कालबाह्य क्रीम पुठ्ठ्याच्या भांड्याच्या तळाशी त्याने त्याचे जेवण बनवले एक संकोच माशी सारखे विंडोझिल वर. लाकडी बेंच अस्वच्छ होते एक वृत्तपत्र करेल विचारू त्याच्या काजळीने कडक झालेल्या आवरणात हलक्या पावसाखाली. मग दचकत उठ फूटपाथ बाजूने साठी काही पावले डगमगणे सरळ झाडांच्या गल्लीकडे दातेदार पानांसह. दिवस आहेत जिथे दाट ढग दुःखाचा सामना करण्यास संकोच करते जिथे आम्हाला ढकलले गेले मृतांच्या गल्लीत. सामान, बिंदू एक चांगला रेनकोट, बिंदू बंद शूज, बिंदू लोकरीचे हातमोजे, बिंदू हसण्याचा इशारा, बिंदू. हिरसुटे, विखुरलेले केस तो रस्त्यावरून रस्त्यावर गेला इमारतीच्या पायथ्याशी बसा दोन कॅनाइन शिट्स दरम्यान तिची काळी शॉपिंग बॅग पकडली. कागदाच्या तुकड्यावर त्याला डॉक्टरांना भेटायचे होते पण तो विसरला आणि सामाजिक कार्यकर्ता तसेचएक मोठी राखाडी मांजर शांतपणे जवळून गेली. मावळत्या उन्हात जागा शोधावी लागली slouch कदाचित झोपणे रहदारीच्या सततच्या आवाजात जे कमी होईल. त्याला परिसर माहीत होता तो भटकला तेव्हापासून आमच्या काळातील माणूस दृष्टीच्या आत की आम्ही त्याला देऊ शकतो. त्याला व्हिएटिकम होता कुरतडलेले कान असलेला चोंदलेला प्राणी त्याच्या सोबत आलेल्या कुत्र्याने काही गरम हवामान आणि ध्रुवीय थंड, सलग. 741
वर आणि खालीलाकडी पटलावरआत्म्याचे कुंपणavaient fière allure.तिथे रानफुले उगवलीआमच्या आनंदी हास्यासारखे बेअरबॅकआमच्या अंतःप्रेरणेचे रंगद्रव्यdes gouttes de sang sur la pierre blanche.ट्रिगरवर बोटलक्ष्य दुरुस्त करूनहेराल्डिक धडाprenait corps contre le frêne.सकाळीया यादृच्छिक स्लेटवरबेटे आणि द्वीपकल्प तयार केलेà petits jets de vapeur humidifiante.कोमल अश्रूंनापश्चात्ताप च्या गालावरराख तापाने उत्तर दिलेsous les crocs de l'absence.ओडिपल प्रेमळआडवा बासरीवरगती गंभीर होतीun deux trois soleil.सावल्या आणि प्रकाश यांचे मिश्रणविजयी पराक्रमावरजिथे जीवन कमावले जातेs'engagèrent des nuits sans sommeil.छाटलेल्या मेणबत्तीसाठीआमच्या तुरुंगातून बंदीle lingot d'ordes ténacités événementielles.माझ्या विरोधात आलासाध्या गोष्टींचे स्वरूपतापाचा हा विचार : माझ्याबद्दल काय सांगितले होते ? वैशिष्ट्यपूर्ण, दोन्ही, तीन वाजतापुन्हा सूर्यमला परिपूर्ण सुटण्याची परवानगी देत आहेdans les halliers de la forêt.शेअर केलेल्या कथा, मते घेतलीआम्ही आमच्या कुटुंबात सामील होऊ शकलोपॅलेव्हरच्या झाडाखाली वर्तुळातéchanger le thym et la lavande.तिथे होतेखूप प्रेमळपणा आणि स्पष्टपणाकी प्रत्येक शब्द orgeat सह gorgedclochetait aux pinacles de la mémoire.739
तो त्याच्या गोठ्यातून खाली उतरला होता दुबळे आणि बीटल ढवळणे मेटल बोर्डवर तो गुलाबी झंकार सारखा दिसत होता तासांची यादी करणे पटकन चांगले केले तुम्हाला तहान लावण्याची बाब स्टेज घेणे आवश्यक असल्यास.
फ्लेमेन्को इतका वेळ टिकला फक्त टॅप डान्स आणि कॅस्टनेट्स त्यांचे चुंबकीय ज्ञान फाडून टाका metonymic ऑफर करण्यासाठी à cru et à dia महिला डोळे संतापासाठी संमती देण्यास भाग पाडले त्यांच्या सॉकेट्समधून ओकुली पशू धूसर दिसत नाही.
त्या काळात धान्याचा साठा केला होता टॉर्चच्या प्रकाशाने त्यांच्या tremolos सह scratching हॉपर्ससह कामगारांचे लोफ्ट्स जमा केले किंचाळणाऱ्या खंजीरशिवाय ओंगळ कवीला समाधान देत नाही सीमा असाइनमेंट वाऱ्याच्या दयेला संवेदनशील बनवले.
त्याची बॅग चालवत त्रास आणि रागाने भरलेले caudine pitchforks चा माणूस उजाडणाऱ्या दिवसाच्या प्रेमात पडलो. जागा अस्थिर आहे फाशीची शिक्षा लक्षपूर्वक जेट नमुना शेवटच्या उदयाचा मध. खालचा जबडा राखण्यासाठी नखे असलेला पोचार्ड परिस्थिती बिघडवणे काळाच्या वक्रतेच्या बाहेर. हालचाल करू नकोस व्यसन राक्षस बालपणीच्या क्रिकेटची निरंतरता असू द्या कामुकतेची गरज एका खाचने कमी करा. आनंदाच्या नावाचा उच्चार करून दवदव वेदना आहेत पैसे काढण्याच्या watertight भिंती विनाकारण फुले नसलेली चारा कुरण. या कातळाखाली हसू येत नाही हात मूळ कॉलर सूचित सूर्य त्याच्या रहस्यांना चुरा करतो लवकर उठण्याची वेळ आली आहे. 737
पाणी खूप गोड मारेकऱ्यांचा हात शुद्ध करण्यासाठी जेणेकरून पवित्र ख्रिस्त काही प्रगती crochet. अशा प्रकारे मला नोटीसवर ठेवले दोषींची क्षमा प्राप्त करण्यासाठी आणि दिवस मोजा माझ्या एकांतवासाच्या जीवनातील. प्राणी खिडकीच्या खाली गेले तारांकित कुजबुजण्याची रात्र किमेरा फुटले मोठ्या जोरात. करू शकत नाही पण मी आई बाबांना फोन केला पृथ्वीच्या पोटातून उघड्या झाडांच्या केसांना. मला समजले क्रू सोबत दोरीमध्ये अडकल्याशिवाय कामासाठी या असाइनमेंटचे. तिथे होतेआणि कस्तुरी आणि जखमफक्त काट्यावरदिवस जेमतेम वाढत होते.
736
मी चालतो म्हणून मी आहे आणि मला जास्त गरज नाही घंटा वाजू द्या आमच्या सैन्याची माघार. ते आमचे शूर सैनिक होते जेव्हा त्यांच्या आक्रोशाची सावली आत्मा च्या रात्री आधी fluttered अग्निमय ढगाची योग्य बहीण. आपत्तीनंतरचे गवत तेलकट आणि टेक्सचर होते अगदी दमास्क सारखे स्त्रियांच्या रक्ताने लाल झालेले. एक पाऊल नंतर दुसरे शरीर थरथरू लागले सूर्याच्या चुंबनासमोर पिसाळलेल्या ढगांनी त्रस्त. शेतातल्या गव्हात मद्यधुंद फुलपाखरासह मी अग्नीचे तुळई एकत्र करतो जिवंत परतण्यासाठी. 735
शब्द जास्त उचलू नका लाकडी क्रॉस लोखंडी क्रॉस नरकात जा मृतांची मुले. हळू हळू बंद करा आदल्या रात्रीचे उरलेले मिश्रित राख देवांना त्या अर्पण कारण पूजनीय. यापेक्षा वाईट भीती नाही शिकार करण्यापेक्षा हरणाच्या मागे मग ज्वालांचा क्रॉस वाढवण्यासाठी. चक्कर येणे आणि मळमळ कॉल करा जेव्हा शांतता एक साथीदार बनते इतर कॉइट बनवल्याबद्दल पश्चात्ताप घासल्याशिवाय. प्रशंसनीय रस वितरीत करा मिराबेले माझ्या बहिणींना प्लम्स मिरर लाड कुठे सुंदर उन्हाळ्याच्या रात्री. गुरुच्या हाताने उत्खननाच्या कोळशातून जन्माला येणे दयाळू शब्दांची समृद्ध शक्ती आत्म्याच्या पुत्रांना gouzi-gouzi करणे. 734
La poésie c'est direc'est rire du rienc'est partir sans se retournerpour que la vérité advienne. La poésie accrochée au Levantrefait les gestes d'antanen guettant par le trou de serrurel'arrivée du printemps. La poésie c'est attendrec'est atteindrec'est attenter aux bonnes mœursen soupçonnant le mal d'être de la partie. La poésie c'est le claquement secd'une fin de partieoù restent après la représentationles diamants purs du néant. La poésie c'est la terreet le ciel et la merquant au rythme d'une escarpolettele revenez-y t'appelle. La poésie c'est mourir un peuau fond de la caverneà convertir en motsles aléas du dehors. La poésie c'est vivre à bon escientla chair fraîche des tempêteslorsque le livre replie ses pagesla mèche allumée. La poésie c'est être hors toutà vif à blancau feu de l'occasionet mourir sur le flanc après la mitraille. La poésie c'est grand et carréà contresens des fleurs bleueslorsque les yeux de flanellejaillissent d'un crâne éclaté. La poésie c'est mignonnette et compagniesur le bord de la soucoupeà compter les boudoirs de l'afflictionà cinq heures de l'après-midi. La poésie est tueuseet colérique et monstrueusepour mâter le rebelle endormiaux marches de la déraison. La poésie c'est être autreau plus bas comme au plus hautau coin de la rue telle l'abeilleà guetter le bourdon. la poésie tripatouillepour s'infiltrer dans le manchon de fourrurequand sonne le bétonsous la santiag de l'optimiste. La poésie pleure le divin perdupour enquêter sur ce qui demeuredans la cité aux quatre ventsouverte à la parole. La poésie c'est lettre molleaux lèvres de l'humanité nouvelleà lécher fraternellementle retour vers l'Absolu. La poésie c'est Dieu et pas Dieusans violence sans virulencetoutes lances dehorsen gardant ses distances. La poésie est paresseusequand passe le marchand de sableallégorie des cieux intérieursau service de sa progéniture. La poésie c'est pensersans y pensermais jamais s'agenouillerdevant la prise de pouvoir. La poésie cette rebelletourne autour de soiet détoure la figurine de l'amourdes avances de Narcisse. La poésie manque à l'appelen contournant l'auto-dérisionlorsque le plaisir vous hèlesur un air d'accordéon. La poésie est làsource d'angoisseles vaisseaux brûlésau port de l'astreinte. La poésie c'est le bon père de famillequi furtivementde sa sacoche au verbe hautfait jaillir le génie de la lampe. La poésie c'est moi c'est toic'est ce qui heurte du chefles poutres du grenieren verticalité assumée. La poésie c'est une caressesur la joue du ventlors les larmes de la louveappeler ses petits. 733
Éloigné des romanceséquarri au sceptre divinle carénage des vieilles autosfait la nique aux icônesà travers champstelle flèche d'argentpiquée au cœurque les sapeursretrouvent sous la herse du temps. Sonnailles de tous les joursorgue tenant la note sous la rosacele pas des moinesglisse sous les arcadesà l'unisson du pont-leviscaressant de ses chaînesles pierres usées du porcheà l'approche souffreteused'une claudicante valetaille. Mesurez vos approchesne gardez en mémoireque la main leste de l'entre-lignesderrière l'étroit vitrailde ces feuilles glacéesque le givre a scelléesau vent des pleursde l'enfant épelant l'alpha et l'oméga. 732
