Hi duo fiunt ad invicem diligamus   
 temere   
 de anima et gurgitibus cordis   
 effugere in parva turpis 
 Ambages sine manicis   
 superbus alis   
 crus transitus   
 poetae fratres nostri   
 patres nostros filios nostros   
 adprehendit eam in caelum   
 tranquillitas filii simplicis vitae.      
 
 Passant   
 petasum depone   
 est bona qualitas ibi sub modiis autumnalibus
 multum silentium et amicitia.   

   
  539