Factum tenendi in manu magisterium evocat
vis elit, quam volumus evolvere .
In triplici mundo, ex corpore, linguae et
animus, est locus ad beatitudinem oritur. linea ignis. Socius et
facultatem .
Canalis centralis in gagatem immergitur
mentis. Plena cohorte, est penetratio conscientiae. The
distinctio subiectum et obiectum deficit .
Trace rouge, sol et luna confusa, spiritus
vitalis et mens vagari desinunt .
Trace rouge, inanis semita, media lane,
commitment ad assequendum
vanitas .
Initiatorium iter a nigro pice usque ad emergentiam
album plumbum, oppositum suum, addendo lucem ante ortum versus
per rubrum trahentium, ultimum conatus ad de backwater ornat to
accessum non-dualitas .
E terra oritur vis vitalis, de firmo loco et
horizontalem. Extensio membrorum plantae. Hoc unum paratur
praesentiae corporalis fit forma incarnationis. Et hoc est ibi
cymba repraesentat permittens Oceanum subtilium mundorum transire sine
mergi .
sicut sol iter faciens per caliginem
et cornibus, obumbrat hoc quod ibi est. Spiritus est descensus. Also
princeps autem stella orta est, prior die, desinit descendere. The
Caput cadit in cor .
In centro tumuli columna verticalis plantata
In memoriam rei publicae festus, notas falsum verticalisation of *
status nostri entis animal-sociale velox ad legitimam ullam constructionem nostri
infirmitas contra finitum quod nos opprimit, ut unum
monument, in collectione verborum quae mentiuntur, Et hoc, ad nostram turpitudinem celare,
ut velare pulchram dispositionem facultatum nostrarum ut nosmetipsos excolere .
Conventus de ligno et de luce est
momentum cognitionis ultimi verbi, modicum signum
manibus nostris, paulatim scribere nobis, lente atque constanter, versus
quae nos continet et oriens nos .
Educare te to
occasio necessitudinis, de loco, de tempore, loci color, unius
socialis-culturalis environment.
Educ te quia factum est, et quod ab hac obligatione derogans vos ab integratione sociali rescindere possit, ex consuetudine, integrationem, felix habere felix vita, de normalcy.
Sic me educari. Ego meam panty extrema in schola scamna. Obediens, Didici quid facere sit sicut alii, superesse. Age quid possim, impetus meos in forma sociali sedavi. Habui uxores et liberos. Habeo nepotes. Habeo domum et cibum. Tum mihi signum dedi e primordiis quod personalitatem meam facit, narcissizes me satis non fieri ovem Panurge.
Me sub umbra patriae aedificavi, a
civiles regiones, ubi securitati sociali et secessu pensionem da mihi aliquid
quae est utilitas quae cetera, merita tranquillitate !
In umbra mea arbor, Im 'expectans mortem.
Sed evenit ut iam sum mortuus.
Defecit vivere. Non miror vitam.
Non promulgandum ad gradum periculi accipiendo. Non iter. ego
Non novi alios populos. Gravibus iudiciis habent
salutaris. Sciebam intra tolerabiles fines dolorem servare.
Legi et observavi multum television et am “conscientiam” ut not
mala ! Ego eram nice populus ! Servavi me vivere
quam diu potest et satis sani !
Hoc punctum opacitatis meae conversationis est
Alibi visus est mihi, quasi tempestas pulchra aestatis die, in
et multo magis ex ordine intimum aliquid intueri cogens
ut simplex vita mea. Et hoc quod est extra tempus et spatium
adsequi trahente me ad caudas : ” heus, Coco, tu non abiens
egredi sic, tibi reddere cum persona ! “
Sed quis est? ? Me quis me
Accepi pro simplici et anonymo lambda singula, ut hoc vere sit mihi
refertur ?
Oui. interrogatus sum ; et excruciant me
fateor : ” homo sum “.
Is cum nomine – non solum nomen
meae nationalis identitatis card – , nomen alicubi sculptum in universo ;
habeo corpus, cor, Energy, Psyche, a valde anima that
opponenda aliquid quod non satis intelligo, animat me et vocat me
ad maiorem me – et tamen quis est in me – , at
occurrit Admiratio,
Ex alibi testimonio, quidam dicunt spiritum. ego sum vere
hominem praesentem ; ego sum ” Praesentia ” .
Ciel, i vivere ! Video et vivo ! Ego omnia sicut ambulationes, radi, Ego exerceo gymnasticus, Carmina scribo, ego coquo, horti, chat, imaginibus cum fratribus meis, voco, Ego quidem cantare, … et hic raptus sum in hoc sensu ignotae immensitatis quae me cingit, Mysterio et vi irrepressibili qua me impellit ut vere sit hoc ens quod ego sum ; sensu, cor, anima et Psyche apertis in Persona mea congregatis et contra ultimum Adventum.
Habeo rationem esse, ut subcriptio in
subcriptio viventium. Non possum ultra nent. Obligatio
results adsequi me. Ad faciem. Accipe gradum proximum qui me Be.
Accipe. Etiam dicere.
Violenta lumina verrat os candentis
nubibus, suffusio pluviae stupet me, et globum aureum solis lapsus
inmensum caelum confundunt me. Procedo proximus ad ultimam rupem. At
finis finis.
ego sum ” Respicite “, et …
tuum fiscus … dissolvo … ego sum ” absentia
” … et, … Non sum hic amplius.
dulce sacrificiumspiram viscerum tuorumin vola palmaeidoneum ad damselflyinstant fragilisad angulum labiorumsourire dédicatsine affectionein manu reginaenecessitudinem paratusad lapsuspiritusarmilla in lumineexpectata orationisfremitu quodrudis et filiformibus incisumd'une voix échappée à l'orée du boisver sacrum medium sub musco obrutumquod etiam auris adfixa est in terranon perciperesine auxilio angelorum.065
De meditatione variae artes
spiritus potest ad recessum in se vel e contra faciat
patentia ad universalem .
Privatur homo coegi ad veritatem et desiderium
perfectus, homo intrat in mediocritatem. Ipse dormitor vitae suae. He
fugit conscientiae suae. Sui ipsius satisfactio movet
turrim eburneam in qua agitur de separationibus construit
speculator umbilicum .
Refert, non amandus est
amare .
Souhaiter retenir l’attention est une forme de naïve puérilité. Est satisfactio quae non potest esse nisi temporalis, basée sur le manque de respect des différences .
et foramen, sic ?
Superfluum et parasiticum est deserere. Et
hoc relevium potest temporalis tribulationis. Instinctus dominii
evanescit. Est inanis .
Haec vanitas facit vertiginem. In effectum, Quomodo?
ambulare sine haerere aliquid, ut non cadat
possessionem confirmat. Lacunae quaedam, antea ignotus, jumpscares .
Le vide nous projette dans un état neuf. Sorte de simplicité s’exerçant au dehors et au dedans. Apertio. Dépassement des systèmes, electiones, atavisms. Le maître intérieur qui nous habite prend en charge la direction de notre être, nostrae navis ; et il est à la fois le gouvernail, machina atque etiam vento velorum .
L’existence n’a de signification que celle du passage du clos à l’ouvert .
scipione ad reddes vertigine plumbum l'observatio dura tantum quam in conversione frusta metallum in melius non duravit .
Hae aves Transierunt et repassed grex vulturum silentio morae blanda cacumina prudens pietatis pinus éraflures sagaces du reptile exhalans spurcum MOSCHUS ut equi etiam frena verterent asportare tumultuantes adhinnit amens ascensores .
Erat esse not ad parietem hic puer hic filius de vieillards hors de leur hutte dressant vers le ciel le bâton serpentaire ahanant l'hymne si souvent entendu lorsque joyeux nous rêvions d'un jour meilleur pour entonner : " Paix et sérénité sur terre aux hommes de bonne volonté. "
Plaisirest un mot trop petit que
nous partageons avec l’animal .
Bonheur, un mot vague qui peut être
décliné de diverses manières – au petit bonheur, l’argent ne fait pas le
bonheur, le bonheur des uns fait le malheur des autres .
Joie, désigne un état passager dont
on sait par avance qu’il ne pourra pas durer éternellement .
Sérénitéveut dire calme et
tranquillité mais aussi renoncement, oubli de soi .
Ces mots ne
suffisent pas à définir une posture qui approcherait l’indicible, le sans nom,
le très haut .
Il faut alors se
situer dans un état qui ne soit pas seulement la joie, la sérénité, voluptas,
ou le bonheur mais qui tout en les associant pourrait dynamiser l’ensemble .
Cet état,
c’estla Plénitude.
La Plénitudesuppose un tissage intégratif
de tous ces états, fait d’analyse, de compréhension fine, de contemplation,
d’expérimentation et même d’une dose de souffrance à vivre en conscience qui ne
peut se départir de chacun d’eux .
C’est alors que dans le ciel paraît l’immense oiseau, le Voilier ultime, qui, associant puissance et liberté, dévoile le plein accomplissement de soi-même en partance vers le plus grand .