Ego sum umbra bellator et amara unda non me praevaricator. Quant " il " venit et ledo me a tergo la voie lactée s'enroula d'une écharpe dernière.
excito recurrentes faucium injuria vocationem in conopeo in ventum pluviæ noctes squatting contra dominum ligno. Porto in ore meo recenti cortice aquam aurem accersitum humum foliis mortuis crepitantibus defluxit memorias. Exhalant odores paludis luna rubra ludit de ses pupilles aiguiséeset chorus sereno caelo gap entre les draperies de la ramureet fuliginosa nubila. Ego insigne virtutis gerunt in scuto obligati me perdere in verbis fissilibus in gelida orb* des songes rouges sangs. 381