Alors qu'un crêpe noir recouvre le monde
Fait de meurtres et d'exactions en tout genre
Il est de bon aloi de retourner aux lisières de la beauté.
 
Feuilles de passage
Tombent en automne
Recouvrant la terre noire.
 
Palpation en saison
Sur le chemin creux
De la poussière à contre-jour.
 
Au plein de la nuit
Descendre les escaliers
Pour aller boire un coup.
 
Puis remonter
Père tranquille anobli des oublis
Mettre son mouchoir sur la terre dévastée.
 
Fine est l'ombre
De lune nouvelle
Dans son appel à Vénus.
 
Passeront la main
Les doigts ourlés de confiture
Un souci de moins devant la télé.
 
Près de l'âtre
Sans hâte
J'ai choisi la lentille de la planèze.
 
Des cercles olympiques tout partout
Enserrent la chambrée
De pleurs de joie.
 
Les fleurs à la tige fragile
Se courbent sous la pluie
Œil contre œil.
 
Mille moutons dévalent la colline
Clochettes en fête
Ponctuées de bêlements épais.
 
Puis remontant le drap jusqu'au nez
Attendons que le sifflement des missiles
Passent sans nous toucher.
 
1348

Au tabernacle des glycines   
Il y a l'inconstance   
Par la crainte avancée   
De l'homme perdu dans ses pensées   
Alors que la place était à prendre.      
 
Position médiane   
Aux carences affectives   
L'ombre caressait d'une tendresse feinte   
L'entrée dans l'atmosphère   
De la cage d'ascenseur.      
 
Pratique discrète   
Nous fîmes le tour de l'enceinte   
Pour quérir les faiblesses de la fortification   
À petits pas en retenant son souffle   
La mèche de cheveux relevée.      
 
Ouvrir la cage   
Me correspondait mieux   
Que la palinodie à régurgiter   
Flasque et collante   
Comme glaise à l'abri du soleil.      
 
Rencontrer le grincement des gongs   
N'arrangeait pas nos affaires   
D'accueil de la parole   
Aux effets feuilles à terre   
De l'automne déplié.      
 
Mettre en place la bougie neuve   
Eût solutionné la question   
D'avoir assimilé la verdeur de l'espoir   
Avec l'arrivée de Cybèle    
Oblate des plus ferventes parturientes.        
 
Par les anfractuosités du passé   
La mémoire fait mystère   
De l'impétuosité des origines   
En calmant par la pensée   
La peur et ses officiants du désir.      
 
Effleurer la joue du nouveau-né   
N'apporte de réel   
Que l'écueil d'avoir un jour une nuit   
Chevaucher la création en simple appareil      
Nous les conquistadores de la mort à soi.      
 
Un voile sur tout cela   
Ferait œuvre débordante   
Pour la nature qui nous enchante   
Cristo des occasions manquées   
D'avoir à mourir pour que l'autre naisse.      
 
Et de refermer la boîte   
Comme exclure d'une rebuffade   
L'enfant inquiet   
De la tâche immémoriale qui l'attend   
D'avoir à ramasser les mirabelles de l'esprit.      
 
Se contenir   
En marge du destin   
Et devenir   
Assemblage de constellations   
Dans un infini qui nous fuit.      
 
De composer sa cosmogonie   
Au travers des fissures de l'instinct   
Fait entrer en résonance   
Avec la pulsation de l'univers   
Le mieux que soi.      
 
1347.

Дарбазачы түз турду  
Жүзүм сабагы сыяктуу   
Вертикалдуу   
Жалбырагы же жүзүмсүз   
Акылдуу болуу.      
 
Сиздин алдыңызда   
Ойлонуу же ишенүү бул көрүү эмес   
Кармап алууну токтотуу менен   
Дедукцияны токтотуу менен   
Дайыма умтулуу.      
 
Суроолор менен байланышыңыз   
Эркиндик эмес   
Андан көрө түрмө болсо болмок   
Анда мажбурлабай эмне күтүш керек   
Кимге кайрылса болот.      
 
эшикти ач   
Ачкычтарды чөнтөгүңүздө сактабаңыз   
Тузак болмок   
Анткени тузак – бул акыл   
Ал эми акыл да эшикти ачкыч болуп саналат.      
 
Бети кулпуланган   
Ал эми башы чейрек ай   
Ага ниеттер да тиешелүү  
Адамдын сүйүүсү кандай күчтүү   
Аялдын сүйүүсү канчалык терең.      
 
Эркиндик – тагдырга моюн сунуу болмок   
Периштенин секиргени сыяктуу   
Бир булуттан экинчисине оңой   
Матрицанын жүрөгүндө   
Эксперименттерди кайталоо менен.      
 
Анын колдору момдон жасалган   
Же папье-маше деп айтам   
Ал эми анын сөздөрү тынчсыздандырат   
Ошентип, биз уруксат   
Турууну кыскартуу.      
 
Сураганды токтотолу   
Ошентип, Сулуулук жашоо аркылуу өтөт   
Бир секундага да   
Мейманкананын дасторконуна отуруу үчүн   
ысык тамак алдында.      
 
Көзгө көрүнбөгөн нерселер жөнүндө ойлонуу   
Адамды жандардын жашоосуна кызыктырат   
Жогорку кагаз фонарь   
Бош барактын алдында   
Долбоордун ырайымына.      

( Жан-Клод Герреро тарткан сүрөт )
 
1346

Мен аралашууну күтүп жатам   
Чарчап калсын   
сирень гүлүнүн бутактарынын ортосунда болуу   
Жан менен жандын ой жүгүртүүсү ортосунда   
Гамбетта көчөсүнүн түбү менен чокусунун ортосунда.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Ылдый жыттуу болсун   
Бул өтмөк катары пайдалуу   
Түбөлүк күлкүнүн жинди берүүчүсү болсун   
Бирок, бир эле учурда тирүү жана өлгөн мышык эч качан.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Ал жарыкка делегат деп   
Убакыттын өтүшүнө туруштук берүү жолу    
Караңгы зат   
Күлкүлүү Эйнштейн тарабынан иштелип чыккан.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Эшиктин астындагы ачкыч   
Үйгө кирүү үчүн   
Дубалдардан боз түстөрдү жок кылуу үчүн   
Жана ага toile de Jouy чаптаңыз.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Узун түстүү ленталар   
Кечеге
Жана катылган кенчти табыңыз   
Ал күйүп жаткан наабайкананын жанында.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Чачыңызга бир аз бал   
Кырсык тилде жылдыруу   
Жинди атчынын   
Күрөң вальста ырдоо.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Мага белги берсин   
Кайра-кайра төрөлүш үчүн   
Өлүмдүү эңкейиштен ылдый жылган туяктар   
Артымдан ийнимден таптап.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Өмүргө келсин   
Сөздөрдүн деминде   
Жеңил канаттуу көпөлөктөр
Ватицинацияга уруксат берүү.        
                                                                                                                              
Мен аралашууну күтүп жатам   
Анын жүктөө баскычтары   
Анын Belle Époque көз айнеги   
Согуш аралык мезгилдин крахмалдуу жакасы   
Анан апамдын колу.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Ал мага жетекчиликти дайындасын   
Тааныш чөйрөгө   
Мен келген жерден анча алыс эмес   
Бекем баштык менен коштолгон.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Кээ бир жакшы кабар   
Биздин жыртылган дүйнөбүздөн   
Бейбаштын ырайымында   
Кыйроого карай жарышта.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Сергиткен дарыялар   
Өзгөрүп турган асман   
Дем ала турган аба   
Желден солкулдаган дарактар ​​менен.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Бул көтөрүлүп бараткан караңгылыкты басып алат   
Чынардын мөмөсүн иретке келтирүү үчүн   
Адриан дубалынын жанында   
Биз таштап кеткенбиз.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Ыйык кабык   
Ким сага кыялданууга мүмкүндүк берет   
Финистерде күн батканда   
Атанын алдында.      
 
Мен аралашууну күтүп жатам   
Канаттуулардын ыры   
Чек арадан өтүүгө уруксат берди   
Тынчтыкта ​​жана тынчтыкта   
Ачык китеп.      
 
1345