Au caravansérail de nos amoursonde tournoyante en carême d'êtreà cruà flancau ricochetfleure bonl'épice secrètedes lèvres offertesau vent premierd'un camaïeu lointainsemence élaboréeau genévrier de nos doigts jointsqu'une danse à mille fleursengage en sous-boissur les pas des âmes égarées. 318
" Sandales de vent " qu'on l'appelait cet être d'ombres habité ce cri hors des rencontres accoutumées cette solitude à la trace écornée origine des passions courbée sur le pavement des circonstances cette frilosité d'avoir à faire cette fuite ensemencée de poussières d'or ces soleils des jours recueillis dans une coquille d’œuf la déliaison des accords majeurs la musique souterraine du vent ailé au sortir de la coulée continue నా ఆత్మ ma capacité d'étreindre l'entre-deux du visible à l'invisible le Rien de notre accord réciproque .
మండుతున్న గాలి వీచే గాలి నవ్వుతున్న గాలి విత్తే గాలి పరుగెత్తే గాలి తిరగబడింది మరియు నదిని తవ్వండి ఒక నీడ సుడిగుండం నా ఆత్మ చుట్టిన రాయి నాగలి వాటా కింద రాయిగా మారింది భూమి యొక్క తేనెను బహిర్గతం చేస్తుంది రుద్దడం రాయి దానికి చర్మం రుద్దుతుంది ఆకలితో ఉన్న బొడ్డు రాబోయే పిల్లల క్రై డెలివరీ కింద చక్రం చివరిలో చివరకు గులాబీలు ఫ్రాస్ట్ ద్వారా కరిచింది వర్ణద్రవ్యం అలంకారాలతో బచ్చానాల్స్ వరుసలు నా గుహ యొక్క టేకాఫ్ బోర్డు మీద మా మధ్య నా తెరిచిన తలుపు ఒక వేలితో నేను వెడల్పుగా తెరుస్తాను వచ్చే గాలికి వీచే గాలికి .
Te souviens-tu des platanes au bord du canal des corbeaux à la tombée du jour aux festons de lumière épelés par le bruit de l'eau collés à la cime des arbres majestueux déplié des nuages lèvres entrouvertes élan des bras vers les colonnes du temple auscultation métronomique des orifices que la lumière inonde finissante nuit d'été aux rebelles moiteurs que le vent épouse frisson ardent simple réponse que les pas frisent sous la rosée avenante joues rosissantes les bougies se montrent dans l'ombre saisissante étoffe légère sur ton épaule friselis de ta voix échancrure d'un souvenir passe muraille du temps qui passe .
Ta main légère grignote les cordes chapeau soulevé d'habits noirs revêtue mon outrance marine mes doigts longs sur la sagaie terminale sans qu'opère l'instinct .
Jeux d'eau en légère déclivité papillotes et caramels de leur cristal dépouillés pour dents de devant étreindre le mou des nuits millésimées .
Décoction de ton sourire sous la couette chaude peuvent tourner les galaxies portées musicales en haleine de fuite feinte saltimbanque qu'une nuée efface si tôt si tard la mèche de cheveux sur l’œil trouble l'infini .
Vive voix et cœur énamourés d'une braise ardente, se délièrent les fibres de l'ennui plongèrent en leurs eaux d'origine l'accord essentiel des notes graves et douloureuses నా పుష్పము నా జీవితం ma కంపనం ma pantelante adoration bouche en haleine du souffle ma grâce sur herbe tendre écartelée aux quatre membres de ton corps si doux . "Je vous aime, il faut apprendre à dire je." (Christian Bobin)
L'épaule dénudée l'ombre des pins le visage tourné vers le ciel un collier de perles fines. De la tristesse dans l’œil les lèvres gonflées la lune virgule mon âme d'une guitare coquillage.
La ville au loin frémissante sarabande rentre ses chats il fait déjà trop tard.
Si lente si parfaite qu'au petit jour tout retient l'ordre écru de mémoire.
ఎత్తైన రెక్కల ద్వీపం ప్రయాణాన్ని మినహాయించి ఆకాశం మరియు నీరు నిద్రపోతున్న పిల్లవాడిలా . ప్లేస్ డి గ్రేవ్‌లో జ్ఞాపకం కత్తిరించిన మెడ పేద దౌర్భాగ్యుల ఆర్తనాదాలకు రక్తసిక్తమైన పశ్చాత్తాపాన్ని కోరుతున్నారు . అవమానాన్ని చెరిపేసింది ఉపేక్ష యొక్క చతురస్రంలో కత్తిపీట సెట్ పెరుగుతున్న పొగమంచులో . తేలికగా ఉద్భవించండి సంచరించే పక్షులు లోతైన ఆకాశం కంటే చెల్లాచెదురుగా .
మ్యాప్‌లో గుర్తించండి ఈ అపారమైన జ్ఞాపకం నవ్వు మరియు కన్నీళ్లు అలంకరించబడ్డాయి, సంతోషకరమైన రోజుల శృంగారం .
వ్యర్థమైన బాటసారి తిరిగి వచ్చిన భాగం గమ్యం తెలియదు చేయి చేయి .
