Si belle à l'ombre et cousue d'esprit elle se pavanait chapeau de paille au gré des œillades matricielles. Surgirent l'entre-chats l'entre-chiens des surprises brèves sans sourciller sans barguigner la cigarette en apostrophe. Maugréant ci-devant au parvis de l'outrage les fresques rupestres de ses vêtements d'emprunt se prirent dans les rayons d'une bicyclette sans béquille avec sonnette tintinnabulante et garde-boues de bois pour se tenir bien droite. Elle zigzaguait de platane en platane le fossé aux grenouilles crevant ses bulles amères à mesure de l'errance. Sans cérémonial dentelles au vent elle déchira la brume matutinale mains sur la guidoline un soupçon de mimosa sur le nez. Si belle à l'ombre et cousue d'esprit elle se pavanait chapeau de paille au gré des œillades matricielles.
പടി പടിയായി, യാത്രയിൽ നിന്ന് യാത്രയിലേക്ക്, au cercle d'un cirque que le sable encense la rumeur soulève les rideaux du spectacle. വർണ്ണാഭമായ പ്രവേശനം, ശബ്ദായമാനമായ ബാർനം, പൊടി ഉയർത്തി മൃഗ ഘോഷയാത്രയുടെ, des passions de l'âme ക്ഷേത്രങ്ങളുടെ നെറുകയിലേക്ക് ഉയർത്തി à démanteler, à mettre à la raison et métamorphoser. രക്തത്തിന്റെയും നിറങ്ങളുടെയും, les cris furieux des Érinyes കുട്ടിക്കാലത്തെ ഭൂപ്രകൃതികളെ നശിപ്പിച്ചു, ഉറവകളുടെ കളിമൺ ചുണ്ടുകൾ വഴി ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട് സിമന്റ് നോസിലുകൾ ഉപയോഗിച്ച്, സംരക്ഷകരുടെ കല്ല് പറിച്ചെടുത്തു, വേലികൾ വെട്ടിക്കളഞ്ഞു, നിറഞ്ഞ കിടങ്ങുകൾ, വെള്ളി കുറുക്കൻ ഇനി കേന്ദ്രം കണ്ടെത്തില്ല, ഒരു ദുഷിച്ച കാറ്റ് ഭൂമിയിലെ പിണ്ഡങ്ങളെ വീശുന്നു ഉണങ്ങിയ കല്ല് മട്ടുപ്പാവുകൾക്ക് നേരെ, ഒരു പഴയ ചാരമരം അതിന്റെ അവസാന സ്വഭാവങ്ങൾ മന്ത്രിക്കുന്നു. രാത്രി ശാന്തമാകുന്നു, പ്രാണപ്രാവുകൾ ഓവർഹാങ്ങിംഗ് മനുഷ്യാവസ്ഥയുടെ ലംഘനങ്ങൾ, ജനകീയ നുണകൾ കവികളുടെ പാട്ട് മാറ്റിസ്ഥാപിക്കുക, യുദ്ധ എഞ്ചിനുകളുടെ ട്രാക്കുകൾ രോമമുള്ളവരുടെ ഇരുമ്പ് ഷൂസ് പിന്തുടരുക, ആകാശം ഇരുണ്ടുപോകുന്നു, പടിഞ്ഞാറൻ കാറ്റിൽ കൊത്തിയെടുത്ത മരങ്ങൾ പോലും കൊടുങ്കാറ്റിൽ കിടന്നു. വായു മലിനമാണ്, വിലപിക്കുന്ന ചുവരിൽ les papiers de l'en-vie ചതഞ്ഞരഞ്ഞതും നിർബന്ധിതവുമാണ് കല്ലുകളുടെ സന്ധികളിൽ ലൈക്കണുകളാൽ മൂടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു മൂർച്ഛിക്കുന്ന മാംസമായി മാറുക ഒരു ക്രമരഹിതമായ tzimtzum. മെലിഞ്ഞ കൈകൾ, പൊരുത്തപ്പെടുത്താൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് സ്ക്രാച്ച് മറവി, ഉരുളുന്ന കണ്ണുകൾ ആത്മാവിന്റെ മൂല്യങ്ങൾ ക്ലിപ്പ് ചെയ്യുക, une crème sulfureuse maquille d'un sourire de clown ഞങ്ങളുടെ അവസാന അലഞ്ഞുതിരിയലുകൾ. ക്രോധം ഏറ്റെടുക്കുന്നു രാത്രിയിൽ, നിശബ്ദതയിൽ, enlaidie par les passes d'armes വഴക്കുകളും വെറുപ്പും, ലിഫ്റ്റിംഗ് വഴി dappled പുതിയ വിളവുകൾ, devenues complice consentante d'une renaissance de pacotille. ഒഫീഷ്യൽ ഔഷധസസ്യങ്ങളുണ്ട് വസന്തകാലത്തെക്കാൾ, കൊളീജിയറ്റ് ഔഷധസസ്യങ്ങൾ പ്രണയികളുടെ ചുംബനത്തിന്റെ ചിതറിപ്പോയി വലിയ പ്രക്ഷോഭം തേടി, ഒരു കഷണം അപ്പം ബാഗിന്റെ അടിയിൽ, l'eau dans le ciboire des altérités. Nous lèverons le Son des ricochets, നദിയിൽ എറിഞ്ഞ കല്ലുകൾ, അഭയം തേടുന്നവർക്ക് ആക്സസ് ചെയ്യാവുന്നതാണ്, ഞങ്ങളുടെ പ്രവാസത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരുന്നു.
പടി പടിയായി, യാത്രയിൽ നിന്ന് യാത്രയിലേക്ക്, au cercle d'un cirqueque le sable isolela rumeur soulève les rideaux du spectacle. വർണ്ണാഭമായ പ്രവേശനം, ശബ്ദായമാനമായ ബാർനം, പൊടി ഉയർത്തി മൃഗ ഘോഷയാത്രയുടെ, des passions de l'âmeക്ഷേത്രങ്ങളുടെ നെറുകയിലേക്ക് ഉയർത്തി à démanteler, à mettre à la raisonet métamorphoser. രക്തത്തിന്റെയും നിറങ്ങളുടെയും, les cris furieux des Érinyesകുട്ടിക്കാലത്തെ ഭൂപ്രകൃതികളെ നശിപ്പിച്ചു, ഉറവകളുടെ കളിമൺ ചുണ്ടുകൾ വഴി ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട് സിമന്റ് നോസിലുകൾ ഉപയോഗിച്ച്, സംരക്ഷകരുടെ കല്ല് പറിച്ചെടുത്തു, വേലികൾ വെട്ടിക്കളഞ്ഞു, നിറഞ്ഞ കിടങ്ങുകൾ, വെള്ളി കുറുക്കൻ ഇനി കേന്ദ്രം കണ്ടെത്തില്ല, ഒരു ദുഷിച്ച കാറ്റ് ഭൂമിയിലെ പിണ്ഡങ്ങളെ വീശുന്നു ഉണങ്ങിയ കല്ല് മട്ടുപ്പാവുകൾക്ക് നേരെ, ഒരു പഴയ ചാരമരം അതിന്റെ അവസാന സ്വഭാവങ്ങൾ മന്ത്രിക്കുന്നു. രാത്രി ശാന്തമാകുന്നു, പ്രാണപ്രാവുകൾ ഓവർഹാങ്ങിംഗ് മനുഷ്യാവസ്ഥയുടെ ലംഘനങ്ങൾ, ജനകീയ നുണകൾ കവികളുടെ പാട്ട് മാറ്റിസ്ഥാപിക്കുക, യുദ്ധ എഞ്ചിനുകളുടെ ട്രാക്കുകൾ രോമമുള്ളവരുടെ ഇരുമ്പ് ഷൂസ് പിന്തുടരുക, ആകാശം ഇരുണ്ടുപോകുന്നു, പടിഞ്ഞാറൻ കാറ്റിൽ കൊത്തിയെടുത്ത മരങ്ങൾ പോലും കൊടുങ്കാറ്റിൽ കിടന്നു. വായു മലിനമാണ്, വിലപിക്കുന്ന ചുവരിൽ les papiers de l'en-vieചതഞ്ഞരഞ്ഞതും നിർബന്ധിതവുമാണ് കല്ലുകളുടെ സന്ധികളിൽ ലൈക്കണുകളാൽ മൂടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു മൂർച്ഛിക്കുന്ന മാംസമായി മാറുക ഒരു ക്രമരഹിതമായ tzimtzum. മെലിഞ്ഞ കൈകൾ, പൊരുത്തപ്പെടുത്താൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് സ്ക്രാച്ച് മറവി, ഉരുളുന്ന കണ്ണുകൾ ആത്മാവിന്റെ മൂല്യങ്ങൾ ക്ലിപ്പ് ചെയ്യുക, une crème sulfureusemaquille d'un sourire de clownഞങ്ങളുടെ അവസാന അലഞ്ഞുതിരിയലുകൾ. ക്രോധം ഏറ്റെടുക്കുന്നു രാത്രിയിൽ, നിശബ്ദതയിൽ, enlaidie par les passes d'armesവഴക്കുകളും വെറുപ്പും, ലിഫ്റ്റിംഗ് വഴി dappled പുതിയ വിളവുകൾ, devenues complice consentanted'une renaissance de pacotille. ഒഫീഷ്യൽ ഔഷധസസ്യങ്ങളുണ്ട് വസന്തകാലത്തെക്കാൾ, കൊളീജിയറ്റ് ഔഷധസസ്യങ്ങൾ പ്രണയികളുടെ ചുംബനത്തിന്റെ ചിതറിപ്പോയി വലിയ പ്രക്ഷോഭം തേടി, ഒരു കഷണം അപ്പം ബാഗിന്റെ അടിയിൽ, l'eau dans le ciboire des altérités. Nous lèverons le Son des ricochets, നദിയിൽ എറിഞ്ഞ കല്ലുകൾ, അഭയം തേടുന്നവർക്ക് ആക്സസ് ചെയ്യാവുന്നതാണ്, ഞങ്ങളുടെ പ്രവാസത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരുന്നു. 332
La mémoire en apnée quatre fleurs en rebord de fenêtre petite fille à quatre pattes à flot d'un soleil émargé par mon frère, mon ami, എന്റെ മകൻ, mon camarade associés à l'aube d'un amandier fleuri lorsque l'ongle raye d'un trait aigu le passage de l'été éveil des miradors sur la plaine disposés sage frontispice par dessus la forêt œil préposé sans qu'alunissent ചിന്തകൾ monte en retour cette flèche cathédrale crevant le panier d'osier du patrimoine étendue sur le drap des origines en balbutiement d'être les galoches pendantes au bout des jambes maigres à mesure poussières d'or des mains effaçant le sceptre des exigences paroles échappées d'une outre crevée soupçon des remembrances sans que famine vienne en cette obscure contrée où femmes, hommes et enfants après la mitraille encensent de leur clarté la brassée de fleurs fanées les cheveux défaits au sarcasme des casques à pointe brisant les tibias des corps blanchis au cirque d'une évacuation de circonstance charrettes et baluchons à l'avenant ma petite fille je vais faire du feu une fois encore te conter une histoire pour t'endormir feuille d'argent disposée en rebord de fenêtre à flotter sur la mer des souvenirs parade nuptiale ouverture blanche des portes d'amour à pousser d'un geste tendre loin très loin des berges l'ombre de l'orme colossal.
പറന്നു സിഗരറ്റുമായി യുവാവ് കോണിപ്പടികളുടെ ഈ ഇംബ്രോഗ്ലിയോയിൽ പടി പ്രത്യക്ഷപ്പെടാതെ ഒരു ചെറിയ കസേരയ്ക്ക് പകരമായി ആളുകൾ എന്ത് പറയും എന്ന് ഇരിക്കൂ അവന്റെ നീണ്ട വിരലുകൾ കൊണ്ട് പരിഹാസം എറിയുക മിതമായി ട്രോജൻ കുതിര തകർത്ത് പ്രവേശിക്കുക വിൻസെന്റിന്റെ മുറി പ്രതീക്ഷകളുടെ മണ്ഡപത്തിലേക്ക് പൂച്ച മേശപ്പുറത്ത് ചാടുന്നു കുട്ടിയുടെ കഴുത്തിൽ കെട്ടിപ്പിടിക്കുക ഒരു ടെർമിനൽ നോട്ടം കൊണ്ട് വിച്ഛേദിക്കുന്നു ആയിരത്തൊന്ന് പ്രലോഭനങ്ങളുടെ കളി ബ്രേക്കിംഗ് നൈറ്റ്സ് ഓവൻ വിറയലോടെ ഉയർത്തി പുതുക്കലിന്റെ തുഴച്ചിൽ തണുത്ത പ്രഭാതത്തിൽ എന്നിരുന്നാലും cauterized ഈ ചിന്തകളുടെ ബട്ടർകപ്പുകൾ വേട്ടയാടുന്ന ശ്വാസം കൊണ്ട് ഒഴിവാക്കലുകൾ ഡോക്കിൽ ട്രെയിൻ വായു കീറാതെ അതിന്റെ അകശേരുക്കളുടെ ദൃഢത ജ്വലന മാലിന്യങ്ങളുടെ ശേഖരണം ഭാഗികമായി മൃഗങ്ങളുടെ തീവ്രമായ വളവ് പുതുക്കുക ജപിക്കുന്ന കന്യകയുടെ മുന്നിൽ.
ജനലിനു പിന്നിൽ ശീതകാല മരങ്ങൾ സ്ഥലത്ത് തീരുമാനിക്കുന്നത് ഒഴിവാക്കി ഭൂതകാലത്തിൽ നിന്നുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ വാക്കുകൾ.
A l'orée du songe പിതാവ് tend la main la mère mains dans le dos le chien clôt la trace l'enfant se cache. Au loin un moulin hollandais au premier étage les appartements sont ouverts les colonnes soutiennent les arches un blanc laiteux couvre les murs le cheval est prêt. ഒറ്റയായ ! monte efface les gourmandises d'un geste ne retiens pas la mort sois le vent dans la fraîcheur du matin clair sois l'ardoyant de ton espace hoquette la vie au vermillon d'un spasme sois le ciel en gloire mon enfant mon diamant de l'instant à la commissure des lèvres point de sourire juste l'occasion d'une cavalcade juste la friction avec l'éternel. Éclair foudroyant tu connais le chemin en douceur hors l'inter-dits des velléités de l'ombre. Sois figé au calvaire des épousés la cible des vérités cette pièce de velours où poser sa tête yeux dans les yeux avant la déchirure.
Me suis promenéSur le chemin entre les blésPiquetés de coquelicots, bleuets et margueritesHouppes céréalièresQue le vent peignait, D'amples ondulations, Vagues d'un océan bruissantExhaussant le vert tendre des épis. Il y avait le don de soiL'abandon à la natureLa vie dans son mystèreEn sa sainte coquilleAu gré du sourire d'un soleilClignant des nuagesÀ mesure de son avancée. Il y avait l'ancrageDe la maison de pierres noiresVaisseau familial arriméEn bout d'horizonDerrière la ruine des Matillou.Il y avait la chaleurDu grand'pèreDes parentsDes enfantsTissantLes paroles de siesteEntre journal et tricot. " Il faudrait planter un frêne pour avoir de l'ombre. " Ce fût fait. 329
