အိမ်တံခါးဝမှာ တစ်ယောက်တည်း   
 အသက်ရှင်သောသူနှင့် သေသောသူတို့၏ စပ်ကြား၌ နေကြလော့။   
 သင်္ဘောလေးပေါ်မှာ   
 မရေရာသော အနာဂတ်ကို ဖုံးလွှမ်းထားသည်။   
 အင်္ကျီချိတ်များအောက်မှ vestibule အတွင်း   
 မလိုက်ဖက်သောအဝတ်   
 အဓမ္မလမ်းလွဲခြင်း။ .   

 ဆိုင်းဘုတ်ကို လက်ခုပ်တီးပါ။   
 ခေါက်ချိန်   
 ကွင်းပိတ်ပေးထားပါတယ်။   
 ငါတို့ ဒဏ်ရာတွေ ထဲမှာ   
 မပေါ်ဘဲ   
 ကလေးဘဝ၏ ဘိန်းပင်များ   
 ထာဝရအိမ်ထောင်ရေး   
 ကြီးမားသော ကသောင်းကနင်းမဖြစ်မီ .   

 ဂုဏအက်၌   
 နေ့ရက်ကိုစောင့်ဆိုင်း   
 ပြင်းထန်သောလမ်းလျှောက်ခြင်းနှင့်   
 အဘိုးကြီးသွား   
 ဖုန်ထူတဲ့လမ်းပေါ်မှာ   
 လာမည့် အမှတ်တရများ   
 နွေးထွေးစွာ ကြိုဆိုပါတယ်။    
 သိလွန်းအားကြီးသူနှင့် ဝေးရာ .  
 
 ဒါကြောင့် လှူတယ်။   
 ဤမီးရောင်များ   
 လက်နက်အပြည့်အစုံ   
 မက်မောသောဆန္ဒ   
 ကျွန်ုပ်တို့၏ ရေတွက်သောခြေလှမ်းများ   
 ကျောက်စရစ်ခဲပေါ်မှာ   
 ချိုမြိန်လာ၏။   
 မင်းရဲ့အပြုံး .  

 
320

 De la terre rouge sous la neige  
 pour le noir de l'infini  
 vers le blanc des évènements.  

 Traces volatiles  
 sous le cristal du mouvement  
 le givre craque.  

 Grande écriture chiffrée   
 rencontrée parfois   
 à l'intérieur des montagnes.   
 
 Perdu en lisière  
 l'enfant contre son cœur  
 serre le viatique des belles pensées.  

 Consommer sans se consumer  
 le comble serait de croire  
 et d'en faire parure.  

 Dans le noir de l'encre  
 il y a le vide de l'espace  
 cette page de silence pure.  

 Pour les papillons de nuit  
 point d'obstacle  
 juste le fermoir actif de la révolte.  

 Les pavés de l'oubli résonnent  
 trotte-menu du génie de passage  
 sur le lin blanc du poème.  

 Ça crisse sous les pas  
 se déclinent les nervures de l'illusion  
 au ressaut d'un vide d'air.  

 Brouiller les cartes  
 faire un grand feu  
 l'amour fait des claquettes.  

  ( Photo de Caroline Nivelon ) 
 
321

 
 Mourir en pensées  
 အခြားဘက်သို့ရောက်ရှိ  
 sans que mémoire survienne .  

 Cocher aux basques du temps  
 la sensation  
 sans que reflet ne vienne .  

 Effaroucher le pigeon  
 d'un geste lent  
 sans que poussière se mêle .  

 Écorcher le lapin des songes  
 au saut du lit  
 sans que remords parviennent .  

 Essarter la plaine  
 au souffle des animaux de trait  
 sans que fin du jour n'advienne  .  

 Moucher les bougies  
 entre pouce et index  
 sans coulure ni brûlure .  

 Élever le pavois  
 par lente ascension  
 sans les hourras de la foule  
 psalmodier quelques reflets de lumière .  


319