радости и таги во капацитет на стравопочит. 782