Kategoria: Archiwum: grudzień 2018

J’ai perdu mon couteau

 Zgubiłem nóż
 na stole
 między tosterem
 i konfitura z kasztanów,
 zniknąćty
 w zaułku złych chłopców.

 poszedłem do lasu
 oszołomiony płaczącymi sosnami
 soki kapiące w ich ranach
 jak liście kasztanowca
 chrupanie pod podeszwą
 w ich wilgotnej pościeli.

 Kilka lekkich mgieł
 na granicy widoczności
 przeniesiony w górę
 towarzyszy hałas silnika
 popijając asfalt
 syczące łyki.

 Sep wielkościt
 iść w górę kanału
 delfiny podążały za nami
 bez oddania strzału
 na skraju nabrzeża
 z kryształowymi koralikami.

 Trzech młodych ludzi
 tańczył od winiety do winiety
 zdeponowane podniesione wyrównane odwrócone
 w świetnej animacji
 na babcinym obrusie
 biały gronostaj
 i czerwień kapelusza.

 Mogły być ptaki
 ale niska mgła
 stłumił zwierzęcy gest
 szyderczy jednak
 sójka rozdarła watę tych miejsc
 z druzgocącą ostrością.

 Misja zakończona
 piliśmy dobre wino
 raclette wypluła
 jego ozory z płynnego sera
 był głos
 dorośli podnieśli głosy
 najmłodsi aktywowali widelec
 kobiety śmiały się lub spały.

 Mille fleurs poussaient sur le dégorgeoir  
 le fossé rempli de mucus
 zacieniał pierwiosnki
 strzałkowy postęp księżyca
 kończył swoją zmianę.

 Dom został wykonany z drewna
 upał i płacz
 schody w locie
 zdeponowane na podeście
 wnęki życia
 kuchnia
 pachnący
 pobyt
 w kominku
 spanie
 przestronny
 przetwarzanie danych
 dyskretny
 muzyka
 zawsze obecny
 sprzęt górski
 penduillant.

 Zapanował uzgodniony porządek
 losowo dystrybuowane
 to było zaciekłe
 żywy i współwinnymi
 w tym wyzwoleniu sił żywych,
 młodzież bawiła się w straszenie się nawzajem,
 dorośli katapultują właściwe słowa
 jak suszone śliwki ze słoika,
 staruszek pisał swoje wyzwanie
 aby okruchy świątecznego szturmu
 istnieć.   

 zgubiłem laguiole
 i spytaj mądre elfy
 wydobyć to
 między chlebem a winem
 z pieca opalanego drewnem
 używany ostatnio
 upiec dziesięciokilowego indyka.  
 
 cztery żagle
 i ich refleksje
 na fali początków
 trzepotać
 w poszukiwaniu wiatru
 pozbawianie nieba
 wdrożenia tutaj. 
 
 Drodzy ludzie z mojej rodziny
 Oddałem swoje medale
 byłego misjonarza
 w monstrancji
 raz złożone obietnice
 między soczewicą a kamykiem
 gdy ogień przepełnia się radością,
 popękane stawy
 starożytny 
 którego staję się wzorem.  

 Tysiąc gwiazd migotały
 wyruszamy
 dziewięć planet
 wokół naszego słońca
 emitować tę energię
 zawsze porysowany
 do obrazowania szyn
 kolorowe płótna
 pod pędzlem
 wody i lasy
 moi krewni
 ale ja
 bezczelny Belizariusz
 pełny ghul
 wczorajsze słodycze. 

474

Cette simple chambre transitoire

 To know-how między nami   
 to słowo 
 ten cień przez nasze różnice   
 czepiając się cierni dzikiej róży   
 ta więź, która nas łączy   
 oddech, który nas zabiera   
 wirująca spirala   
 do tej skromnej izby przejściowej.   
   
 Ensemble,   
 w pyle zapomnienia   
 jesienne mgły   
 poczekaj, aż przyjdzie   
 w potwierdzeniu naszego losu   
 załatwić swój ostatni interes   
 potem wycofaj się sam   
 na krawędzi wszystkiego.    
   
 Są takie noce   
 niż moja krew   
 syn Sang   
 woła mnie z głębi krypt   
 za porażkę   
 le long des mains courantes sociétales   
 nienaruszony pod burzą
 nakrętka nakręcana na głowę.    

    
  472

Précis de communication

widzę cię.

Zamierzam komunikować się z tobą.

Je prends mon temps et réfléchis à ce que je pourrai faire pour te connaître mieux.

Par une posture neutre, par un détachement, une mise en retrait de mes énergies physiques et émotionnelles, je te comprends dans ton jaillissement, ta complexité, dans le puzzle de ta constitution, dans tes références, dans tes différences avec ce que je suis.

J’ai des sensations et émotions en dialogue avec tes sensations et émotions sans les laisser s’échapper et enfler afin de les repérer, les nommer, les qualifier, les classer, les contenir.

Puis vient à point nommé, par réduction de l’attention, par un concentration sensible, a kontemplacyjny nakaz uchwycenia za pomocą myśli i intuicji aspektów Twoje bycie zauważonym jako całość, aby dać je w prosty i niepowtarzalny wszystko – kształt.

W tym jednym ja znajdź swoją esencję, punkt, od którego wszystko się rozciąga, wszystko się rozciąga, wszystko się rozpada.

Do tego ja przekracza formę mądrością podejścia, do którego dochodzę dzięki empatia do własnego umysłu, wymazywanie kontekstu naszych myśli i nasz świat.

idę do rdzeń, w stronę kwintesencji, pojedynczy ścieg, zerowy wymiar mojego pragnienia znam Cię lepiej.

Czy mogę rozważ swój świat, tak jak to widzisz, jak to wydychasz, jak ty wywyższaj go!.

wpisuję twoje świat.

Je le vois et l’approche en sensation et en compréhension.

Je fais l’expérience de la vie selon ta propre perspective.

Być, au point de rencontre des deux composantes de la lemniscate, symbole de notre rencontre, l’aspect du point de quintessence de mon monde de mon côté, et celui du tien de ton côté, exprime la source, le germe de ce qui sera, de ce qui est.

Je tâche de penser comme si j’étais toi, comme si j’étais ton esprit et j’y parviens si tu saisis par toi-même le point de quintessence, l’intérêt que tu as de nous connaître.

Jusqu’à présent j’ai manipulé les idées sans te manipuler, podczas gdy ty, którego nazywam lub kto mi się podoba, żyjesz w świecie rzeczy, których możesz dotknąć i czuć, na czym ci zależy, powołując się na wiedzę, wydarzenia i ludzi, którzy są ci znajomi.

To jest kiedy Tworzę przestrzeń, w której się spotykamy, a “fabuła” kto się ubierze? mój pakiet pomysłów na przedmioty wiedzy, z wydarzeń, symboli i znanej Ci poezji, umożliwiającej wrażliwe słuchanie, integracyjny i zaangażowany w tę historię, w której będziesz poruszać się bez myśleć, jak w przelocie, z niewinnością i wigorem, dryfując z twojego wyobraźnia i akceptacja nieświadomych informacji zwrotnych.

Ten “fabuła”, wsparcie ce, deviendra un lieu propre auquel tu auras accès avec du bon sens et que tu pourras t’approprier et explorer sans limites le temps venu.

Dans cette espace de liberté tu pourras faire l’expérience de ma proposition, dans son reflet, en tant que constituante d’une histoire que tu pourras faire tienne, qui aurait pu être plausible dans ta propre vie et qui va te mener en aventure là où tu es.

Tu investiras le champ proposé dans une posture libre déchargée du poids des causalités et d’une tâche à accomplir.

Nous sommes tous deux riches d’idées et sensibles auxhistoires”, contes, légendes et paraboles qui nous permettent de sortir de nos prisons de l’esprit.

Dans la communication nous émettons et accueillons chacun son tour l’énergie communiquante du désir, de l’amour.

Et tu percevras les couches successives del’histoireen correspondance avec ton histoire de vie à toi en avançant à ton propre rythme et dans la durée. Et tu te perdras et tu découvriras des chemins de traverse. Les différentes couches de ton être, de ton corps, physique, éthérique, émotionnelle et spirituelle seront appréhendées et vibreront.

Viendra alors ce moment de liberté exprimée où tu enverras bouler les vieilles lunes, où tu sortiras de la gangue du suivisme pour effectuer ta révolution, wykonaj swoje odwrócić i wydobyć nowe wartości i sympatie specyficzne dla odkryć na nowo świat komunikacji.

To nie jest w jednym doświadczeniu powstanie ostateczne zrozumienie. On może zająć całe życie. Nadejdzie dzień. Nie możemy zmusić szansa. Trzeba tylko przygotować warunki i tak się stanie.

Więc nadejdzie pusta chwila, w której odłożę się na bok, porzucając grę, aby pozwolić miejsce w punkcie mądrości w kontrapunkcie do punktu kwintesencji poprzednio przywołany.

wykonam odwrócenie. Wtedy będzie wiosna.

W każdej komunikacji humanistycznej, która musi uczestniczyć we wzroście bytu”, donner de soi-même c’est créer un champ de connivences où recourir à l’absence de soi afin d’être intensément présent.

473