In herbis aromatibus
 prope fontem
 aenigmatica fragmen murus
 vide supra
 ad nigrum cattus videt
 umbra animarum
 nullitas distinctionum
 inconstantia mundi
 intermissione poetica fluxus
 quasi grata
 silentio contemplationis
 ubi longissimi ramus magnae arboris
 crepitare in ventum .

      Et si unguibus extrahit
 in his locis radix
 quo mentis viribus
 mutat in pura navitas
 aspectus spiritus,
 est scissuras, 
 hiat in his fallaciis
 quid vendo?, augue, doctrina,
 et scientia et ars,
 elementa quae sine nervi relinquo
 moderni servi facti sumus .


307

     Delicata praesentia
 cum parvis clamat
 hominis carmen
 in tanta spiritu
 amantissime aptata 
 per pulchritudinem .

      non arescet
 cerasus flores
 in infectum petram .

      Sicut cogitatio mea in rore .

      Immensitas 
 a plaga atramenti
 anonymi claustra levavi
 recta machaera ante cantum alauda .

      fac me ambulare
 in mediis semitis
 tempestas comitante bellator
 tibiae evanescente vento autan .

      sumus spiritus
 sumus potestatem
 nos, Natura et Terra unita
 in foramine vitae hospites,
 mater nostra .


306

      Immortalize mundum in sola veritate .

      Est poesis munus ire quo via nostra est,
perseveranter, profundum et fides .

      Inter medicos artis lepidae et quaerendae " semper ultra notum "
non est granum insaniae sapientiae
quae nos in nosmetipsos fodiamus 
imago absoluta magna,
nos invisibilia aquilae invisibilia cacumina ?


305